آنفولانزا یک ویروس فصلی شایع است که بسیار مسری است و می تواند برای افراد مبتلا به سایر بیماری ها خطرناک باشد. اگر کودکان به مدرسه یا مهد کودک بروند ، جایی که تعداد زیادی از کودکان با هم در آنجا هستند ، به ویژه آسیب پذیر هستند. با این حال ، راهکارهای خوبی برای مقابله با آنفولانزا وجود دارد و به خاطر داشته باشید که اگر فرزند شما به آنفولانزا مبتلا شد ، فوراً مراجعه به پزشک برای داروهای ضد ویروسی می تواند به کنترل بیماری کمک کند. در حالی که واکسن آنفولانزا فصل بدون آنفولانزا را تضمین نمی کند ، می تواند کودک شما را از ابتلا به آنفولانزا بازدارد یا حداقل علائم را کاهش دهد. همچنین مهم است که کودک خود را در معرض آنفولانزا قرار دهید و همچنین بهداشت را رعایت کنید.
مراحل
روش 1 از 3: استفاده از واکسیناسیون آنفولانزا
مرحله 1. اولین واکسیناسیون آنفولانزای فرزند خود را در 6 ماهگی انجام دهید
کودکان در این سن می توانند سالانه تزریق واکسن آنفولانزا را شروع کنند. با این حال ، کودک شما باید واکسن بزند ، زیرا فرم اسپری بینی واکسن تا 2 سالگی توصیه نمی شود.
- در صورت وجود زنان باردار در خانه ، باید از گرفتن اسپری بینی برای فرزند خود اجتناب کنید. اسپری بینی حاوی یک فرم ضعیف شده از ویروس زنده است که می تواند برای افرادی که در دوران بارداری در معرض آن قرار می گیرند ، خطرناک باشد.
- برای اولین واکسن آنفولانزا ، فرزند شما 2 تزریق با فاصله 4 هفته دریافت می کند.
مرحله 2. هر سال با پزشک متخصص اطفال خود یک برنامه آنفولانزا برنامه ریزی کنید
واکسن آنفولانزا باید هر سال ، ترجیحاً در اواخر تابستان تا اوایل پاییز ، هر زمان که واکسن سال جاری در دسترس قرار گرفت ، انجام شود. هر سال ، سازندگان واکسیناسیون باید حدس بزنند چه گونه هایی شایع خواهد بود ، به همین دلیل است که تا این زمان در دسترس نیست.
- کودک شما می تواند اسپری بینی را از سن 2 سالگی به جای تزریق تزریق انجام دهد. با این حال ، بحث هایی در مورد این که آیا این دارو به اندازه تزریق در پیشگیری از آنفولانزا م effectiveثر است یا خیر وجود دارد. در صورت امکان ، به جای اسپری بینی از واکسن آنفولانزا استفاده کنید.
- CDC ادعا نمی کند که اسپری بینی بیشتر یا کمتر از سایر انواع واکسن آنفولانزا مثر است. در گذشته ، آکادمی اطفال آمریکا توصیه می کرد که از اسپری بینی خودداری کنید ، اما اکنون آنها اعلام کرده اند که این یک گزینه م effectiveثر است.
مرحله 3. اگر کودک شما دارای شرایط خاصی از سلامت است ، به پزشک متخصص اطفال اطلاع دهید
برخی شرایط پزشکی می توانند بر روی انواع واکسن آنفولانزا که فرزند شما می تواند با خیال راحت دریافت کند ، تأثیر بگذارند. به عنوان مثال ، واکسن آنفولانزای زنده (که معمولاً به صورت اسپری بینی تزریق می شود) ممکن است برای کودکانی که سیستم ایمنی ضعیف دارند بی خطر باشد. کودکان بین 2 تا 4 سال که مبتلا به آسم هستند نیز نباید از این نوع واکسن استفاده کنند. در صورت داشتن هرگونه مشکل بهداشتی به پزشک اطفال خود بگویید و از آنها بپرسید که کدام نوع واکسن آنفولانزا برای فرزند شما بی خطر است.
