اگر تا به حال در موقعیتی قرار گرفتید که مجبور شدید به یک کودک در حال خفگی کمک های اولیه را انجام دهید ، مهم است که آماده باشید. روش توصیه شده انجام ضربه های پشتی و فشار قفسه سینه یا شکم برای از بین بردن انسداد است و در صورت عدم واکنش نوزاد ، CPR اصلاح می شود. توجه داشته باشید که بسته به اینکه آیا با کودکی کمتر از دوازده ماه سن دارید یا با کودک یا کودک نوپایی که بزرگتر از یک سال است ، روش های متفاوتی باید دنبال شود - هر دو در زیر شرح داده شده است.
مراحل
روش 1 از 5: ارزیابی وضعیت
مرحله 1. اجازه دهید کودک سرفه کند
اگر نوزاد سرفه می کند یا گاز می گیرد ، این بدان معناست که راه هوایی او فقط تا حدی مسدود شده است ، بنابراین او به طور کامل از اکسیژن محروم نیست. در این صورت ، به کودک اجازه دهید تا سرفه خود را ادامه دهد ، زیرا سرفه م clearثرترین راه برای رفع هر گونه مانع است.
اگر کودک شما صداهای خفگی ایجاد می کند و آنقدر بزرگ شده است که شما را بفهمد ، سعی کنید به او دستور دهید که سرفه کند یا نحوه انجام این کار را قبل از ارائه کمک های اولیه نشان دهید
گام 2. به دنبال علائم خفگی باشید.
اگر نوزاد نتواند گریه کند یا سر و صدا کند ، راه تنفسی او به طور کامل مسدود شده و با سرفه قادر به رفع انسداد نیستند. علائم دیگری که نشان دهنده خفگی است عبارتند از:
- ایجاد صدایی عجیب و غریب یا ناتوانی در ایجاد هرگونه صدا.
- چسبیده به گلو.
- پوست قرمز یا آبی روشن می شود.
- آبی شدن لب ها و ناخن ها.
- بیهوشی.
مرحله 3. سعی نکنید مانع را با دست بردارید
هر کاری که انجام می دهید ، سعی نکنید خودتان مانع را با چسباندن دست خود به حلق نوزاد بردارید. این ممکن است باعث شود که جسم عمیق تر جا بگیرد یا به گلو نوزاد آسیب برساند.
مرحله 4. در صورت امکان با اورژانس محلی تماس بگیرید
هنگامی که متوجه شدید کودک در حال خفگی است ، گام بعدی شما انجام کمک های اولیه اورژانسی است. اگر کودک برای مدت طولانی از اکسیژن محروم باشد ، هوشیاری خود را از دست می دهد و ممکن است دچار آسیب مغزی یا حتی مرگ شود. در چنین شرایط اضطراری ، مهم است که متخصصان مراقبت های بهداشتی آموزش دیده در اسرع وقت در محل حضور داشته باشند:
- در صورت امکان ، هنگام انجام کمکهای اولیه ، شخص دیگری را فوراً با خدمات اورژانس محلی تماس بگیرید. برای شماره محلی خود ، نحوه تماس با خدمات اضطراری را بررسی کنید.
- اگر با کودک تنها هستید ، بلافاصله شروع به کمک های اولیه کنید. این کار را دو دقیقه انجام دهید ، سپس توقف کرده و با اورژانس تماس بگیرید. مراقبت را تا آمدن متخصصان مراقبت های بهداشتی از سر بگیرید.
- توجه داشته باشید که اگر نوزاد از هرگونه بیماری قلبی رنج می برد یا مشکوک هستید که با واکنش آلرژیک روبرو شده است (جایی که گلو بسته می شود) ، باید فوراً با اورژانس تماس بگیرید ، حتی اگر تنها هستید.
روش 2 از 5: انجام کمکهای اولیه برای نوزادان کمتر از دوازده ماهه
مرحله 1. کودک را به درستی قرار دهید
هنگام ارائه کمک های اولیه به نوزادان زیر یک سال ، مهم است که همیشه از سر و گردن حمایت کنید. برای اینکه کودک را در موقعیت ایمن و توصیه شده حرفه ای برای ارائه کمک های اولیه قرار دهید ، موارد زیر را انجام دهید:
- یکی از بازوهای خود را زیر کمر کودک قرار دهید به طوری که دست شما سر او را بغل کند و کمر او به ساعد شما تکیه دهد.
