در بدن انسان ، هر اندام در داخل یک محفظه توخالی یا "حفره" نگهداری می شود. هنگامی که یک اندام از حفره خود خارج می شود ، ممکن است از فتق رنج ببرید - وضعیتی که معمولاً تهدید کننده زندگی نیست و گاهی اوقات به خودی خود از بین می رود. معمولاً فتق در شکم (در هر نقطه بین قفسه سینه و باسن) اتفاق می افتد که 75 تا 80 درصد آن در نواحی کشاله ران رخ می دهد. شانس ابتلا به فتق با افزایش سن افزایش می یابد و جراحی برای درمان آن با افزایش سن خطرناک تر می شود. فتق انواع مختلفی دارد ، و هر کدام به نوع خاصی از درمان نیاز دارند ، بنابراین مهم است که خود را با دانش مسلح کنید.
مراحل
قسمت 1 از 4: تشخیص علائم
مرحله 1. عوامل خطر خود را ارزیابی کنید
اگرچه فتق می تواند برای هر فردی اتفاق بیفتد ، اما عوامل خاصی ممکن است شما را در معرض خطر بیشتری برای فتق قرار دهند. اینها ممکن است شرایط مزمن باشند یا با گذشت زمان از بین بروند - به عنوان مثال ، اگر سرفه بد دارید. عوامل خطر فتق عبارتند از:
- افزایش فشار شکم
- سرفه کردن
- بلند کردن سنگین
- یبوست
- بارداری
- چاقی
- افزایش سن
- سیگار کشیدن
- استفاده از استروئید
مرحله 2. به هرگونه برآمدگی توجه داشته باشید
فتق یک نقص در ظرف عضلانی یک اندام است. به دلیل این نقص ، اندام از طریق دهانه ای فشار داده می شود و در نتیجه فتق ایجاد می شود. وقتی اندام از دهانه خارج می شود ، ناحیه متورم یا برآمدگی در پوست ایجاد می کند. فتق اغلب هنگام ایستادن یا هنگام فشار وارد می شود. بسته به نوع فتق شما ، ناحیه متورم ممکن است متفاوت باشد. اصطلاحات مربوط به انواع مختلف فتق به محل یا علت فتق اشاره دارد.
- اینگوینال - این فتق ها در ناحیه اینگوینال (بین استخوان ران و فاق) یا کشاله ران رخ می دهد.
- ناف - در اطراف ناف ایجاد می شود
- فمورال - در امتداد قسمت داخلی ران رخ می دهد
- برشي - زماني رخ مي دهد كه برش هاي حاصل از جراحي هاي قبلي نقاط ضعيفي در ظرف عضلاني يك عضو ايجاد كند
- دیافراگم یا هیاتال - هنگامی رخ می دهد که نقص مادرزادی در دیافراگم وجود داشته باشد
مرحله 3. به استفراغ توجه کنید
اگر فتق بر روده شما تأثیر بگذارد ، می تواند جریان غذا را از طریق دستگاه گوارش شما تغییر داده یا حتی آن را مسدود کند. این می تواند باعث ایجاد پشتیبان روده شود که منجر به تهوع و استفراغ می شود. اگر روده بطور کامل مسدود نشده باشد ، ممکن است علائم خفیف تری مانند تهوع بدون استفراغ یا کاهش اشتها را مشاهده کنید.
مرحله 4. مراقب یبوست باشید
اگر از فتق کشاله ران یا استخوان ران در پایین بدن رنج می برید ، ممکن است یبوست را تجربه کنید. یبوست در اصل دقیقاً برعکس استفراغ است. هنگامی که جریان مدفوع مسدود می شود ، ممکن است دچار یبوست شوید - بجای اینکه همه چیز بیرون بیاید ، باقی می ماند. نیازی به گفتن نیست که این علامت نیاز به مداخله فوری جراحی دارد.
