سکته مغزی زمانی اتفاق می افتد که جریان خون به مغز شما قطع می شود و باعث می شود سلول های مغز شما بسته شوند ، زیرا اکسیژن و مواد مغذی لازم را برای عملکرد ندارند. سکته های مغزی سومین علت اصلی مرگ و میر در ایالات متحده و بریتانیا است و منجر به 10 درصد مرگ و میر در سراسر جهان می شود. مهم است که بدانید چگونه علائم سکته مغزی را بشناسید ، به ویژه اگر فردی که می شناسید در خطر سکته مغزی است. درمان برای به حداقل رساندن آسیب ناشی از سکته مغزی در دسترس است ، اما فرد باید ظرف یک ساعت پس از ظهور علائم به بیمارستان منتقل شود.
مراحل
قسمت 1 از 2: تشخیص علائم سکته مغزی
مرحله 1. تفاوت سکته مغزی و سکته مغزی کوچک را درک کنید
دو نوع سکته مغزی عمده وجود دارد: سکته مغزی ایسکمیک که در اثر لخته شدن خون در مغز ایجاد می شود و سکته مغزی هموراژیک ، ناشی از یک رگ خونی در مغز شما که در مغز شکسته و خونریزی می کند. سکته های هموراژیک نادرتر از سکته های ایسکمیک هستند ، زیرا فقط حدود 20 درصد از سکته های مغزی هموراژیک هستند. هر دو نوع سکته مغزی جدی هستند و اگر فرد در اسرع وقت درمان نشود می تواند تهدید کننده زندگی باشد.
سکته مغزی کوچک ، که به آن حملات ایسکمیک گذرا (TIA) نیز گفته می شود ، زمانی اتفاق می افتد که مغز شما خون کمتری نسبت به حالت عادی دریافت می کند. آنها می توانند از چند دقیقه تا یک روز دوام بیاورند. بسیاری از افرادی که سکته مغزی کوچک را تجربه می کنند حتی متوجه نمی شوند که دچار سکته مغزی شده اند ، اما سکته مغزی کوچک می تواند علامت هشدار دهنده سکته مغزی کامل باشد. اگر کسی دچار سکته مغزی کوچک شود ، باید فوراً تحت مراقبت پزشکی قرار گیرد
مرحله 2. به دنبال دو یا چند نشانه سکته باشید
اکثر افرادی که از سکته مغزی رنج می برند ، دو یا چند مورد از شایع ترین علائم سکته مغزی را نشان می دهند ، از جمله:
- بی حسی یا ضعف ناگهانی صورت ، بازو یا پا در یک طرف بدن آنها.
- مشکل ناگهانی دیدن از یک یا هر دو چشم.
- مشکل در راه رفتن ناگهانی و همچنین سرگیجه و از دست دادن تعادل.
- سردرگمی ناگهانی و مشکل در صحبت کردن یا درک کسی که با او صحبت می کند.
- سردرد ناگهانی بد بدون علت مشخص.
مرحله 3. آزمون F. A. S. T را انجام دهید
توصیف یا توضیح علائم خود برای شخصی که از سکته مغزی رنج می برد ممکن است دشوار باشد. برای تأیید سکته مغزی فرد ، می توانید یک آزمایش سریع انجام دهید ، به نام F. A. S. T. تست:
- صورت - از شخص بخواهید لبخند بزند. بررسی کنید که آیا یک طرف صورت آنها افتاده یا بی حس شده است. لبخند آنها ممکن است در یک طرف صورت ناهموار یا مبهم به نظر برسد.
- بازوها - از شخص بخواهید هر دو دست خود را بالا بیاورد. اگر آنها نتوانند بازوهای خود را بلند کنند ، یا اگر یک بازو به سمت پایین حرکت کند ، احتمالاً دچار سکته مغزی می شوند.