- بازوی دیگر خود را محکم در امتداد جلو کودک قرار دهید ، بنابراین بین ساعد شما ساندویچ شده است. از دست بالای خود برای محکم گرفتن فک نوزاد بین انگشت شست و انگشتان خود ، بدون پوشاندن مجاری تنفسی استفاده کنید.
- به آرامی کودک را به جلو ببرید ، بنابراین او در حال حاضر در ساعد مقابل استراحت می کند. سر آنها را با فک نگه دارید.
- برای حمایت بیشتر ، دست خود را بر روی ران خود قرار دهید و اطمینان حاصل کنید که سر نوزاد پایین تر از بقیه بدن او است. شما در حال حاضر در موقعیت مناسب برای انجام ضربات پشت هستید.
مرحله 2. پنج ضربه پشت را انجام دهید
ضربات پشت باعث ایجاد فشار و ارتعاش در مجرای تنفسی نوزاد می شود که اغلب برای بیرون راندن هرگونه اشیا گیر کرده کافی است. انجام ضربه پشتی به نوزاد زیر دوازده ماهگی:
- از پاشنه دست خود استفاده کنید تا محکم به پشت کودک ، بین تیغه های شانه ضربه بزنید. اطمینان حاصل کنید که هنگام انجام این کار به اندازه کافی از سر حمایت می کنید.
- این حرکت را تا پنج بار تکرار کنید. اگر این کار جسم را جابجا نکرد ، به سراغ انجام ضربه های قفسه سینه بروید.
مرحله 3. کودک را جابجا کنید
قبل از اینکه بتوانید حرکت قفسه سینه را انجام دهید ، باید کودک را به عقب برگردانید. برای انجام این:
- بازوی آزاد خود را (که قبلاً برای انجام ضربات پشت استفاده می کردید) در امتداد پشت نوزاد قرار دهید و پشت سر او را در دست خود قرار دهید.
- آنها را به آرامی برگردانید و دست و بازوی دیگر خود را محکم به جلو فشار دهید.
- بازو را که از پشت کودک حمایت می کند پایین بیاورید ، به طوری که به ران شما تکیه دهد. باز هم اطمینان حاصل کنید که سر نوزاد پایین تر از بقیه بدن او باشد.
مرحله 4. پنج حرکت سینه را انجام دهید
فشار قفسه سینه هوا را از ریه های نوزاد خارج می کند ، که ممکن است برای جابجایی جسم کافی باشد. برای انجام حرکت قفسه سینه روی نوزاد کمتر از یک سال:
-
دو یا سه نوک انگشت را در مرکز قفسه سینه نوزاد ، درست زیر نوک سینه ها قرار دهید.
کمکهای اولیه را در مورد کودک خفه کنید مرحله 8 گلوله 1 - به سمت داخل و بالا فشار دهید و فشار کافی وارد کنید تا قفسه سینه نوزاد را حدود 1 فشار دهید 1⁄2 اینچ (3.8 سانتی متر) اجازه دهید قفسه سینه نوزاد به حالت عادی خود بازگردد قبل از پنج بار تکرار.
- هنگام فشردن قفسه سینه نوزاد ، مطمئن شوید که حرکات محکم و کنترل شده اند ، نه تکان دهنده. انگشتان شما باید همیشه با سینه نوزاد تماس داشته باشند.
مرحله 5. این کار را تکرار کنید تا انسداد برداشته شود
جایگزینی بین پنج ضربه پشتی و پنج فشار سینه به نوزاد تا زمانی که جسم از جا کنده شود ، نوزاد شروع به گریه یا سرفه کند یا خدمات اورژانس برسد.
مرحله 6. اگر نوزاد هوشیاری خود را از دست داد ، CPR اصلاح شده را انجام دهید
اگر نوزاد واکنش نشان نداد و خدمات اورژانس هنوز نرسیده است ، باید CPR اصلاح شده را روی نوزاد انجام دهید. توجه داشته باشید که CPR اصلاح شده با CPR معمولی متفاوت است ، زیرا برای نوزادان کوچک مناسب است.
روش 3 از 5: انجام CPR اصلاح شده در نوزادان کمتر از دوازده ماهه
مرحله 1. دهان نوزاد را برای وجود یک شیء بررسی کنید
قبل از شروع CPR ، باید دهان نوزاد را بررسی کنید تا ببینید آیا جسمی که در آن خفه شده بودند جابجا شده است یا خیر. نوزاد را به پشت ، روی سطح سفت و صاف دراز بکشید.