فتق زمانی می تواند بسیار جدی باشد که در عملکردهای بدن شما برای زنده ماندن تداخل ایجاد کند. اگر دچار یبوست شدید ، فوراً به پزشک مراجعه کنید
مرحله 5. احساسات غیر عادی سیری را نادیده نگیرید
بسیاری از افراد مبتلا به فتق شکایتی از درد یا علائم شدید یا قابل توجه قابل توجه ندارند. اما ، ممکن است احساس سنگینی یا پری در ناحیه آسیب دیده ، به ویژه در شکم داشته باشند. شما ممکن است این مسئله را به دلیل شکایت از نفخ شکایت کنید. اگر هیچ چیز دیگری نباشد ، احساس می کنید به شدت از ناحیه شکم خود آگاه هستید ، خواه احساس سیری ، ضعف کنید یا فقط یک فشار مرموز داشته باشد. با استراحت در حالت خمیده می توانید "نفخ" فتق را برطرف کنید.
مرحله 6. میزان درد خود را پیگیری کنید
اگرچه همیشه وجود ندارد ، درد نشانه فتق است - به ویژه اگر عوارضی وجود داشته باشد. التهاب می تواند باعث احساس سوزش یا درد شدید شود. افزایش فشار می تواند منجر به درد پارگی شود که نشان می دهد فتق به طور مستقیم دیواره های ماهیچه را لمس می کند. در اینجا نحوه تأثیر درد در فتق در مراحل مختلف نشان داده شده است:
- فتق غیر قابل کاهش: فتق نمی تواند به حالت عادی برگردد ، اما در عوض بزرگتر می شود. ممکن است گاهی اوقات احساس درد کنید
- فتق مغزی: اندام برجسته خون خود را از دست می دهد و بدون مراقبت پزشکی ممکن است به زودی مرده باشد. در این حالت درد قابل توجهی همراه با تهوع ، استفراغ ، تب ، مشکل در حرکت روده احساس خواهید کرد. این وضعیت نیاز به جراحی اورژانسی دارد.
- فتق هیاتال: معده از حفره خود بیرون زده و باعث درد قفسه سینه می شود. این امر همچنین بر جریان غذا تأثیر می گذارد و باعث برگشت اسید معده و بلع آن دشوار می شود.
- فتق درمان نشده: فتق ها معمولاً بدون درد و بدون علامت هستند ، اما در صورت عدم درمان ممکن است باعث درد و سایر مشکلات سلامتی شود.
مرحله 7. زمان مراجعه به پزشک را بدانید
همه فتق ها ممکن است خطرناک شوند. اگر مشکوک هستید که یکی از آنها را دارید ، باید در اسرع وقت برای ارزیابی به پزشک مراجعه کنید. او تعیین می کند که آیا واقعاً یکی از آنها را دارید یا خیر ، و همچنین در مورد شدت آن و گزینه های درمانی شما بحث می کند.
اگر می دانید که دچار فتق شده اید و احساس ضربان ناگهانی یا درد در ناحیه دارید ، فوراً به اورژانس بروید. فتق می تواند "خفه" شود و خون رسانی را قطع کند ، که بسیار خطرناک است
قسمت 2 از 4: درک عوامل خطر
مرحله 1. جنسیت خود را در نظر بگیرید
مردان بیشتر از زنان دچار فتق می شوند. بر اساس مطالعات ، حتی اگر فتق موجود در هنگام تولد - که در نوزادان تازه متولد شده شایع است - بیشتر آنها در نوزادان پسر باشد. در طول زندگی بزرگسالان نیز همین امر صادق است! خطر بیشتر مردان را می توان از طریق ارتباط فتق با داشتن بیضه های نزول نکرده توضیح داد. این به این دلیل است که بیضه های یک مرد اندکی قبل از تولد از کانال اینگوینال فرود می آیند. کانال اینگوینال یک نر - که آکوردهای متصل به بیضه ها را در خود نگه می دارد - معمولاً پس از تولد بسته می شود. در برخی موارد ، هر چند ، به درستی بسته نمی شود و احتمال فتق را بیشتر می کند.
