اگر با موقعیتی روبرو شدید که فردی که در کنار او هستید به دلیل آسیب یا بیماری نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد ، معمولاً ایمن ترین است که با شماره های 9-1-1 (در ایالات متحده) با خدمات فوریت های پزشکی (EMS) تماس بگیرید. با این حال ، ممکن است شرایطی وجود داشته باشد که در آن تصمیم بگیرید که انتقال شخص (بیمار) به بیمارستان گزینه بهتری است ، مانند اینکه فکر می کنید منتظر آمبولانس سریعتر نمانید ، یا اگر بیمار نیاز به درمان دارد اما وضعیت او فوراً تهدید کننده زندگی نیست. این راهنما گام هایی را برای رساندن سریع و ایمن همراه شما به بیمارستان ارائه می دهد.
مراحل
قسمت 1 از 3: تعیین دوره عمل
مرحله 1. وضعیت را ارزیابی کنید
قبل از انجام هرگونه اقدامی ، باید تعیین کنید که آیا وضعیت بیمار مستلزم انتقال توسط اورژانس است یا خیر. شما همیشه باید ترجیح خود را از بیمار بخواهید و این را در نظر بگیرید به شرطی که او بیهوش ، هذیان و شوک نباشد (در این موارد ، بلافاصله باید آمبولانس تماس گرفته شود). در اینجا چند دلیل رایج برای رفتن به بیمارستان بدون آمبولانس آورده شده است:
- بیمار در حال زایمان است. زایمان به طور کلی زمان زیادی طول می کشد و اکثر زایمان ها برای مادر یا نوزاد خطرناک نیستند. به این دلایل ، معمولاً مشکلی نیست که زن زایمان را با وسیله شخصی به بیمارستان منتقل کنید.
- بیمار دچار خونریزی شدید می شود. در این شرایط ممکن است جان بیمار در خطر فوری قرار گیرد. حمل و نقل به اورژانس بدون آمبولانس تنها در این صورت انجام می شود ، در صورتی که با رانندگی خود بیمار ، درمان سریعتر حاصل شود. در هر دو حالت ، اعمال فشار به زخم یا ایجاد تورنیکت برای توقف یا کند شدن خونریزی ممکن است نگران کننده فوری باشد.
- بیمار توسط یک حیوان سمی گاز گرفته است. بسیاری از زهرهای حیوانات باعث آسیب بافت و سیستم عصبی مرکزی می شود. هرچه سریعتر آنتی ونین تجویز شود ، م effectiveثرتر خواهد بود. با انتقال خود قربانی ، ممکن است بتوانید سریعتر از انتظار برای آمبولانس برای بیمار درمان کنید.
- در صورت خونریزی شدید یا نیش حیوان سمی ، مطمئن شوید که فردی با 911 تماس گرفته است ، به بیمارستان و EMS اطلاع دهید که در مسیر هستید و ماهیت آسیب. مسیری را که طی می کنید مشخص کنید تا اگر مجبور به حرکت هستید و یا عوارض دیگری وجود دارد ، EMS و پلیس آنجا باشند.
مرحله 2. با خدمات فوریتهای پزشکی تماس بگیرید
اگر تصمیم دارید خود بیمار را به بیمارستان منتقل کنید ، با EMS تماس بگیرید (یا شخص دیگری تماس بگیرید) تا وضعیت را گزارش دهد و اپراتور شما را به بیمارستانی که در حال رفتن به آن هستید متصل کند (یا اطلاعات را برای شما ارسال کند). این کارکنان بیمار را از وضعیت بیمار مطلع می کند و به آنها اجازه می دهد تا برای ورود بیمار آماده شوند تا در اسرع وقت درمان را شروع کنند.
- قبل از تماس آرام باشید و خودتان را جمع کنید.
- برای اپراتور واضح باشید که خودتان بیمار را منتقل می کنید و نیازی به EMS در محل حادثه نیست. در صورت عدم نیاز به آمبولانس اعزام نشوید ، زیرا این یک استفاده غیر ضروری از منابع است و می تواند امدادگران را از کمک به شخص دیگری که نیاز دارد ، باز دارد.
- وضعیت را برای اپراتور توضیح دهید. این شخص به احتمال زیاد فردی با آموزش و تجربه قابل توجه در شرایط اضطراری است و ممکن است بتواند اطلاعات یا راهنمایی های مهم (مانند تکنیک های کمک های اولیه یا سریعترین مسیرهای رسیدن به بیمارستان) را در حین انتقال بیمار به شما ارائه دهد.