اکثر انواع واکسن آنفولانزا برای کودکان مبتلا به حساسیت تخم مرغ بی خطر تلقی می شود. اگر کودک شما به تخمک حساسیت شدید دارد ، پزشک متخصص اطفال ممکن است مایل باشد که او را مدتی در مطب مشاهده کند تا هرگونه واکنشی را تحت نظر داشته باشد
مرحله 4. اطمینان حاصل کنید که همه بزرگسالان اطراف کودک نیز واکسینه می شوند
این امر به ویژه برای نوزادان زیر 6 ماه و سایر کودکانی که نمی توانند واکسینه شوند اهمیت دارد. اگر همه بزرگسالان نزدیک واکسینه شوند ، احتمال انتقال آنفولانزا به فرزند شما کمتر می شود. بنابراین ، همیشه همه کسانی که در اطراف فرزند شما هستند را تشویق کنید تا هر سال واکسینه شوند.
همچنین ممکن است بخواهید قرار گرفتن کودک در معرض بزرگسالان واکسینه نشده را محدود کنید ، به ویژه اگر کودک شما نمی تواند واکسینه شود
روش 2 از 3: محدود کردن قرار گرفتن در معرض
مرحله 1. فرزند خود را از افرادی که می شناسید بیمار هستند دور نگه دارید
به عنوان مثال ، اگر می دانید مادربزرگ یا پدربزرگ مریض هستند ، بهتر است تا زمانی که آنها بهتر نشده اند از تماس خودداری کنید. حتی اگر کسی فکر نمی کند آنفولانزا دارد ، باز هم بهتر است آن را بی خطر انجام دهید ، مخصوصاً اگر فرزند شما نمی تواند واکسینه شود.
به علاوه ، اگر فرد واکسینه شده باشد و هنوز به آنفولانزا مبتلا شده باشد ، علائم آنفولانزا می تواند خفیف تر به نظر برسد ، و باعث می شود او تصور کند که این یک بیماری کمتر شدید است
مرحله 2. برای کنترل سلامت فرزند خود تلاش کنید
بیماریهای مزمن می تواند کودک شما را مستعد ابتلا به آنفولانزا کند ، بنابراین سعی کنید شرایطی را که فرزند شما ممکن است تحت کنترل داشته باشد ، نگه دارید. اگر چیزی به نظر می رسد عادی نیست ، به پزشک متخصص اطفال مراجعه کنید تا بتوانید سلامت فرزند خود را به حالت عادی برگردانید.
- هرگونه بیماری مزمن مانند آسم یا حتی آلرژی می تواند کودک شما را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آنفولانزا قرار دهد.
- به طور مشابه ، یک شیوه زندگی سالم را با فرزند خود تشویق کنید ، مانند ترغیب او به خوردن میوه ها و سبزیجات و انجام فعالیت بدنی منظم.
مرحله 3. از دست زدن به صورت خودداری کنید و همین کار را به فرزند خود بیاموزید
میکروب ها به راحتی از طریق این تماس منتقل می شوند و اگر میکروب ها را به چشم ، بینی یا دهان خود بیاورید ، احتمال بیشتری وجود دارد که آنفولانزا را به سیستم خود وارد کنید. سعی کنید تا جای ممکن دستان خود را از صورت خود دور کرده و فرزند خود را نیز به انجام این کار ترغیب کنید.
مرحله 4. به محض مشاهده علائم بیماری به دنبال درمان باشید
آنفولانزا با داروهای ضد ویروسی قابل درمان است ، اما بهتر است در 48 ساعت اول انجام شود. درمان می تواند طول دوره بیماری شما را محدود کرده و همچنین زمان مسری بودن شما را کاهش دهد.
