سارکوئیدوز رشد و تجمع سلولهای نوع التهابی در قسمتهای مختلف بدن است که مهمترین آنها غدد لنفاوی ، ریه ها ، چشمها و پوست است. سلولها در نهایت توده یا ندول غیر طبیعی (گرانولوم) ایجاد می کنند ، که می تواند ساختار و عملکرد بافت آسیب دیده را تغییر دهد. علت سارکوئیدوز به طور کامل شناخته نشده است ، اما تصور می شود که به پاسخ ایمنی به چیزی که از هوا استنشاق می شود - احتمالاً قارچ ، باکتری یا ذره ویروسی مربوط می شود. سارکوئیدوز درمانی ندارد و گاهی اوقات به خودی خود به طور کامل برطرف می شود ، اما اکثر مردم می توانند با انجام اقدامات احتیاطی اولیه و جستجوی درمانهای محافظه کارانه با آن مقابله کنند.
مراحل
قسمت 1 از 2: درمان سارکوئیدوز
مرحله 1. علائم سارکوئیدوز را بشناسید
سارکوئیدوز وضعیتی است که در آن سلول هایی به نام گرانولوم در چشم ها ، ریه ها ، پوست و غدد لنفاوی جمع می شوند. برای بسیاری از افراد ، سارکوئیدوز با علائم عمومی مانند خستگی بی دلیل ، تب خفیف ، تورم غدد لنفاوی و کاهش وزن شروع می شود. با این حال ، از آنجا که درگیری سینه با سارکوئیدوز بسیار رایج است ، علائم ریه شروع به تسلط می کند: سرفه خشک مداوم ، تنگی نفس و تنگی قفسه سینه و/یا درد. علائم پوستی معمولاً شامل بثوراتی است که شامل برجستگی های قرمز مایل به بنفش و برآمدگی ها یا ندول ها در زیر پوست است. علائم چشم معمول نیست ، اما می تواند شامل قرمزی و درد چشم ، تاری دید و حساسیت به نور باشد.
- تقریباً 90 از بیماران مبتلا به سارکوئیدوز نوعی مشکل ریوی دارند ، تقریباً 1/3 آنها علائم تنفسی مانند سرفه ، مشکل تنفس و درد قفسه سینه را تجربه می کنند.
- حدود 25 درصد از بیماران مبتلا به سارکوئیدوز دچار مشکلات پوستی می شوند.
مرحله 2. با پزشک خود مشورت کنید
سارکوئیدوز اغلب علائم قابل توجهی ایجاد نمی کند (به ویژه در مراحل اولیه آن) و اغلب پس از چند ماه خود به خود برطرف می شود ، بنابراین پزشکان همیشه مایل نیستند که این بیماری را با دارو درمان کنند. علاوه بر این ، درمان دارویی معمولاً تنها در صورتی ارائه می شود که شیوه های بهداشتی خوب (در زیر مشاهده کنید) نتوانند از پیشرفت سارکوئیدوز جلوگیری کنند. پزشک شما قبل از تصمیم گیری در مورد ضرورت درمان دارویی ، معاینه کاملی را با تمرکز بر نواحی متداول سارکوئیدوز انجام می دهد.
- برای معاینه فیزیکی و همچنین برخی از آزمایشات تشخیصی باید به پزشک خود مراجعه کنید. آزمایشات تشخیصی ممکن است شامل آزمایش سل ، اشعه ایکس قفسه سینه (به دنبال آسیب ریه یا بزرگ شدن غدد لنفاوی) ، آزمایش خون (سطح کلسیم ، عملکرد کلیه و کبد) ، سی تی اسکن ، EKG ، آزمایش عملکرد ریوی ، معاینه چشم و بیوپسی پوست (به دنبال گرانولوم های قصه گو)
- اکثر بیماران (> 75٪) می توانند با مصرف داروهای ضد التهابی بدون نسخه (ایبوپروفن ، ناپروکسن) در خانه ، علائم را تسکین دهند.
