احساس درد یک تجربه شخصی و ذهنی است که تحت تأثیر عوامل زیادی از جمله فرهنگی ، موقعیتی و روانی قرار دارد. اندازه گیری درد به منظور درک شدت جراحات و پیشرفت درمان مهم است. اندازه گیری سنتی درد شامل رتبه بندی عددی ، پرسشنامه های خودارزیابی و مقیاس های بصری است که منحصراً ذهنی هستند و ارزش آنها تا حدودی محدود است. با این حال ، فناوری جدیدتر به پزشکان این امکان را داده است که به طور عینی درد اسکن مغز افراد را اندازه گیری کنند.
مراحل
قسمت 1 از 3: اندازه گیری درد با پرسشنامه
مرحله 1. از پرسشنامه درد مک گیل (MPQ) استفاده کنید
MPQ (که به آن شاخص درد مک گیل نیز گفته می شود) ، مقیاسی از درجه بندی درد است که در دانشگاه مک گیل کانادا در سال 1971 ایجاد شده است. این پرسشنامه ای است که به افراد دردناک اجازه می دهد تا به پزشکان خود تصور خوبی از کیفیت و شدت درد آنها بدهند. در حال احساس / تجربه بیماران اساساً کلمات توصیفی را از دسته های مختلف انتخاب می کنند که به بهترین وجه درد آنها را توصیف می کند.
- MPQ یک معیار اندازه گیری درد است که با تحقیقات بالینی گسترده ای از صحت نسبی آن پشتیبانی می شود.
- افراد می توانند درد خود را از نظر حسی (برای مثال تیز یا چاقو) ارزیابی کنند و اصطلاحات احساسی (برای مثال ترسناک یا ترسناک) را انتخاب کنند ، بنابراین یک پزشک یا درمانگر می تواند 15 توصیف کننده کل انتخاب شده را مرور کند.
- هر توصیفگر انتخاب شده در مقیاس 4 درجه ای از هیچ تا شدید رتبه بندی شده است ، بنابراین نوع و شدت درد توسط متخصصان بهداشت بهتر قابل درک است.
مرحله 2. پرسشنامه مختصر موجودی درد (BPI) را پر کنید
BPI پرسشنامه ای است که برای اندازه گیری درد توسط گروه تحقیقات درد مرکز همکاری WHO برای ارزیابی علائم در مراقبت از سرطان تهیه شده است. BPI در 2 قالب ارائه می شود: فرم کوتاه ، که برای آزمایشات بالینی استفاده می شود. و فرم طولانی ، که شامل موارد تشریحی اضافی است که ممکن است برای پزشک در شرایط بالینی مفید باشد. هدف اصلی پرسشنامه BPI ارزیابی شدت درد فرد و تأثیر آن بر عملکردهای روزانه آنها است.
- پرسشنامه BPI برای افرادی که از بیماری های مزمن رنج می برند ، مانند سرطان ، آرتروز یا کمردرد ، بهترین است.
- BPI همچنین می تواند برای ارزیابی درد حاد مانند درد بعد از عمل یا درد ناشی از تصادفات و آسیب های ورزشی استفاده شود.
- مناطق اصلی ارزیابی BPI عبارتند از: محل درد ، شدت درد ، تأثیر درد بر فعالیت های روزانه و پاسخ سطح درد به دارو.
مرحله 3. برای کمردرد از پرسشنامه شاخص ناتوانی Oswestry (ODI) استفاده کنید
ODI یک شاخص شماره گذاری شده است که از پرسشنامه کمردرد Oswestry گرفته شده است که در سال 1980 ایجاد شد و توسط متخصصان بهداشت و محققان برای تعیین ناتوانی ناشی از کمردرد مورد استفاده قرار گرفت. این پرسشنامه شامل 10 موضوع در مورد شدت درد ، عملکرد جنسی ، زندگی اجتماعی ، کیفیت خواب و توانایی بلند کردن ، نشستن ، راه رفتن ، ایستادن ، مسافرت و مراقبت از خود است.
- ODI یک مقیاس 100 درجه ای است که از پرسشنامه گرفته شده و "استاندارد طلایی" برای اندازه گیری ناتوانی و برآورد کیفیت زندگی در افراد مبتلا به درد کمر است.