- هنگام برقراری تماس تا آنجا که ممکن است اطلاعات بیشتری در اختیار کارکنان بیمارستان قرار دهید. هرچه اطلاعات بیشتری در مورد وضعیت و فرد نیازمند مراقبت داشته باشند ، درمان سریعتر و م effectivelyثرتری ممکن است ارائه شود.
- اگر از طریق شخص ثالث راه اندازی می کنید ، مطمئن شوید که مسیری را که طی می کنید می داند. در نظر بگیرید که او را برای نوشتن اطلاعاتی که لازم است به اپراتور بگویید ، اختصاص دهید.
مرحله 3. تعیین بهترین مسیر به بیمارستان
اگر وضعیت اضطراری است اما جان بیمار فوراً تهدید نمی شود ، ممکن است ارزش داشته باشد که یک یا دو دقیقه قبل از حرکت وقت بگذارید تا بفهمید کدام مسیر سریعتر به اورژانس سریعتر و عاری از ازدحام یا مانع است.
- مطمئن شوید که از اورژانس نزدیکترین محل به محل خود مطلع هستید. اگر با آن منطقه آشنایی ندارید ، از فردی که می شناسد ، مانند تماشاچی یا همسایه ، بپرسید. همچنین از او بپرسید که آیا آن شخص مایل به همراهی شما در جهت یابی موثر است.
- از نقشه های دیجیتالی استفاده کنید که حاوی به روز رسانی زنده در مورد شرایط ترافیکی ، تصادفات و موارد مشابه باشد. یک تلفن هوشمند مجهز به GPS با برنامه ناوبری ساده ترین و سریعترین راه برای به دست آوردن این اطلاعات است و به طور خودکار سریعترین مسیر را برای شما تعیین می کند.
- در صورت امکان ، از مناطق تأخیر در تردد مانند مناطق ساختمانی و خیابان هایی با چراغ های توقف زیاد خودداری کنید. به خاطر داشته باشید که آزادراه ها ، هرچند فاقد چراغ های توقف و با محدودیت سرعت بیشتر هستند ، اما می توانند به صورت شبکه ای بسته شوند و خروجی های نسبتاً کمی برای مسیرهای مجدد ارائه دهند.
مرحله 4. موارد و اطلاعات مهم را جمع آوری کنید
در شرایط خاص - هنگامی که ممکن است به روشهای پزشکی بحث برانگیز نیاز باشد ، به عنوان مثال - داشتن موارد مهم یا اطلاعات در مورد بیمار می تواند سرعت را افزایش دهد:
- شناسایی بیمار ، مانند گواهینامه رانندگی یا گذرنامه.
- اطلاعات بیمه/کارت.
- اطلاعات حساسیت ، همانطور که افراد گاهی اوقات دستبند یا به صورت سند نگه می دارند.
- اطلاعات دارویی (در صورت مصرف بیمار).
- هر چیزی که بیمار ممکن است در رانندگی به آن نیاز داشته باشد ، مانند آب ، پتو یا باندهای یدکی.
- اراده ای زنده
- اگر خودتان نمی توانید اطلاعاتی در مورد وضعیت ارائه دهید ، یک عضو خانواده ، دوست/ناظر یا مراقب فعلی را برای بیمار در نظر بگیرید. این شخص همچنین می تواند به بیمار در هنگام رانندگی کمک کند.
مرحله 5. وسیله نقلیه مناسب را انتخاب کنید
اگر گزینه هایی دارید ، وسیله ای را برای حمل و نقل انتخاب کنید که برای حمل و نقل بیمار راحت ترین و موثرترین باشد. اولویت اول شما باید قابلیت اطمینان باشد ، زیرا آخرین چیزی که می خواهید این است که در مسیر بیمارستان خراب شوید. در اینجا چند عامل دیگر را باید در نظر گرفت:
- وسایل نقلیه بزرگتر مانند وانت ها و SUV ها (به ویژه آنهایی که دارای چهار در یا بیشتر هستند) امکان بارگیری و تخلیه بیمار را راحت تر از وسایل نقلیه جمع و جورتر می دهد.