مرحله 3. در مورد کورتیکواستروئیدها با پزشک خود مشورت کنید
هنگامی که درمان دارویی برای مبارزه با سارکوئیدوز توصیه می شود ، اهداف اصلی این است که ریه ها و سایر اندام های آسیب دیده به درستی کار کنند و همچنین علائم ایجاد شده توسط اندام های آسیب دیده را از بین ببرند. داروهای کورتیکواستروئید دارای خواص ضد التهابی قوی هستند و اولین خط درمان اولیه برای جلوگیری از تشکیل گرانولوم در سارکوئیدوز هستند. پردنیزون رایج ترین کورتیکواستروئید خوراکی است که برای سارکوئیدوز تجویز می شود ، اگرچه فرمول های دیگر را می توان مستقیماً در ناحیه آسیب دیده - از طریق کرم های ضایعات پوستی یا از طریق استنشاقی برای گرانولوم های ریه استفاده کرد.
- داروهای دیگری که پزشک ممکن است توصیه کند شامل گلوکوکورتیکوئیدها ، کلشی سین ، آزاتیوپرین و سیکلوفسفامید است.
- به خاطر داشته باشید که در حال حاضر هیچ درمان دارویی وجود ندارد که اسکار ریه (فیبروز) ناشی از سارکوئیدوز پیشرفته را معکوس کند.
- عوارض جانبی ناشی از مصرف کورتیکواستروئیدها شامل تغییرات خلقی ، احتباس آب و افزایش وزن ، فشار خون بالا ، آکنه ، شستشوی مواد معدنی از استخوان ها و اختلال در عملکرد سیستم ایمنی بدن است.
مرحله 4. از پزشک خود در مورد داروهای "خارج از برچسب" سوال کنید
داروهای غیر برچسب دارویی هستند که برای شرایطی استفاده می شوند که در ابتدا توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) تأیید نشده است. پزشکان معمولاً از داروهای خارج از برچسب برای انواع دیگر بیماری ها به دلیل گزارش اثربخشی استفاده می کنند. داروهای متداول مورد استفاده برای سارکوئیدوز عبارتند از متوترکسات (که در درمان سرطان و آرتریت روماتوئید استفاده می شود) ، کلروکین (داروی ضد مالاریا) ، سیکلوسپورین (که با پیوند اعضا برای سرکوب ایمنی استفاده می شود) و تالیدومید (داروی جذام).
- متوترکسات و کلروکین در حال حاضر بیشترین حمایت را از مطالعات برای مبارزه موثر با عوارض جانبی سارکوئیدوز دارند.
- جدیدترین تحقیقات در حال استفاده از داروهای بیولوژیکی است که عامل نکروز تومور (مهار کننده های TNF-alpha) مانند adalimumab و infliximab را مهار می کند. مهارکننده های TNF-alpha به طور معمول برای آرتریت روماتوئید و پسوریازیس پوستی استفاده می شوند ، اما در مورد سارکوئیدوز نیز نویدبخش است.
قسمت 2 از 2: کاهش خطر سارکوئیدوز
مرحله 1. سیستم ایمنی قوی خود را حفظ کنید
برای هر نوع عفونت (باکتریایی ، قارچی یا ویروسی) ، پیشگیری واقعی به پاسخ ایمنی سالم و قوی بستگی دارد. سیستم ایمنی بدن شما از سلولهای تخصصی تشکیل شده است که عوامل بیماری زای احتمالی را جستجو کرده و سعی در از بین بردن آنها (مانند آنهایی که ممکن است باعث ایجاد سارکوئیدوز شوند) می کنند ، اما وقتی سیستم تضعیف می شود ، میکروارگانیسم های مضر رشد می کنند و تقریباً بدون کنترل گسترش می یابند. در نتیجه ، تمرکز بر راه های تقویت سیستم ایمنی بدن و عملکرد صحیح آن یک رویکرد منطقی و طبیعی برای پیشگیری از همه بیماری های عفونی است.
- اگرچه مشخص نیست که کدام ماده خارجی باعث واکنش غیرطبیعی بدن در سارکوئیدوز می شود ، اما مشاهده شده است که مواردی در گروه هایی از افراد با تماس نزدیک و در گیرندگان پیوند اعضا رخ می دهد ، که نشان دهنده توانایی بالقوه عفونی است.
- خواب بیشتر (یا داشتن کیفیت بهتر) ، خوردن محصولات تازه ، رعایت بهداشت ، نوشیدن مقدار زیادی آب و ورزش منظم ، همگی راه های اثبات شده ای برای تقویت سیستم ایمنی بدن هستند.
- عملکرد سیستم ایمنی بدن شما نیز با کاهش مصرف قندهای تصفیه شده (نوشابه ، آب نبات ، بستنی ، محصولات پخته شده) و نوشیدن الکل کمتر (بیش از یک نوشیدنی در روز) سود خواهد برد.