- نمرات شدت س theالات (اعم از 0 تا 5) جمع شده و در دو ضرب می شود تا شاخصی که بین 0 تا 100 متغیر است بدست آید. صفر بدون معلولیت در نظر گرفته می شود ، در حالی که 100 حداکثر ناتوانی ممکن است.
- نمرات ODI بین 0 تا 20 نشان دهنده حداقل ناتوانی است ، در حالی که نمرات بین 81 تا 100 نشان دهنده ناتوانی شدید (بستن در بستر) یا اغراق است.
- این پرسشنامه برای افراد مبتلا به کمردرد حاد (ناگهانی) دقیق تر از کسانی است که کمردرد مزمن (طولانی مدت) دارند.
مرحله 4 به جای نتایج درمان درد (TOPS) را در نظر بگیرید
TOPS طولانی ترین و جامع ترین نظرسنجی برای بیماران مبتلا به درد مزمن است. این نظرسنجی برای اندازه گیری کیفیت زندگی و عملکرد برای علل مختلف درد طراحی شده است. TOPS در واقع شامل مواردی از پرسشنامه های BPI و ODI و همچنین س questionsالاتی در مورد شیوه های مقابله ، باورهای اجتناب از ترس ، سوء مصرف مواد بالقوه ، میزان رضایت از درمان و متغیرهای جمعیت شناختی است.
- TOPS کامل شامل 120 مورد است و تقریباً به اندازه یک پرسشنامه است که درد شما را اندازه گیری می کند.
- TOPS اطلاعات کمی در مورد علائم درد ، محدودیت های عملکردی ، ناتوانی درک شده ، ناتوانی عینی ، رضایت از درمان ، اجتناب از ترس ، مقابله منفعلانه ، پاسخ های متقابل ، محدودیت های کار و کنترل زندگی را ارائه می دهد.
- به دلیل زمان لازم برای پر کردن TOPS ، ممکن است برای افرادی که درد شدید دارند مناسب نباشد.
قسمت 2 از 3: اندازه گیری درد با فلس
مرحله 1. درد را با مقیاس آنالوگ بصری (VAS) اندازه گیری کنید
بر خلاف مقیاس های چند بعدی درد که توسط پرسشنامه ها تعیین می شود ، VAS اندازه گیری یک بعدی درد تلقی می شود زیرا فقط نشان دهنده شدت درد یا به عبارت دیگر میزان درد است. هنگام استفاده از ابزار VAS ، افراد با نشان دادن نقطه ای در امتداد خط پیوسته بین دو نقطه پایانی ، میزان درد خود را مشخص می کنند. معمولاً یک ابزار VAS شبیه خط کش اسلاید است که از طرف بیمار استفاده نمی شود. مناسب است که برای دردهای ناشی از همه شرایط استفاده شود.
- در پشت اکثر ابزارهای VAS (جایی که بیماران نمی توانند ببینند) ، مقیاس شماره گذاری شده معمولاً از 1 تا 10 وجود دارد که پزشک یا درمانگر می تواند در نمودارهای آنها توجه داشته باشد.
- VAS سریعترین و احتمالاً حساس ترین اندازه گیری تک سطحی برای سطوح درد است ، اگرچه نوع ، مدت یا محل درد را مشخص نمی کند.
- بسیاری از پرسشنامه ها از نقاشی VAS برای تعیین شدت درک شده از درد شخص استفاده می کنند.
مرحله 2. به جای آن از مقیاس رتبه بندی عددی (NRS) استفاده کنید
در یک کلینیک بهداشتی شلوغ ، زمان اغلب ارزشمند است ، بنابراین یک ابزار سریع و آسان دیگر برای اندازه گیری درد مقیاس رتبه بندی عددی نامیده می شود. NRS شبیه VAS است ، مگر اینکه مقیاس شماره گذاری شده است ، گاهی اوقات از 0 تا 0 یا گاهی 0-100 ، که کمی دقیق تر است. صفر هیچ دردی را نشان نمی دهد ، در حالی که بیشترین عدد در مقیاس بدترین دردی است که می توان تصور کرد.
