ترومبوسیتوپنی به تعداد بسیار کم پلاکت نیز گفته می شود. پلاکت ها سلول های کوچک و بی رنگ شکل صفحه ای هستند که در صورت آسیب به بافت های بدن به لخته شدن خون کمک می کنند و این امر باعث ایجاد پوسته ای می شود که چارچوب بهبودی را فراهم می کند. برای افراد مبتلا به ترومبوسیتوپنی ، خراش های جزئی ، بریدگی یا کبودی می تواند به جراحات عمده تبدیل شود ، زیرا توقف خونریزی دشوار است. پزشک شما معمولاً می تواند از طریق معاینه فیزیکی و آزمایش خون تعیین کند که آیا تعداد پلاکت شما کم است یا خیر. گاهی اوقات ترومبوسیتوپنی به دلایلی اتفاق می افتد که به خوبی شناخته نشده اند اما ممکن است نوعی اختلال خود ایمنی باشد ، مانند موردی از ترومبوسیتوپنی ایدیوپاتیک (ITP). خوشبختانه روش های خاصی وجود دارد که می تواند به حفظ تعداد پلاکت ها در سطح سالم کمک کند.
مراحل
روش 1 از 3: انتخاب شیوه زندگی پیشگیرانه
مرحله 1. از نوشیدنی های الکلی مانند آبجو ، شراب و مشروب سخت خودداری کنید
الکل می تواند به مغز استخوان آسیب برساند و عملکرد پلاکت ها را مختل کند. همچنین تولید پلاکت های جدید را در بدن شما کند می کند.
مشروب خواران شدید احتمالاً با کاهش موقت تعداد پلاکت مواجه می شوند
مرحله 2. از قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی سمی خودداری کنید
پایین بودن تعداد پلاکتها می تواند ناشی از قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی سمی مانند آفت کش ها ، آرسنیک یا بنزن باشد که همگی باعث کند شدن تولید پلاکت می شوند. اگر شغل شما مستلزم کار با مواد شیمیایی مانند این است ، اقدامات ایمنی لازم را انجام دهید.
مرحله 3. در مورد داروهایی که مصرف می کنید از پزشک خود بپرسید
برخی از داروها می توانند باعث کاهش تعداد پلاکت ها شوند. حتی NSAID ها (داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی) مانند آسپرین ، ناپروکسن (Aleve) و ایبوپروفن (Advil، Motrin) می توانند بر تعداد پلاکت ها تأثیر بگذارند. NSAIDs همچنین ممکن است خون شما را بیش از حد نازک کنند ، که در صورت داشتن مشکلات پلاکت نیز مشکل بزرگتری است. مصرف داروهای تجویز شده را بدون صحبت با پزشک متوقف نکنید.
- داروهای رقیق کننده خون مانند هپارین شایع ترین علل ترومبوسیتوپنی ایمنی ناشی از دارو هستند. این نوع زمانی رخ می دهد که دارو باعث شود بدن شما آنتی بادی های زیادی تولید کند ، که پلاکت های شما را از بین می برد.
- داروهای شیمی درمانی و داروهای ضد تشنج مانند والپروئیک اسید ممکن است باعث ترومبوسیتوپنی غیر ایمنی ناشی از دارو شوند. این نوع زمانی رخ می دهد که داروهای شما مغز استخوان شما را از تولید پلاکت کافی باز می دارد.
- داروهای دیگری که ممکن است با تولید پلاکت تداخل داشته باشند عبارتند از: فوروزمید ، طلا ، پنی سیلین ، کینیدین و کینین ، رانیتیدین ، سولفونامیدها ، لینزولید و سایر آنتی بیوتیک ها.
مرحله 4. واکسینه شوید
چندین بیماری ویروسی مانند اوریون ، سرخک ، سرخجه و آبله مرغان می توانند بر تعداد پلاکت ها تأثیر بگذارند. واکسیناسیون برای این بیماری ها می تواند به حفظ سلامت شما و جلوگیری از تعداد کم پلاکت ها کمک کند.
