کارشناسان معتقدند حملات نقرس ممکن است به طور ناگهانی ایجاد شوند و معمولاً باعث درد ، تورم ، حساسیت و قرمزی در مفاصل شما شوند. اغلب ، اولین مفصل آسیب دیده انگشت شست پا است. نقرس یک شکل معمول از آرتریت التهابی است که در اثر اسید اوریک اضافی در بافت های مفصلی ایجاد می شود. تحقیقات نشان می دهد که شما می توانید با مصرف دارو و تغییر شیوه زندگی ، بیماری های نقرس را کنترل کنید ، اما این بیماری قابل درمان نیست. اگر علائم نقرس را تشخیص می دهید ، سعی کنید نگران نباشید زیرا ممکن است با گزینه های درمانی تسکین پیدا کنید.
مراحل
قسمت 1 از 4: تشخیص نقرس و درک عوامل تشدید کننده
مرحله 1. علائم نقرس را درک کنید
علایم نقرس ناشی از تجمع بیش از حد اسید اوریک ، ممکن است از بیمار به بیمار دیگر به طور قابل توجهی متفاوت باشد ، از جمله ایجاد نقرس مزمن به جای دوره های جداگانه. به طور کلی ، علائم نقرس شامل موارد زیر است:
- گرما ، درد ، قرمزی و تورم در مفصل یک اندام ، معمولاً یک انگشت بزرگ در پا ، اگرچه اغلب در مچ پا یا زانو ایجاد می شود.
- دردی که در طول شب شروع می شود و شدت آن تقریباً غیرقابل تحمل است.
- لایه برداری یا خارش در پوست اطراف مفصل (های) آسیب دیده.
مرحله 2. اهداف درمان نقرس را بدانید
نقرس دارای عوارض و علائم مختلفی است. درمان نقرس اغلب شامل درک نحوه درمان جنبه های مختلف احتمالی این بیماری است:
- درد جرقه های حاد را پایان دهید.
- جلوگیری از حملات آتی
- تشکیل توفی (توده های بلورهای اورات رسوب شده در بافت نرم) را متوقف کند.
- جلوگیری از رشد سنگ کلیه
مرحله 3. بدانید چه چیزی باعث ایجاد و تشدید نقرس می شود
یک اونس پیشگیری ارزش یک پوند درمان دارد. نقرس می تواند توسط عوامل مختلفی تحریک و یا تشدید شود:
-
نقرس می تواند توسط موارد زیر ایجاد شود:
- کم آبی بدن
- خوردن سنگین
- مصرف زیاد الکل
- جراحت یا ضربه اخیر
-
نقرس می تواند با موارد زیر تشدید شود:
- چاقی و افزایش وزن
- مصرف الکل
- فشار خون بالا (فشار خون بالا)
- شربت ذرت با فروکتوز بالا
- داروهای خاص
قسمت 2 از 4: درمان حملات نقرس
مرحله 1. هر بار 15 دقیقه روی منطقه یخ بزنید
شما می توانید بسته یخ را چندین بار در روز استفاده کنید ، به شرطی که بین برنامه ها به پوست خود استراحت دهید. یخ خود را در یک حوله بپیچید یا یک لایه پارچه بین پوست و یخ قرار دهید. یخ می تواند به تسکین درد و تورم کمک کند.
یخ را مستقیماً روی پوست خود قرار ندهید ، زیرا باعث آسیب می شود
مرحله 2. مفاصل اندام را در جایی که نقرس شما را آزار می دهد ، بی حرکت کنید
اگر می توانید مفصل را بالا ببرید. این باید درد و التهاب مفاصل را کاهش دهد.
- به خود زمان استراحت و بهبود بدهید.
- از اضافه وزن بر روی مفصل خودداری کنید.
مرحله 3. NSAID ها را بعد از صحبت با پزشک مصرف کنید
NSAID ها مخفف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی هستند و به موارد رایج خانگی و نسخه ای مانند ایبوپروفن ، ناپروکسن یا ایندومتاسین اشاره دارند. NSAID ها درد را کاهش داده و التهاب را کاهش می دهند.
- هیچ دارویی را بدون مشورت با پزشک خود مصرف نکنید.