- NRS می تواند شبیه یک ابزار اسلاید-قاعده باشد یا می تواند یک مقیاس چاپ شده روی یک تکه کاغذ باشد. فرد مبتلا به درد ، عددی را انتخاب می کند که به بهترین وجه میزان درد او را نشان می دهد.
- مانند همه مقیاس های بصری یا شماره دار ، اندازه گیری NRS ذهنی و بر اساس ادراک فرد است.
- NRS برای پزشکان مراقبت های بهداشتی که می خواهند با اندازه گیری میزان درد در فواصل زمانی مشخص (مانند هر هفته) ، پاسخ بیمار خود به درمان را ارزیابی کنند ، مفید است. NRS همچنین در بیمارستان برای درد حاد و برای سنجش پاسخ بیمار به مداخله ای خاص مانند تجویز داروهای ضد درد استفاده می شود.
- برخلاف VAS ، NRS این مزیت را دارد که به صورت شفاهی تجویز می شود ، بنابراین بیمار مجبور نیست چیزی را حرکت دهد ، بخواند یا بنویسد.
مرحله 3. برای اندازه گیری میزان پیشرفت درد ، از تصور جهانی تغییر بیمار (PGIC) استفاده کنید
مقیاس PGIC برای توصیف بهبود شما (از نظر درد) در طول زمان یا در نتیجه نوعی درمان مفید است. PGIC از شما می خواهد وضعیت فعلی خود را بر اساس 7 گزینه رتبه بندی کنید: بسیار بهبود یافته ، بسیار بهبود یافته ، حداقل بهبود یافته ، بدون تغییر ، حداقل بدتر ، بسیار بدتر ، یا بسیار بدتر. PGIC برای پزشکان در درک نحوه واکنش بیماران به درمان مفید است.
- PGIC می تواند برای طیف گسترده ای از شرایط و درمان استفاده شود ، اما فاقد زبان توصیفی برای توصیف درد است.
- PGIC اغلب همراه با مقیاس ها یا پرسشنامه های دیگر استفاده می شود زیرا اطلاعاتی در مورد تغییر سطح درد در طول زمان ارائه می دهد ، اما فاقد شدت درد و اندازه گیری کیفیت درد است.
مرحله 4. مقیاس درجه بندی درد Wong-Baker FACES را امتحان کنید
مقیاس وونگ-بیکر مخصوصاً برای کودکان و بزرگسالانی که ممکن است در ارزیابی درد با سایر مقیاس ها مشکل داشته باشند مفید است. مقیاس وونگ-بیکر از مجموعه ای از شش صورت برای کمک به بیماران در تشخیص میزان درد خود استفاده می کند. این مقیاس به بیماران گزینه هایی از "بدون درد" تا "بدترین درد" می دهد.
صورت اول لبخند می زند و ممکن است بیمار به آن صورت اشاره کند تا نشان دهد که اصلاً دردی ندارد ، در حالی که آخرین صورت اخم کرده و گریه می کند و بیمار ممکن است با اشاره به آن صورت نشان دهد که درد شدیدی دارد
قسمت 3 از 3: استفاده از فناوری جدیدتر برای اندازه گیری درد
مرحله 1. برای اندازه گیری آستانه یا تحمل درد خود از یک دولوریمتر استفاده کنید
دولوریمتری اندازه گیری حساسیت یا شدت درد توسط ابزارهایی است که می توانند گرما ، فشار یا تحریک الکتریکی را در برخی از قسمت های بدن شما اعمال کنند. این مفهوم در سال 1940 به منظور آزمایش نحوه عملکرد خوب داروهای ضد درد ارائه شد ، اگرچه دستگاه هایی که باعث ایجاد درد می شدند و طی دهه ها پیشرفت زیادی داشته اند.
- لیزرها و دستگاههای الکتریکی مختلف اکنون برای آزمایش میزان تحمل شما در برابر درد مورد استفاده قرار می گیرند - اما درد پیشین ناشی از برخی بیماریها یا آسیب ها را اندازه گیری نمی کنند.