- از دست خود برای بازکردن دهان نوزاد و نگاه کردن به داخل آن استفاده کنید. در صورت مشاهده چیزی ، آن را با انگشت کودک خود بردارید.
- حتی اگر نمی توانید چیزی را ببینید ، به مرحله بعدی بروید.
مرحله 2. راه تنفسی نوزاد را باز کنید
می توانید این کار را با استفاده از یک دست برای کمی کج شدن سر نوزاد به عقب و دست دیگر برای بلند کردن چانه انجام دهید. سر آنها را خیلی عقب نبرید ، باز کردن راه تنفسی نوزاد بسیار کم طول می کشد.
مرحله 3. بررسی کنید که آیا کودک نفس می کشد یا خیر
قبل از انجام CPR ، باید مطمئن شوید که کودک تنفس نمی کند. شما می توانید این کار را با قرار دادن گونه خود در نزدیکی دهان نوزاد و نگاه به بدن او انجام دهید.
- اگر آنها تنفس می کنند ، باید بتوانید قفسه سینه آنها را کمی بالا و پایین کنید.
- علاوه بر این ، ممکن است بتوانید صداهای تنفسی را بشنوید و نفس آنها را روی گونه خود احساس کنید.
مرحله 4. دو نفس نجات به کودک بدهید
هنگامی که تأیید کردید کودک تنفس نمی کند ، می توانید CPR را شروع کنید. ابتدا دهان و بینی آنها را با دهان خود بپوشانید و دو نفس کوچک نجات را به آرامی در ریه های آنها بکشید.
- هر نفس باید حدود یک ثانیه طول بکشد و با بالا رفتن هوا ، قفسه سینه نوزاد را ببینید. بین تنفس ها مکث کنید تا هوا خارج شود.
- به یاد داشته باشید که ریه های نوزاد بسیار کوچک است ، بنابراین نباید بیش از حد هوا را دمیده یا به شدت فشار دهید.
مرحله 5. سی فشار سینه را انجام دهید
پس از انجام تنفس های نجات ، نوزاد را به پشت دراز بکشید و از همان تکنیکی که قبلاً برای ضربه سینه استفاده می کردید استفاده کنید - یعنی با دو یا سه انگشت برای سفت کردن قفسه سینه نوزاد تا حدود 1 1⁄2 اینچ (3.8 سانتی متر)
- مستقیماً روی استخوان سینه نوزاد ، در مرکز سینه نوزاد ، کمی زیر نوک سینه ها فشار دهید.
- فشار سینه باید با سرعت 100 بار در دقیقه انجام شود. این بدان معناست که شما باید بتوانید سی فشرده توصیه شده را ، علاوه بر دو تنفس نجات ، تقریباً در 24 ثانیه پشت سر بگذارید.
مرحله 6 دو تنفس نجات دیگر و سی فشردگی سینه را انجام دهید و تا زمانی که لازم است تکرار کنید
این چرخه دو تنفس نجات دهنده و سپس سی بار فشار روی قفسه سینه را تکرار کنید تا زمانی که کودک دوباره شروع به تنفس کرده و به هوش بیاید یا تا رسیدن اورژانس.
حتی اگر کودک دوباره شروع به تنفس کند ، باید توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی معاینه شود تا اطمینان حاصل شود که دیگر هیچ صدمه ای ندیده است
روش 4 از 5: انجام کمکهای اولیه برای نوزادان و کودکان نوپا بزرگتر از یک سال
مرحله 1. پنج ضربه پشتی را وارد کنید
برای کمکهای اولیه به کودک بزرگتر از دوازده ماه ، پشت آنها بنشینید یا بایستید و بازویی را به صورت مورب روی سینه او قرار دهید. کودک را کمی به جلو خم کنید ، بنابراین او به بازوی شما تکیه داده است. با پاشنه دست آزاد خود ، پنج ضربه محکم و متمایز به پشت کودک ، مستقیماً بین تیغه های شانه وارد کنید. اگر این جسم را جابجا نکرد ، به سراغ رانش های شکمی بروید.
مرحله 2. پنج ضربه شکمی را اجرا کنید
رانش شکمی - که به مانور هایملیخ نیز معروف است - با بیرون راندن هوا از ریه های فرد ، تلاش می کند تا مانع راه های هوایی را برطرف کند. اجرای روی کودک بزرگتر از یک سال بی خطر است. برای اعمال فشار شکمی:
- پشت کودک در حال خفگی بایستید یا بنشینید و دستان خود را دور کمرش حلقه کنید.