مرحله 2. سیگار نکشید
از آنجا که سارکوئیدوز اغلب ریه ها را تحت تاثیر قرار می دهد ، در صورت تشخیص این بیماری ، نباید سیگار یا سیگار بکشید. سیگار کشیدن باعث می شود بیش از 4000 ماده شیمیایی بر ریه ها تأثیر بگذارد که باعث تحریک ، التهاب ، اختلال در عملکرد و تخریب بافت های مختلف می شود. برخی از مواد شیمیایی موجود در دود سیگار نیز باعث جهش سلولی می شود که مکانیسم اصلی سرطان ریه است. سیگار کشیدن مستقیماً باعث سارکوئیدوز نمی شود ، اما مطمئناً می تواند شرایط را بدتر کند.
- سارکوئیدوز معمولاً در ریه ها و غدد لنفاوی در قفسه سینه شروع می شود ، که نشان می دهد علت یا عامل اصلی این بیماری استنشاق می شود.
- سایر بیماریها و شرایط ریه ها که می توانند سارکوئیدوز را تقلید کنند عبارتند از بریلیوز (التهاب ریه مربوط به قرار گرفتن در برابر بریلیوم) ، آزبستوز (التهاب مربوط به قرار گرفتن در معرض آزبست) ، سل ، بیماری ریوی کشاورز ، مزوتلیوما ، سرطان ریه و عفونتهای قارچی.
مرحله 3. از قرار گرفتن در معرض گرد و غبار و مواد شیمیایی خودداری کنید
علاوه بر سیگار نکشیدن ، باید از قرار گرفتن در معرض سایر مواد مضر برای ریه ها مانند گرد و غبار ، گازهای شیمیایی ، گازها و مواد استنشاقی سمی نیز اجتناب کنید. سارکوئیدوز احتمالاً مستقیماً توسط آلرژن های معمولی یا مواد شیمیایی سمی ایجاد نمی شود ، اما هرگونه تحریک یا التهاب اضافی ریه ها فقط به شدت بیماری ها کمک کرده و علائم را بدتر می کند.
- محصولات تمیز کننده خانگی خود را به محصولات طبیعی تر مانند سرکه سفید ، آب لیمو رقیق شده و/یا نقره کلوئیدی تغییر دهید.
- برای جلوگیری از استنشاق گرد و غبار و سایر ذرات احتمالی تحریک کننده ، در خارج از خانه از ماسک پزشکی / جراحی معمولی استفاده کنید.
مرحله 4. رژیم غذایی خود را تغییر دهید
بیماران مبتلا به سارکوئیدوز گاهی اوقات سطوح غیر طبیعی زیادی از کلسیم در خون خود دارند که دلایل آن مشخص نیست. با این حال ، اگر در مورد شما چنین است ، بنابراین اجتناب از مقادیر زیاد غذاهای غنی از کلسیم ایده خوبی است تا زمانی که بیماری بهبود یابد یا ترکیب خون شما تغییر کند. غذاهای غنی از کلسیم شامل محصولات لبنی ، ساردین ، ماهی قزل آلا با استخوان ، سبزیجات ، کلم پیچ ، کلم بروکلی و پرتقال است.
- اگرچه ویتامین D برای استحکام استخوان ها و عملکرد سیستم ایمنی مهم است ، اما مکمل ها باید کوتاه مدت قطع شوند زیرا این ویتامین مسئول افزایش جذب کلسیم در روده ها است.
- از نظر مرتبط ، ویتامین D توسط پوست شما در پاسخ به تابش شدید تابستان تولید می شود ، بنابراین اگر دچار سارکوئیدوز و سطح کلسیم خون و/یا ادرار بالا هستید ، باید از آفتاب گرفتن زیاد اجتناب کنید.
نکات
- اکثر افراد مبتلا به سارکوئیدوز زندگی عادی دارند ، بنابراین با تشخیص خراب نشوید.
- افراد مبتلا به سارکوئیدوز بهتر است توسط متخصصان ریه یا پزشکانی که علاقه خاصی به سارکوئیدوز دارند درمان شوند.
- پیوند ریه آخرین گزینه برای بیماران مبتلا به سارکوئیدوز شدید مرحله پایانی و کمتر از 50 درصد عملکرد ریه است.