- دلوریمترها برای تعیین میزان تحریک (از گرما ، فشار یا فشارهای الکتریکی) قبل از توصیف آن دردناک تنظیم شده اند. به عنوان مثال ، اکثر مردم هنگامی که پوستشان تا دمای 113 درجه فارنهایت گرم می شود احساسات دردناکی را بیان می کنند.
- به طور کلی ، زنان آستانه درد بالاتری نسبت به مردان دارند ، اگرچه مردان توانایی بالاتری برای کار با سطوح بالای درد دارند.
مرحله 2. یک اسکن مغزی MRI عملکردی انجام دهید تا درد شما مشخص شود
فناوری جدید و پیشرفت های جدید به پزشکان و محققان اجازه می دهد تا سطح درد را از اسکن مغز fMRI ارزیابی کنند ، که ممکن است در نهایت وابستگی به گزارش خود را (از طریق پرسشنامه و مقیاس های بصری) برای اندازه گیری وجود یا عدم وجود درد جایگزین کند. ابزار جدید (یک fMRI که در زمان واقعی ارائه می شود) الگوهای فعالیت مغز را برای ارزیابی عینی اینکه آیا کسی درد دارد یا نه نشان می دهد.
- با استفاده از اسکن های MRI عملکردی مغز و الگوریتم های رایانه ای پیشرفته ، محققان ادعا می کنند که می توانند 81 درصد از مواقع درد را در بیماران تشخیص دهند.
- از آنجا که احساس درد باعث ایجاد الگوهای مشخص مغز می شود ، این ابزار جدید MRI می تواند درد فرد را اثبات کند و همچنین افرادی را که ممکن است تقلب کنند نشان دهد.
- اگرچه این فناوری می تواند درد را در افراد تشخیص دهد ، اما هنوز نمی تواند میزان (شدت) درد را تعیین کند.
مرحله 3. برای تعیین درد از تجزیه و تحلیل صورت استفاده کنید
همه ما حالات رایج صورت را که نشان می دهد یک فرد دردناک است می دانیم ، مانند بر خوردن ، چروکیدن و اخم کردن. مشکل این است که حالات صورت به راحتی تقلبی می شوند یا گاهی به دلایل فرهنگی سوء تعبیر می شوند. با این حال ، نرم افزار پیشرفته تشخیص چهره به پزشکان و محققان اجازه می دهد تا تشخیص دهند که آیا شخص واقعاً درد دارد و تا چه میزان ، میزان دردی را که احساس می کند.
- معمولاً از بیماران هنگام معاینه فیزیکی یا انجام فعالیتی که باعث ایجاد درد می شود ، فیلم برداری می شود ، مانند خم شدن فردی که ادعا می کند کمردرد دارد.
- نرم افزار تشخیص چهره نقاط مختلف صورت را برای عبارات دردناک معمولی تجزیه و تحلیل می کند و زمان انجام فعالیت یا امتحان را مرتبط می کند - مانند تمرین کننده تحت فشار بر قسمتی از بدن که گفته می شود دردناک است.
- نرم افزار تشخیص چهره اگر گران باشد و برای مردم برای توصیف یا اندازه گیری درد خود مناسب نباشد ، بلکه برای پزشکان / پزشکان برای اثبات یا رد وجود درد است.
نکات
- حاد (درد ناگهانی) که از بین نمی رود باید توسط پزشک مورد بررسی قرار گیرد. این می تواند نشان دهنده یک مشکل جدی مانند آپاندیسیت یا حمله قلبی باشد.
- درد علامت بسیاری از بیماری ها / شرایط / آسیب ها است. با این حال ، شدت درد همیشه با جدی بودن بیماری ارتباط ندارد.
- پیچ خوردگی مچ پا ممکن است بسیار دردناک باشد و اگرچه هنوز هم می تواند جدی باشد ، اما معمولاً زندگی را تهدید نمی کند. از سوی دیگر ، سرطان پوست ممکن است فقط کمی دردناک باشد ، اما به طور بالقوه کشنده است.
- اندازه گیری درد برای پزشک مهم است تا بتواند یک برنامه درمانی مناسب ایجاد کند و همچنین پیشرفت را بسنجد.
- اندازه گیری درد خود برای درک سطوح تحمل درد مهم است ، که می تواند به شما در تعیین شدت آسیب کمک کند.