مرحله 2. تاریخچه خانواده خود را بدانید
اگر یکی از اعضای خانواده شما دارای سابقه فتق است ، خودتان بیشتر در معرض خطر هستید. برخی از اختلالات ارثی بر بافت ها و ماهیچه های همبند تأثیر می گذارد و شما را در مقابل فتق آسیب پذیر می کند. به خاطر داشته باشید که این احتمال ژنتیکی فقط در مورد نقایص ارثی صدق می کند. به طور کلی ، هیچ الگوی ژنتیکی شناخته شده ای برای فتق وجود ندارد.
اگر خودتان سابقه فتق دارید ، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به فتق در آینده هستید
مرحله 3. وضعیت ریه خود را در نظر بگیرید
فیبروز کیستیک (یک بیماری ریوی تهدید کننده زندگی) ریه ها را با شاخه های مخاطی ضخیم پر می کند. در بیماران مبتلا به این عارضه ، سرفه مزمن ایجاد می شود ، زیرا بدن سعی می کند پلاک های مخاطی را پاک کند. این افزایش فشار ناشی از سرفه ، عامل خطر ابتلا به فتق است. این نوع سرفه آنقدر فشار و نیرو بر ریه های شما وارد می کند که به دیواره ماهیچه ها آسیب می رساند. بیماران هنگام سرفه احساس درد و ناراحتی می کنند.
افراد سیگاری نیز در معرض خطر بالای سرفه مزمن هستند و همچنین احتمال ابتلا به فتق در آنها بیشتر است
مرحله 4. به یبوست مزمن توجه کنید
یبوست شما را مجبور می کند که هنگام حرکت روده ، ماهیچه های شکم خود را تحت فشار قرار دهید. اگر ماهیچه های شکمی ضعیفی دارید و دائماً به آنها فشار وارد می کنید ، به احتمال زیاد دچار فتق می شوید.
- ماهیچه های ضعیف به دلیل رژیم غذایی نامناسب ، عدم ورزش و افزایش سن ایجاد می شوند.
- فشار آوردن به هنگام ادرار کردن نیز می تواند شما را در خطر ابتلا به فتق قرار دهد.
مرحله 5. بدانید که در صورت بارداری در معرض خطر هستید
رشد نوزاد در رحم ، فشار زیادی را در داخل شکم ایجاد می کند. شما همچنین وزن شکم خود را افزایش می دهید ، که یکی از عوامل ایجاد فتق است.
- نوزادان نارس نیز در معرض خطر فتق هستند زیرا عضلات و بافت های آنها هنوز به طور کامل رشد نکرده و تقویت نشده است.
- نقایص تناسلی در نوزادان می تواند بر مناطقی که بیشترین احتمال ایجاد فتق را دارند فشار وارد کند. این موارد شامل موقعیت غیر طبیعی مجرای ادراری ، مایع در بیضه ها و دستگاه تناسلی مبهم است (نوزاد دارای ویژگی های تناسلی هر جنس است).
مرحله 6. سعی کنید وزن خود را در سطح سالم نگه دارید
افراد چاق یا دارای اضافه وزن بیشتر دچار فتق می شوند. درست مانند زنان باردار ، شکم بزرگتر فشار شکم را افزایش می دهد ، که می تواند بر عضلات ضعیف تأثیر بگذارد. اگر اضافه وزن دارید ، توصیه می شود از همین حالا برنامه کاهش وزن را شروع کنید.
مراقب باشید که کاهش ناگهانی وزن زیاد در اثر رژیم غذایی تصادفی باعث ضعف ماهیچه ها و ایجاد فتق نیز می شود. در صورت کاهش وزن ، آن را سالم و به تدریج کاهش دهید
مرحله 7. در نظر بگیرید که آیا شغل شما می تواند مقصر باشد
اگر شغل شما مستلزم ایستادن طولانی و قدرت بدنی زیاد باشد ، در خطر فتق قرار دارید. برخی از افراد در معرض فتق ناشی از کار شامل کارگران ساختمانی ، فروشندگان و زنان ، نجارها و غیره هستند. اگر این شغل فعلی شما را توصیف می کند ، با کارفرمای خود صحبت کنید. ممکن است بتوانید وضعیت متفاوتی را ترتیب دهید که کمتر برای فتق مفید است.