همچنین باید در مورد واکسیناسیون فرزند خود با پزشک اطفال خود صحبت کنید. اکثر کودکان برای واکسیناسیون به اندازه کافی سالم هستند
روش 2 از 3: علائم خود را درمان کنید
مرحله 1. در شروع علائم کم پلاکت به پزشک مراجعه کنید
پزشک شمارش کامل خون (CBC) را تجویز می کند که سلامت گلبول های قرمز ، گلبول های سفید و پلاکت ها را نشان می دهد. برای اینکه طبیعی تلقی شود ، پلاکت ها باید بین 150 ، 000-450 ، 000 در هر میکرولیتر خون باشد. علائم تعداد کم پلاکت ها شامل کبودی زیاد یا آسان و خونریزی سطحی است که به صورت بثورات پوستی ظاهر می شود. علائم هشداردهنده اضافی عبارتند از:
- خونریزی که پس از 5 دقیقه فشار متوقف نمی شود
- خونریزی بینی ، راست روده یا لثه
- وجود خون در ادرار یا اجابت مزاج شما
- جریان قاعدگی غیرمعمول سنگین
- احساس سرگیجه یا سبکی سر
- خستگی
- زردی
مرحله 2. بیماری پزشکی زمینه ای را درمان کنید
از آنجا که بسیاری از علل تعداد کم پلاکت ها ناشی از بیماری ها یا شرایط پزشکی هستند ، پزشک شما مسیر درمانی مناسب را برای درمان این بیماری برای شما تجویز می کند. این م thanثرتر از درمان علائم است.
به عنوان مثال ، اگر تعداد کم پلاکت شما در واکنش به یک دارو باشد ، پزشک ممکن است داروی متفاوتی تجویز کند تا ببیند آیا این امر به افزایش تعداد پلاکت شما کمک می کند یا خیر
مرحله 3. داروهای تجویز شده را مصرف کنید
پزشک ممکن است کورتیکواستروئیدهایی مانند پردنیزون را تجویز کند که به کند شدن تخریب پلاکت ها در بدن شما کمک می کند. این معمولاً اولین داروی درمانی انتخابی است.
- سیستم ایمنی بدن شما نیز ممکن است بیش از حد کار کند و ممکن است پلاکت های شما را سرکوب کند. در این مورد ، پزشک ممکن است داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی را تجویز کند.
- Eltrombopag و romiplostim داروهایی هستند که می توانند به بدن شما در تولید پلاکت کمک کنند.
- پزشک شما همچنین ممکن است oprelvekin (نام تجاری Neumega) یا داروی دیگری را که برای تحریک تولید سلول های بنیادی (و در نتیجه پلاکت ها) تأیید شده است ، تجویز کند. بسیاری از بیماران سرطانی این دارو را به عنوان یک اقدام پیشگیرانه مصرف می کنند ، زیرا جلوگیری از پلاکت های پایین آسان تر از ساخت مجدد آنها است.
- خطر عوارض جانبی این دارو وجود دارد ، بنابراین پزشک شما بر اساس ارزیابی خطر ابتلا به تعداد کم پلاکت ، تعیین می کند که آیا این دارو را تجویز می کند یا خیر. پزشک همچنین بررسی می کند که آیا شما دارای مشکلات قلبی هستید ، زیرا عوارض جانبی Neumega شامل احتباس مایعات و تپش قلب است که می تواند شرایط قلبی را تشدید کند. عوارض جانبی اضافی می تواند شامل اسهال و سایر مشکلات گوارشی باشد.
روش 3 از 3: ایجاد تغییرات در رژیم غذایی
مرحله 1. با پزشک یا متخصص تغذیه ثبت شده مشورت کنید
قبل از اینکه تغییرات قابل توجهی در رژیم غذایی خود ایجاد کنید ، حتی اگر فکر می کنید تغییرات شما سالم خواهند بود ، باید با پزشک خود یا یک متخصص تغذیه ثبت شده مشورت کنید.
- هنگام برنامه ریزی رژیم غذایی بسیاری از شرایط بهداشتی و داروهای تجویزی باید در نظر گرفته شود ، بنابراین مشورت با یک متخصص شما را در سلامت و سلامت خود حفظ می کند.
- متخصص تغذیه دارای تخصص است که تحصیلات ، آموزش و نظارت را در زمینه تغذیه به پایان رسانده است. متخصصان تغذیه می توانند به شما در تعیین یک رژیم غذایی سالم و برنامه تناسب اندام کمک کنند که هر شرایط سلامتی شما و داروها یا مکمل هایی که مصرف می کنید را در نظر بگیرد.
مرحله 2. هرگونه تغییر در رژیم غذایی خود را به آرامی اعمال کنید
پیاده سازی تغییرات غذایی که روزانه می خورید به تدریج به بدن شما کمک می کند تا به طور مناسب تنظیم شود. گاهی اوقات تغییر رژیم غذایی می تواند علائم ناخوشایندی ایجاد کند زیرا بدن شما با غذاهای جدید سازگار شده و بقایای غذاهای قدیمی را از بین می برد.