- از سوخت کافی خودرو برای سفر اطمینان حاصل کنید. اگر بنزین قبل از رسیدن به اورژانس به پایان برسد ، اتومبیل بزرگ و قابل اعتماد چندان کاربردی نخواهد داشت. در صورت لزوم ، یک توقف کوتاه برای سوخت را در نظر بگیرید. با این حال ، به خاطر داشته باشید که هرچه زمان بیشتری برای انجام این کارها صرف کنید ، ممکن است بیمار از آمبولانس استفاده کند.
- آب و هوا و/یا شرایط جاده را در نظر بگیرید. اگر یک پای برف در جاده وجود دارد ، یک ماشین اسپرت را انتخاب نکنید ، زیرا به تازگی باتری آن تعویض شده است.
قسمت 2 از 3: اطمینان از ایمنی و کارایی هنگام حمل و نقل
مرحله 1. از شخص سومی کمک بگیرید
ممکن است در حمل و نقل بیمار شخص ثالث در وسیله نقلیه باشد تا در هنگام رانندگی شخص دیگری به او تمایل داشته باشد. اگر همراه سوم ندارید ، از همسایه یا تماشاچی بپرسید آیا مایل به همراهی شما در رانندگی هستند.
- این مرحله برای برخی موقعیتها از سایر موارد مهمتر خواهد بود. به عنوان مثال ، کسی که خون زیادی از دست می دهد ، از شخص سوم داخل ماشین برای فشار آوردن به زخم خود سود می برد ، در حالی که یک زن در حال زایمان ممکن است به کسی غیر از راننده نیاز نداشته باشد.
- بهترین کار این است که در صورت امکان به فردی که به او اعتماد دارید اعتماد کنید تا این نقش را بر عهده بگیرد. به این ترتیب ، شما می توانید از هرگونه شگفتی ناخوشایند که ممکن است با به اشتراک گذاشتن یک ماشین سواری با یک غریبه ناشی شود ، اجتناب کنید. به عنوان مثال ، معلوم می شود که آن غریبه دوست پسر سابق راننده نه سال پیش است. مطمئناً برای یک ماشین سواری ناخوشایند ایجاد می شود.
مرحله 2. اطمینان حاصل کنید که راننده بر عملکرد وسیله نقلیه تمرکز دارد
در صورت امکان اجتناب از حواس پرتی به تضمین جلوگیری از سرنشینان خودرو از خطرات غیر ضروری کمک می کند. این توصیه در مورد رانندگی در هر شرایطی صدق می کند ، اما به ویژه در حمل و نقل اورژانسی بیماران به دلیل ماهیت احتمالی احتمالی وضعیت مناسب است.
- استفاده از دستورات صوتی از تلفن هوشمند مجهز به GPS به راننده کمک می کند تا چشم خود را در جاده نگه دارد.
- اگر بیمار را بدون کمک شخص ثالث رانندگی می کنید ، با آرامش به او اطلاع دهید که باید بر رانندگی تمرکز کنید ، اما اگر در هر لحظه به کمک نیاز داشت ، او را کنار می کشید. این امر به بیمار یادآوری می کند که ایمنی او از اهمیت اولیه برخوردار است و راننده برای کمک به آنجا است.
- اگر هنگام رانندگی شخص دیگری به بیمار تمایل دارید ، مطمئن شوید که بیمار با قرار دادن راننده در صندلی عقب با آن برخورد نکرده یا مانع دید راننده نمی شود.
مرحله 3. قوانین راهنمایی و رانندگی را رعایت کنید
به علائم راهنمایی توجه کنید ، مراقب چراغ های راهنمایی و رانندگی باشید ، از چراغ های راهنمای خود استفاده کنید و از سرعت بیش از حد و حرکات عقب خودداری کنید. قوانین راهنمایی و رانندگی برای به حداکثر رساندن ایمنی رانندگان وضع شده است ، بنابراین بهترین شرط شما برای ایمن رسیدن به بیمارستان رعایت این موارد است.
- اگر وضعیت بیمار به سرعت رو به وخامت گذاشت و اوضاع وخیم تر شد ، ممکن است لازم باشد که در مواردی که ممنوع است ، سرعت بخشیده یا دور بزنید. با این حال ، در صورت امکان باید از رانندگی بی احتیاط اجتناب کرد ، زیرا خطری که ممکن است ایجاد کند ، از مزایای احتمالی یک دقیقه زودتر رسیدن به بیمارستان بیشتر است. رانندگی بی پروا در تلاش برای رسیدن سریعتر به آنجا ممکن است منجر به بیش از یک نفر شود که نیاز به درمان دارند.