- تمام دستورالعمل های برچسب را دنبال کنید.
مرحله 4. از پزشک خود بپرسید که آیا کلشی سین برای شما مناسب است یا خیر
کلشیسین یک داروی قرص است که التهاب ناشی از کریستال های اسید اوریک را مسدود می کند. کلشیسین همچنین ممکن است در کاهش درد ناشی از نقرس برای بیمارانی که نمی توانند NSAIDs مصرف کنند مفید باشد ، اگرچه می تواند در ترکیب با NSAIDs مصرف شود. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد مصرف کلشی سین احتمال حملات نقرس در آینده را کاهش می دهد.
- کلشیسین برای حملات با شروع کوتاهتر از 36 ساعت بهترین است.
- اگر قبلاً در 14 روز گذشته برای حمله حاد دیگر آن را مصرف کرده اید ، نباید از کلشی سین استفاده کنید.
مرحله 5. برای نقرس کورتیکواستروئیدها مصرف کنید
کورتیکواستروئیدها برای نقرس بسیاری از علائم مرتبط با نقرس ، از جمله درد ، قرمزی و تورم را کاهش می دهند. کورتیکواستروئیدها باید در موارد زیر استفاده شوند:
- شما با نقرس در یک مفصل سر و کار دارید
- شما با حمله نقرس روبرو هستید که به NSAID ها پاسخ نمی دهد
- سابقه پزشکی شما مانع از مصرف کلشی سین یا NSAIDS مانند ناکسوپرن می شود
مرحله 6: از پزشک خود بخواهید که یک رژیم درمانی برای حملات نقرس شما ارائه دهد
اگر مشکوک هستید که با قرمزی ، تورم و درد حمله نقرس روبرو هستید ، در صورت پیروی از حمله نقرس با پزشک خود در مورد پیروی از رژیم مشورت کنید. پزشک لیستی از فعالیت هایی را که می توانید انجام دهید و داروهایی که می توانید مصرف کنید ، در اختیار شما قرار می دهد.
قسمت 3 از 4: مدیریت عوارض بلند مدت
مرحله 1. شروع به مصرف دارویی کنید که سطح اسید اوریک را در خون شما کاهش می دهد
در مورد کاهش اسید اوریک با مصرف برخی داروها به پزشک خود مراجعه کنید. این داروها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- عوامل کاهش دهنده اورات عوامل کاهش دهنده اورات می توانند شامل فبوکوستات ، آلوپورینول یا پروبنسید باشند. این داروها معمولاً برای کمک به مدیریت نقرس تجویز می شوند.
- عوامل اوریکوزوریک عوامل اوریکوزوریک اساساً کلیه ها را بیش از حد شارژ می کنند ، که به نوبه خود به حذف اسید اوریک اضافی کمک می کند. داروهای اوریکوزوریک برای حدود 75 درصد بیماران نتایج کافی دارند. عوامل یوریکوزوریک در حدود 75 درصد از بیماران نتایج کافی دارند.
- مهار کننده های زانتین اکسیداز این نوع داروها اساساً از تشکیل ماده شیمیایی به نام زانتین اکسیداز جلوگیری می کنند. زانتین اکسیداز در تجمع اسید اوریک نقش بسزایی دارد.
مرحله 2. مراقب وزن خود باشید و بیشتر ورزش کنید
ورزش به شما کمک می کند تا وزن خود را کاهش دهید و همچنین با درد ناشی از آرتروز مقابله کنید. 30 دقیقه در روز تنها چیزی است که برای بهبود آن لازم است. پیاده روی سبک ، تمرینات هوازی یا تمرینات قدرتی می تواند به شما در رسیدگی طولانی مدت به نقرس کمک کند.
مرحله 3. مراقب آنچه می نوشید باشید
الکل ، به ویژه آبجو ، مانع از انتشار اسید اوریک در ادرار شما می شود و باعث می شود که آن در بدن شما دچار تنگنا شود. به ویژه آبجو حاوی مقدار زیادی پورین است که در نهایت به اسید اوریک تجزیه می شود.