- مشت خود را با یک دست بسازید و محکم روی شکم ، سمت شست کودک ، کمی بالاتر از ناف قرار دهید.
- دست دیگر خود را دور مشت بپیچید و یک ضربه سریع به سمت بالا و داخل را به شکم کودک وارد کنید. این حرکت باید هوا و هرگونه اشیاء جا افتاده را از نای خارج کند.
- برای کودکان کوچکتر ، مراقب باشید که به استخوان سینه خود نزنید ، زیرا این می تواند باعث آسیب شود. دستان خود را درست بالای ناف نگه دارید.
- تا پنج بار تکرار کنید.
مرحله 3. این کار را تکرار کنید تا انسداد برطرف شود یا کودک شروع به سرفه کند
اگر کودک پس از پنج ضربه پشتی و پنج ضربه شکمی همچنان در حال خفگی است ، کل عمل را مجدداً تکرار کنید و این کار را ادامه دهید تا جسم از جا کنده شود ، کودک شروع به سرفه ، گریه یا تنفس یا رسیدن اورژانس کند.
مرحله 4. اگر کودک واکنش نشان نداد ، CPR اصلاح شده را انجام دهید
اگر کودک هنوز نمی تواند نفس بکشد و هوشیاری خود را از دست می دهد ، باید در اسرع وقت CPR اصلاح شده را انجام دهید.
روش 5 از 5: انجام CPR اصلاح شده بر روی نوزادان و کودکان نوپا بزرگتر از یک سال
مرحله 1. دهان کودک را برای وجود یک شی بررسی کنید
قبل از شروع CPR ، دهان کودک را باز کنید و به دنبال اجسامی باشید که ممکن است جابجا شده باشند. اگر چیزی را دیدید ، آن را با انگشتان خود بردارید.
مرحله 2. راه هوایی کودک را باز کنید
در مرحله بعد ، راه تنفسی کودک را با کمی خم شدن سر و چانه به سمت بالا باز کنید. تنفس خود را با قرار دادن گونه خود در کنار دهان کودک بررسی کنید.
- اگر آنها نفس می کشند ، یا باید قفسه سینه آنها را کمی بالا و پایین کنید ، صدای تنفس را بشنوید یا نفس آنها را در مقابل گونه خود احساس کنید.
- اگر کودک به تنهایی تنفس می کند ، از CPR استفاده نکنید.
مرحله 3. دو نفس نجات دهید
بینی کودک را فشار دهید و دهان او را با بینی خود بپوشانید. دو نفس نجات بدهید ، هر کدام حدود یک ثانیه طول می کشد. اطمینان حاصل کنید که بین هر تنفس مکث کنید تا هوا دوباره خارج شود.
- اگر نفس های نجات کار می کنند ، باید هنگام بازدم قفسه سینه کودک را مشاهده کنید که باد می کند.
- اگر قفسه سینه آنها باد نمی کند ، نای آنها هنوز مسدود است و باید برای برطرف کردن انسداد به روشهای کمکهای اولیه بازگردید.
مرحله 4. سی فشار سینه را انجام دهید
فشردن قفسه سینه را با قرار دادن پاشنه یک دست روی استخوان سینه کودک ، درست بین نوک سینه ها شروع کنید. پاشنه دست دیگر خود را در بالا قرار دهید و انگشتان خود را در هم قفل کنید. بدن خود را مستقیماً بالای دستان خود قرار دهید و فشرده سازی را شروع کنید:
- هر فشرده سازی باید سخت و سریع باشد و قفسه سینه کودک را حدود 2 اینچ (5.1 سانتی متر) فشرده کند. اجازه دهید قفسه سینه بین هر فشرده سازی به حالت طبیعی خود بازگردد.
- هر کدام از سی فشرده را با صدای بلند بشمارید ، زیرا این کار به شما کمک می کند تا پیگیری کنید. آنها باید با سرعت 100 فشرده در دقیقه انجام شوند.
مرحله 5. بین دو تنفس نجات دهنده و سی فشار سینه ، تا زمانی که لازم است ، جایگزین شوید
دنباله دو نفس تنفسی و سی فشردن قفسه سینه را تا زمانی که کودک دوباره شروع به تنفس کند یا اورژانس برسد ، تکرار کنید.
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