- هشدار دادن به اپراتور 911 به مسیر شما به پلیس اجازه می دهد در نزدیکی منطقه باشد و در صورت نیاز جریان ترافیک را محدود/کنترل کند.
- شما می توانید از بوق و چراغ وسیله نقلیه خود برای علامت دادن به سایر رانندگان در شرایط اضطراری استفاده کنید. استفاده از فلاشرهای اضطراری ، چشمک زدن به نورهای بالا یا بوق زدن مکرر هنگام تلاش برای دور زدن خودروهای دیگر ممکن است به رانندگان دیگر هشدار دهد که چیزی در جریان است.
مرحله 4. تا حد امکان نزدیک ورودی بیمارستان پارک کنید
قبل از اینکه بیمار را به محل پذیرش اورژانس همراهی کنید ، وقت خود را برای پیدا کردن پارکینگ هدر ندهید. بیمارستانها و اورژانس محلهای خروج بیماران را تعیین کرده اند که معمولاً درست در ورودی ساختمان قرار دارند. هنگامی که بیمار توسط کارکنان بیمارستان دریافت شد ، می توانید خودرو را به محل پارک مجاز منتقل کنید.
- اگر برای بیرون آوردن بیمار از ماشین به کمک نیاز دارید ، می توانید به داخل بدوید و سریع درخواست کمک کنید. به احتمال زیاد کسی به راحتی در دسترس شما خواهد بود تا به شما کمک کند.
- هنگام خروج از خودرو ، فلاشرهای اضطراری خود را روشن بگذارید تا به دیگران (مانند مقامات مجری پارکینگ) اطلاع دهید که قصد دارید خودرو را به زودی جابجا کنید. در هر صورت ، بسیار بعید است که وسیله نقلیه ای که جلوی اورژانس پارک شده است دارای نقل قول باشد.
قسمت 3 از 3: رسیدگی به پیامدهای بعد
مرحله 1. با اعضای خانواده بیمار تماس بگیرید
هرگونه اطلاعات شناخته شده و مرتبط با وضعیت را در اختیار آنها قرار دهید. این امر به خانواده کمک می کند تا نحوه هماهنگی ویزیت بیمار را ادامه دهند. تماس با خانواده همچنین آنها را قادر می سازد تا هنگام بیمار بودن در بیمارستان به کودکان یا حیوانات خانگی بیمار توجه کنند.
- در صورت عدم اطلاع پزشک از وضعیت بیمار ، از تشخیص بیمار یا ارائه پیش آگهی حدسی خودداری کنید. هرگونه حدس و گمان در مورد شرایط پیرامون حادثه یا رفاه بیمار می تواند نادرست باشد و ممکن است خانواده را ناراحت کند.
- اگر به عنوان یک سامری خوب عمل می کنید و شخص بیمار را نمی شناسید ، به کارکنان بیمارستان اطلاع دهید که نمی دانید چگونه با خانواده بیمار تماس بگیرید و آنها به طور بالقوه از این وضعیت بی اطلاع هستند.
مرحله 2. ارائه اطلاعات به کارکنان بیمارستان
در بیشتر موارد ، کارکنان بیمارستان می خواهند اطلاعاتی را در مورد ماهیت حادثه ، بیمار و/یا جزئیات جابجایی بیمار از شما دریافت کنند. مطمئن شوید که به اندازه کافی در آنجا بمانید تا اگر این اطلاعات به کارکنان بیمارستان کمک می کند ، این اطلاعات را ارائه دهید. اگر نزدیک بیمار هستید ، ممکن است بخواهید در بیمارستان بمانید ، بنابراین ممکن است از وضعیت وی مطلع شوید و/یا اجازه دهید در اسرع وقت وی را ملاقات کنید.
- در مواردی که فعالیت های غیرقانونی یا بازی های ناپاک عامل مutingثر بر وضعیت بیمار بوده است ، ممکن است از نظر قانونی مکلف باشید بیانیه ای از حادثه را در اختیار مقامات اجرای قانون قرار دهید. قوانین از نظر ایالت متفاوت است ، بنابراین از قوانین ایالت خود و وجود احتمالی هر "قوانین خوب سامری" ، که در شرایط خاص مصونیت از پیامدهای قانونی را در بر می گیرد ، مطلع باشید.