مرحله 5. در صورت امکان در صورت بروز علائم ، مراقبت های دیگری را برای فرزند خود ترتیب دهید
در حالی که ، البته ، این یک گزینه برای همه نیست ، اما می تواند به کودک شما در برابر ابتلا به آنفولانزا کمک کند. سعي كنيد از يكي از اعضاي خانواده بخواهيد چند روز مراقب فرزندتان باشد در حالي كه داروها را شروع مي كنيد تا علائم شما برطرف شود.
- اگر نمی توانید مراقبت های جایگزین ترتیب دهید ، مطمئن شوید که بهداشت خوبی را رعایت می کنید و سعی می کنید سطوح خانه خود را بدون ضد عفونی کردن پس از آن لمس نکنید.
- علائم شایع عبارتند از سرفه ، گلودرد ، سردرد ، بدن درد ، آبریزش بینی و خستگی شدید. برخی از افراد نیز ممکن است دچار تب شوند و مشکلات معده ای مانند اسهال و استفراغ داشته باشند.
روش 3 از 3: تمرین بهداشت خوب
مرحله 1. دستان خود و فرزندتان را به طور مکرر بشویید
همیشه بعد از استفاده از حمام ، عطسه یا سرفه بشویید. همچنین ایده خوبی است که قبل از پختن دستان خود را بشویید. اطمینان حاصل کنید که حداقل 20 ثانیه با صابون و آب گرم بشویید. تمام قسمت های دستان خود را از جمله زیر ناخن خود به خوبی بمالید.
اگر نمی توانید دستان خود را بشویید ، به جای آن از ضدعفونی کننده دست استفاده کنید
مرحله 2. به فرزند خود بیاموزید که در صورت امکان عطسه در دستمال کاغذی را انجام دهد
تا آنجا که می توانید ، شما و فرزندتان باید در بافتی عطسه کنید ، که به مهار میکروب ها کمک می کند. سپس ، بعد از دور انداختن دستمال ، دستان خود را بشویید.
البته قرار نیست همیشه دستمال کاغذی در اطراف داشته باشید. آن زمان است که از آرنج یا آستین خود استفاده می کنید
مرحله 3. در آرنج خود سرفه یا عطسه کنید و فرزند خود را نیز به انجام این کار تشویق کنید
سرفه یا عطسه در دستان شما یک راه عالی برای انتقال میکروب ها از فردی به فرد دیگر از طریق تماس دست است. با عطسه و سرفه دور از دست ، احتمال انتشار میکروب کمتر است.
مرحله 4. سطوح منزل خود را به طور مرتب ضد عفونی کنید
شما یا فرزندتان در هر زمان می توانید میکروب ها را به خانه بیاورید و نمی خواهید آنها را به این سو و آن سو منتقل کنید. اگر فرزند شما یا هر یک از اعضای خانواده دیگر در معرض خطر بالایی هستند ، سطوح خانه را در فصل آنفولانزا روزانه با استفاده از پاک کننده خانگی و پاک کردن آنها ضد عفونی کنید.
- توجه ویژه ای به مناطق پر رفت و آمد مانند دستگیره در ، پیشخوان حمام و سطوح آشپزخانه داشته باشید.
- در حالی که بهداشت خوب مهم است ، مراقب باشید که خانه خود را بیش از حد ضدعفونی نکنید ، زیرا این می تواند به ایجاد گونه های مقاوم ویروس ها و باکتری ها کمک کند. معمولاً شستن مرتب دستها و سطوح دیگر با آب و صابون کافی است.
مرحله 5. از به اشتراک گذاشتن پستانک ، غذا و ظروف ، مسواک و حوله خودداری کنید
این قانون به ویژه هنگامی که فردی بیمار است اهمیت دارد. با این حال ، از آنجا که علائم آنفولانزا همیشه بلافاصله ظاهر نمی شود ، ایده خوبی است که به طور کلی از به اشتراک گذاری خودداری کنید ، به ویژه در فصل آنفولانزا.