- گفتار - یک سوال ساده از فرد بپرسید ، مانند نام یا سن او. توجه داشته باشید که آیا کلمات آنها هنگام پاسخ به شما نامشخص هستند یا در ایجاد کلمات مشکل دارند.
- زمان - اگر فرد هر یک از این علائم را نشان داد ، وقت آن است که با 911 تماس بگیرید. همچنین باید زمان را برای تأیید اولین علائم فرد بررسی کنید ، زیرا کادر پزشکی از این اطلاعات برای مراقبت بهتر از فرد استفاده می کند.
قسمت 2 از 2: توجه پزشکی برای قربانی سکته مغزی
مرحله 1. در اسرع وقت با 911 برای کمک پزشکی تماس بگیرید
هنگامی که تأیید کردید که فرد دچار سکته مغزی شده است ، باید فوراً اقدام کرده و با 911 تماس بگیرید. سپس باید به اعزام کننده بگویید که فرد دچار سکته مغزی است و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. سکته مغزی یک فوریت پزشکی محسوب می شود ، زیرا هرچه جریان خون بیشتر به مغز قطع شود ، آسیب بیشتری به مغز وارد می شود.
مرحله 2. به پزشک اجازه دهید آزمایشات و معاینه را انجام دهد
هنگامی که فرد سکته مغزی را به بیمارستان می برید ، پزشک از فرد س questionsالاتی می پرسد ، مانند آنچه اتفاق افتاده است و زمانی که اولین بار علائم را تجربه کرد. این سوالات به پزشک کمک می کند تا تشخیص دهد که آیا فرد به وضوح فکر می کند و شدت سکته مغزی چقدر است. پزشک همچنین رفلکس های فرد را آزمایش کرده و چندین آزمایش را تجویز می کند ، از جمله:
- آزمایشات تصویربرداری: این آزمایش ها تصویر واضحی از مغز فرد از جمله سی تی اسکن و اسکن MRI ارائه می دهند. آنها به پزشک کمک می کنند تشخیص دهد که سکته مغزی ناشی از انسداد بوده یا خونریزی در مغز ایجاد شده است.
- آزمایشات الکتریکی: احتمالاً برای ثبت تکانه های الکتریکی و فرایندهای حسی مغز ، EEG (الکتروانسفالوگرام) و EKG (الکتروکاردیوگرام) برای اندازه گیری فعالیت الکتریکی قلب به شما داده می شود.
- آزمایشات جریان خون: این آزمایشات هرگونه تغییر در جریان خون در مغز را که ممکن است رخ دهد ، نشان می دهد.
مرحله 3. گزینه های درمان را با پزشک در میان بگذارید
برخی از سکته های مغزی را می توان با دارویی به نام tPA درمان کرد که لخته های خونی را که مانع جریان خون به مغز می شوند حل می کند. با این حال ، فرصت درمان برای سه ساعت است و درمان دستورالعمل های خاصی برای کاربرد آن دارد. ضروری است که فرد ظرف 60 دقیقه پس از سکته مغزی به بیمارستان برسد تا مورد ارزیابی قرار گیرد و این درمان را دریافت کند.
- یک مطالعه اخیر توسط موسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی (NINDS) نشان داد که برخی از بیماران سکته مغزی که tPA را در مدت سه ساعت از شروع علائم سکته دریافت کردند ، 30 درصد بیشتر از دیگران بدون هیچ ناتوانی پس از سه ماه بهبود می یابند.
- اگر فرد نمی تواند tPA داشته باشد ، پزشک ممکن است داروی ضد پلاکت یا رقیق کننده خون برای TIA یا مینی سکته مغزی تجویز کند.
- اگر فرد دچار سکته مغزی هموراژیک شده باشد ، پزشک ممکن است برای کاهش فشار خون دارو تجویز کند. او همچنین ممکن است فرد را از داروهای ضد پلاکت یا رقیق کننده خون حذف کند.
- جراحی در برخی موارد یک گزینه درمانی است.