ایجاد تغییرات تدریجی همچنین هوس هایی را که ممکن است نسبت به غذاهایی که می خوردید احساس کنید ، مانند غذاهای شیرین یا میان وعده های شور
مرحله 3. غذاهای حاوی فولات بخورید
فولات یک ویتامین B محلول در آب است. اسید فولیک و فولات غذایی هر دو منبع فولات هستند. کمبود فولات می تواند باعث ایجاد مشکل در مغز استخوان در تولید پلاکت شود.
- میزان توصیه شده فولات روزانه متفاوت است ، اما بزرگسالان معمولاً باید بین 400 تا 600 میکروگرم در روز مصرف کنند. لیست کاملی از کمک های روزانه توصیه شده بر اساس سن را می توانید در وب سایت موسسه ملی بهداشت در اینجا پیدا کنید.
- جگر گاو ، سبزیجات برگ سبز و سبز تیره ، حبوبات ، غلات غنی شده و آجیل منابع خوبی از فولات هستند.
مرحله 4. غذاهای حاوی B12 بخورید
اگر به اندازه کافی ویتامین B12 مصرف نمی کنید ، مغز استخوان شما ممکن است در ساختن کافی پلاکت دچار مشکل شود. ویتامین B12 همچنین برای تشکیل گلبول های قرمز ضروری است.
- میزان توصیه شده روزانه B12 متفاوت است ، اما بزرگسالان معمولاً باید بین 2.4 تا 2.8 میکروگرم در روز مصرف کنند. لیست کاملی از کمک های روزانه توصیه شده بر اساس سن را می توانید در وب سایت موسسه ملی بهداشت در اینجا پیدا کنید.
- B12 معمولاً در محصولات حیوانی یافت می شود ، بنابراین گیاهخواران و گیاهخواران ممکن است به مکمل نیاز داشته باشند. منابع غذایی خوب B12 شامل صدف ، جگر گاو ، ماهی ، غلات غنی شده و محصولات لبنی است.
مرحله 5. پروبیوتیک بخورید
غذاهای حاوی پروبیوتیک مانند ماست و غذاهای تخمیر شده ممکن است به بهبود سیستم ایمنی بدن کمک کنند. باکتری های پروبیوتیک همچنین ممکن است به تنظیم سیستم ایمنی بدن کمک کنند ، که ممکن است به افراد مبتلا به اختلالات خود ایمنی (علت شایع تعداد کم پلاکت ها) کمک کند.
منابع خوب پروبیوتیک ها شامل ماست با فرهنگ زنده ، کفیر (شیر تخمیر شده) ، کیمچی (سبزیجات تخمیر شده کره ای) و محصولات سویا تخمیر شده مانند تمپه ، میسو و ناتو است
مرحله 6. رژیم غذایی متعادل از غذای تازه بخورید
از غذاهای متنوع ، به ویژه میوه ها و سبزیجات مختلف استفاده کنید. خوردن زیاد به بدن شما کمک می کند تا تمام مواد مغذی مورد نیاز خود را دریافت کند. علاوه بر این ، سعی کنید غذای محلی بخورید. در مواقع مناسب در منطقه محلی خود محصول بخرید. نه تنها تازه ترین محصول را دریافت خواهید کرد ، بلکه احتمال کمتری وجود دارد که مواد افزودنی یا سموم دفع آفات داشته باشد تا بتوان آن را برای حمل و نقل در مسافت های طولانی تازه نگه داشت.
- برای خرید محصولات تازه اغلب به فروشگاه مواد غذایی مراجعه کنید زیرا محتوای مواد مغذی با گذشت زمان کاهش می یابد. به جای انجام تمام خریدهای خود در یک روز ، برنامه ریزی کنید که هفته ای چند بار به فروشگاه بروید.
- همیشه انواع تازه را به جای غذاهای منجمد و کنسرو شده انتخاب کنید. برای مثال ، اگر بین ذرت تازه روی لپه و کنسرو ذرت انتخابی دارید ، به سراغ تازه آن بروید.
مرحله 7. غذاهای فرآوری شده و شیرین را حذف کنید
این غذاها را با غذای کامل و فرآوری نشده جایگزین کنید. به عنوان مثال ، غلات سبوس دار ، برنج قهوه ای و محصولات گندم کامل بخورید. دوباره ، هنگام خرید ، برچسب محصولات را بخوانید. مقدار آرد سفید ، برنج سفید و غذاهای فرآوری شده ای را که مصرف می کنید کاهش دهید زیرا این مواد "تصفیه شده" یا از پوشش غنی از مواد مغذی خود محروم شده اند.