مرحله 4. حداقل 3 لیتر (0.79 گالن آمریکا) مایعات در روز بنوشید
بهتر است به آب بچسبید. تکه های پرتقال ، لیمو یا خیار را برای طعم دادن به آب خود اضافه کنید. همچنین می توانید چای یا قهوه بنوشید. از طرف دیگر ، غذاهای آبکی مانند سوپ ، میوه ها و سبزیجات بخورید.
قهوه در واقع به کاهش سطح اسید اوریک شما کمک می کند ، بنابراین می تواند یک گزینه عالی برای مدیریت نقرس باشد
مرحله 5. در مورد داروهایی که در حال حاضر مصرف می کنید با پزشک خود مشورت کنید
برخی از داروهایی که در حال حاضر مصرف می کنید ممکن است با داروهای مورد استفاده شما برای درمان نقرس تداخل داشته باشد ، علاوه بر اینکه بر میزان اسید اوریک بدن شما نیز تأثیر می گذارد. با پزشک خود در مورد هرگونه تداخل دارویی نامطلوب که ممکن است تجربه کنید صحبت کنید.
مرحله 6. از مفاصل خود محافظت کنید
از آسیب های مفصلی و حرکات مکرر که می توانند مفاصل آسیب دیده را تشدید کنند ، خودداری کنید. به جای بتن روی سطوح نرم تری (مثلاً مسیر مصنوعی یا ماسه) راه بروید یا بدوید.
قسمت 4 از 4: استفاده از رژیم غذایی برای درمان نقرس
مرحله 1. از مشكلات خطرناك مرتبط با نقرس دور بمانید
غذاهایی که در معرض خطر ابتلا به نقرس قرار دارند ، حاوی پورین هستند. پورین ها سطح اسید اوریک را در بدن شما افزایش می دهند و باعث التهاب دردناک مفصل می شوند. غذاهایی که به ویژه سرشار از پورین هستند عبارتند از:
- اندام های حیوانی مانند کبد ، کلیه ، نان شیرین و مغز
- گوشت ها ، به ویژه گوشت های قرمز ، مانند بیکن ، گوشت گاو ، گوسفند و سایر گوشت های گوشتی
- آنچوی ، ساردین ، صدف ، ماهی خال مخالی و شاه ماهی
- آب میوه
- آبجو
مرحله 2. مصرف غذا را با مقدار متوسط پورین محدود کنید
غذاهایی که باید با احتیاط و اعتدال مصرف شوند عبارتند از:
- غذاهای دریایی و ماهی (غیر از غذاهای دریایی با پورین بالا)
- بلغور جو دوسر
مرحله 3. از غذاهایی که دارای پورین کم هستند ، لذت ببرید
غذاهای زیر را می توانید بدون نگرانی در مورد تأثیر آنها بر تجمع اسید اوریک مصرف کنید:
- سبزیجات برگ سبز
- میوه ها و آب میوه ها
- نان و غلات فرآوری شده (بدون غلات کامل)
- شکلات و کاکائو
- کره ، دوغ ، تخم مرغ و پنیر
- نوشیدنی هایی مانند قهوه ، چای و نوشابه های گازدار
- آجیل و انواع کره های آجیل
مرحله 4. خوردن غذاهایی که گفته می شود به نقرس شما کمک می کند را در نظر بگیرید
غذاهایی که پورین کمی دارند لزوما به نقرس شما کمک نمی کند. (نه آنها آسیب می رسانند.) غذاهای زیر ممکن است در واقع به شما کمک کند تا علامت نداشته باشید:
- شیر بدون چربی یا کم چرب
- ماست کم چرب
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- خوردن غذاهای سرشار از پتاسیم می تواند علائم نقرس را در طول حمله کاهش دهد.
- در صورت حمله نقرس از مصرف آسپرین خودداری کنید. دوزهای پایینی از داروهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن سدیم را به جای آن مصرف کنید.
- برای اطلاعات مفید با بنیاد آرتروز تماس بگیرید:
هشدارها
- نقرس با افزایش خطر ابتلا به سنگ کلیه همراه است.
- حملات مکرر نقرس حاد می تواند منجر به شکل دژنراتیو آرتریت شود که آرتریت نقرس نامیده می شود.