قسمت 3 از 4: شناسایی نوع فتق شما
مرحله 1. نحوه تشخیص فتق توسط پزشکان را درک کنید
در طول معاینه فیزیکی فتق ، پزشک باید همیشه از شما بخواهد بلند شوید. در حالی که او به آرامی ناحیه متورم را بررسی می کند ، از شما خواسته می شود که سرفه کنید ، فشار بیاورید یا حرکتی را به بهترین شکل انجام دهید. پزشک انعطاف پذیری و حرکت در ناحیه ای که به فتق مشکوک است را ارزیابی می کند. پس از ارزیابی ، او می تواند تشخیص دهد که آیا شما مبتلا هستید و چه نوع فتق ممکن است داشته باشید.
مرحله 2. تشخیص فتق اینگوینال
این شایع ترین نوع فتق است و زمانی اتفاق می افتد که روده یا مثانه دیواره تحتانی شکم را به کشاله ران و کانال اینگوینال فشار می دهد. در مردان ، این کانال آکوردهایی را که به بیضه ها متصل می شوند نگه می دارد و فتق ها معمولاً در اثر ضعف طبیعی در کانال ایجاد می شوند. در زنان ، کانال رباط هایی را نگه می دارد که رحم را در جای خود نگه می دارد. دو نوع فتق اینگوینال وجود دارد: مستقیم و غالباً غیر مستقیم.
- فتق مستقیم اینگوینال: انگشت خود را روی کانال اینگوینال قرار دهید - چین در امتداد لگن جایی که به پاها می رسد. شما احساس برآمدگی می کنید که به طرف جلوی بدن بیرون می زند و سرفه بزرگتر می شود.
- فتق اینگوینال غیر مستقیم: وقتی کانال اینگوینال را لمس می کنید ، احساس می کنید برآمدگی از بیرون به سمت مرکز بدن شما (جانبی به داخلی) می رود. این برآمدگی همچنین ممکن است به سمت بیضه حرکت کند.
مرحله 3. در افراد بالای 50 سال به فتق هیاتال مشکوک شوید
فتق هیاتال زمانی اتفاق می افتد که قسمت فوقانی معده شما از طریق دیافراگم به داخل قفسه سینه فشار می آورد. این نوع فتق معمولاً در افراد بالای 50 سال اتفاق می افتد. اگر کودک دچار فتق هیاتال باشد ، به احتمال زیاد به دلیل نقص مادرزادی است.
- دیافراگم یک ورقه نازک از ماهیچه است که به شما در تنفس کمک می کند. همچنین عضله مسئول جداسازی اندام های شکم و قفسه سینه است.
- این نوع فتق باعث احساس سوزش در معده ، درد قفسه سینه و مشکل در بلع می شود
مرحله 4. به دنبال فتق ناف در نوزادان باشید
اگرچه ممکن است در اواخر عمر رخ دهد ، اما فتق ناف معمولاً در نوزادان یا نوزادان کمتر از 6 ماه رخ می دهد. زمانی رخ می دهد که روده ها در دیواره شکم در نزدیکی ناف یا ناف فشار می آورند. برآمدگی به ویژه هنگامی که کودک گریه می کند قابل توجه است.
- با فتق ناف ، برآمدگی در "ناف" یا ناف را مشاهده خواهید کرد.
- فتق های نافی معمولاً خود به خود برطرف می شوند. اما ، اگر تا 5 تا 6 سالگی کودک طول بکشد ، بسیار بزرگ باشد یا علائم ایجاد کند ، فتق ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد.
- به اندازه توجه کنید ؛ فتق های کوچک ناف ، حدود نیم اینچ (1.25 سانتی متر) ، می توانند خود به خود برطرف شوند. فتق های بزرگ ناف نیاز به جراحی دارند.
مرحله 5. مراقب فتق برشی بعد از عمل باشید
برش ها (بریدگی ها) انجام شده در طول عمل جراحی به زمان زیادی نیاز دارند تا به درستی بهبود یافته و زخم شوند. همچنین زمان می برد تا ماهیچه های اطراف قدرت خود را بازیابند. اگر بافت اندام قبل از بهبودی از طریق زخم برش به بیرون رانده شود ، فتق برشی ایجاد می شود. این بیماری بیشتر در بیماران مسن و دارای اضافه وزن شایع است.