- اگر بیمار در برخورد یا موقعیت دیگری که شخص دیگری مقصر بود مجروح شد و اطلاعات تماس دیگر شاهدان حادثه را دارید ، این اطلاعات را به کارکنان بیمارستان و/یا نیروی انتظامی ارائه دهید. چنین اطلاعاتی می تواند در ایجاد حمایت برای هرگونه اقدام قانونی احتمالی یا مطالبات بیمه ای از طرف بیمار مفید باشد.
مرحله 3. مواردی را برای بیمار بازیابی کنید
اگر بیمار برای مشاهده یا درمان طولانی مدت ملزم به ماندن شبانه در بیمارستان است ، ممکن است بخواهید لباس یا وسایل شخصی دیگر یا ملزومات شخصی مانند تلفن همراه خود را برای او بیاورید. این ژست می تواند اقامت او را در بیمارستان بسیار راحت تر کند. این مرحله فقط در مورد افرادی که اعضای خانواده یا دوستان نزدیک بیمار هستند اعمال می شود.
- اگر بیمار هوشیار است و اجازه دارید او را ملاقات کنید ، از او بپرسید که آیا به چیزی در خانه نیاز دارد یا خیر یا خیر که شما این موارد را برای او بازیابی کنید.
- همیشه قبل از آوردن هر چیزی به اتاق بیمارستان با پزشک بیمار مشورت کنید. شرایط بیمار ممکن است موارد خاصی را برای استفاده یا خوردن برای او ناامن کند. استانداردهای نظافت بیمارستانها نیز زیاد است و ممکن است ترجیح دهند که مصالح خارجی به قسمتهای خاصی از تاسیسات وارد نشود.
مرحله 4. به بیمار کمک کنید تا به خانه برسد
هنگامی که بیمار از بیمارستان مرخص می شود ، باید به خانه منتقل شود. مگر اینکه یکی از اعضای خانواده یا دوست قبلاً مقدماتی را برای این کار ترتیب داده باشد ، پیشنهاد رانندگی بیمار را بدهید. بالاخره شما او را ابتدا به بیمارستان آوردید. به احتمال زیاد اگر او را به خانه ببرید ، مشکلی ندارد.
- اتومبیل خود را تا درهای خروجی بیمارستان بکشید تا بیمار راه طولانی برای رسیدن به خودرو نداشته باشد. همان دستورالعمل ها در مورد ترک قبلی بیمار نیز در اینجا اعمال می شود.
- بسته به شرایط بیمار ، ممکن است برای رسیدن به وسیله نقلیه و پیاده و پیاده شدن از آن به کمک نیاز داشته باشد. در صورت ارائه خدمات حمل و نقل ، آماده باشید تا هرگونه کمکی را که بیمار نیاز دارد انجام دهید تا بتواند با خیال راحت به خانه برسد.
نکات
- تا آنجا که ممکن است آرامش خود را حفظ کرده و مثبت اندیش باشید. رفتار شما به احتمال زیاد بر وضعیت عاطفی و روانی بیمار تأثیر می گذارد و وحشت اوضاع را برای همه بدتر می کند.
- لیستی از بیمارستانهای محلی ، آدرس آنها ، شماره تلفن آنها و فاصله آنها از خانه خود را نگه دارید. این امر باعث صرفه جویی در وقت گرانبها در مواقع ضروری می شود.
- یک وسیله نقلیه با ویژگی های موثر کنترل آب و هوا (مانند تهویه مطبوع یا گرمایش) بسته به شرایط آب و هوایی ممکن است تفاوت زیادی را برای راحتی بیمار ایجاد کند.
هشدارها
- به خاطر داشته باشید که امدادگران و آمبولانس ها برای مقابله با بسیاری از شرایط اضطراری مجهز هستند و ممکن است بتوانند سریعتر از آنچه می توانید او را به بیمارستان برسانید ، به بیمار برسند.
- در صورت احتمال بیهوشی به دلیل شرایط حادثه (مانند تمایل به غش در هنگام مشاهده خون) رانندگی نکنید.
- در صورت اعتراض بیمار اصرار به انتقال آن نکنید. اگر بیمار را برخلاف میل او رانندگی کنید ، می توانید در قبال هرگونه خسارت وارده مسئولیت پذیر باشید.
- در بیشتر شهرها ، همیشه بهتر است قبل از انتقال موارد ضروری به بیمارستان ، با 911 تماس بگیرید. زمانهای انتظار برای آمبولانسها با روشهای جدید استقرار بسیار کاهش یافته است