با انگشتان خود فشار ملایم اما محکمی را در نزدیک محل جراحی قرار دهید. شما باید برآمدگی را در جایی در منطقه احساس کنید
مرحله 6. فتق ران را در زنان تشخیص دهید
در حالی که فتق ران می تواند برای مردان و زنان اتفاق بیفتد ، اکثر موارد به دلیل شکل لگن گسترده تر در زنان رخ می دهد. در لگن ، مجرایی وجود دارد که شریان ها ، رگ ها و اعصاب را به قسمت فوقانی داخلی ران منتقل می کند. این کانال معمولاً یک فضای تنگ است ، اما اگر زن باردار یا چاق باشد ، اغلب بزرگتر می شود. هنگامی که گسترش می یابد ، ضعیف می شود و بنابراین در برابر فتق های احتمالی آسیب پذیر است.
قسمت 4 از 4: درمان فتق
مرحله 1. درد حاد را فوراً گزارش کنید
اگر علائم فتق به طور ناگهانی ظاهر شد ، اولین کاری که پزشک انجام می دهد این است که سعی کند درد شما را کنترل کند. در مورد فتق حبس شده ، پزشک ممکن است ابتدا سعی کند فتق را به صورت فیزیکی به موقعیت اولیه خود بازگرداند. این می تواند التهاب و تورم حاد را کاهش دهد و زمان بیشتری را برای ترمیم جراحی انتخابی فراهم کند. فتق مغزی برای جلوگیری از مرگ سلول های بافتی و سوراخ شدن بافت اندام نیاز به جراحی فوری دارد.
مرحله 2. انجام جراحی انتخابی را در نظر بگیرید
حتی اگر فتق بسیار خطرناک نباشد ، پزشک شما ممکن است قبل از پیشرفت به حالت خطرناک تر ، جراحی انتخابی را برای ترمیم آن توصیه کند. مطالعات نشان داده است که جراحی انتخابی پیشگیرانه میزان مرگ و میر را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد.
مرحله 3. از نتایج احتمالی آگاه باشید
بسته به نوع فتق و هر بیمار ، محدوده وسیعی در احتمال عود فتق وجود دارد.
- کشاله ران (کودکان): میزان عود این فتق ها پس از درمان جراحی کمتر از 3 درصد است. آنها گاهی اوقات می توانند خود به خود در نوزادان شفا پیدا کنند.
- کشاله ران (بزرگسالان): بسته به میزان تجربه جراح که روی این فتق عمل می کند ، میزان عود بعد از عمل می تواند بین 0 تا 10 درصد باشد.
- برشي: حدود 3 تا 5 درصد از بيماران پس از اولين عمل جراحي دچار عود فتق مي شوند. اگر فتق های برشی بزرگتر باشند ، ممکن است بیماران تا 20 تا 60 درصد نرخ را مشاهده کنند.
- ناف (کودکان): این نوع فتق ها معمولاً خود به خود برطرف می شوند.
- ناف (بزرگسال): عود فتق ناف در بزرگسالان بیشتر است. معمولاً ، یک بیمار می تواند تا 11 rate احتمال عود بعد از عمل را داشته باشد.
نکات
اگر فکر می کنید فتق دارید ممکن است از بلند کردن وزنه ، سرفه شدید یا خم شدن خودداری کنید
هشدارها
- اگر فکر می کنید فتق دارید فوراً به پزشک خود مراجعه کنید. این می تواند به سرعت به یک موضوع بسیار جدی تبدیل شود. علائم فتق خفه شده شامل تهوع ، استفراغ یا هر دو ، تب ، ضربان قلب سریع ، درد ناگهانی که به سرعت تشدید می شود ، یا برجستگی فتق که قرمز ، بنفش یا تیره می شود.
- ترمیم های فتق حاد معمولاً میزان بقا و عوارض بالاتری نسبت به ترمیم فتق انتخابی دارند.
