اگرچه شیوع سرطان مری پایین است ، اما میزان مرگ و میر نسبتاً بالایی دارد. بر اساس گزارش موسسه ملی سرطان ، شیوع سرطان مری در سال 2012 4 در 100000 نفر در سال بوده و میزان بقای 5 ساله آن 18٪ بوده است. دو نوع اولیه سرطان مری شناخته شده است: آدنوکارسینوما و کارسینوم سلول سنگفرشی. در صورت تشخیص زودهنگام شانس بهبودی مری به میزان قابل توجهی افزایش می یابد ، بنابراین شناخت علائم و نشانه ها برای تشخیص و درمان مناسب بسیار مهم است.
مراحل
قسمت 1 از 4: شناخت علائم سرطان مری
مرحله 1. به مشکل بلع توجه کنید
مشکل در بلع (که به آن دیسفاژی نیز گفته می شود) یکی از شایع ترین علائم سرطان مری است.
- در مراحل اولیه ، ممکن است گاهی احساس بلغم کنید ، مخصوصاً غذاهای سخت تر (مانند گوشت ، نان و سیب) هنگام بلع. اگر این اتفاق افتاد ، به پزشک مراجعه کنید.
- این وضعیت با پیشرفت سرطان بدتر می شود. در نهایت ، ممکن است تا حدی پیش برود که در آن نتوانید هیچ غذای جامد را ببلعید.
مرحله 2. بر وزن خود نظارت کنید
کاهش وزن ناخواسته ، به ویژه ده پوند در ماه یا بیشتر ، می تواند نشانه سرطان باشد.
- انواع مختلف سرطان می تواند باعث کاهش وزن شود ، اما در سرطان مری ، به ویژه ، این علامت ممکن است با مشکل بلع تشدید شود.
- استفراغ در عرض چند ساعت پس از خوردن غذا یکی دیگر از علائم احتمالی سرطان مری است. استفراغ و سایر عوارض مرتبط با دستگاه گوارش ، مانند اسهال با گسترش سرطان به روده ایجاد می شود.
- این مسئله که به نظر می رسد مربوط به سرطان است یا نه ، در صورت مشاهده تغییرات غیرقابل توضیح در وزن خود ، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.
مرحله 3. درد قفسه سینه را جدی بگیرید
احساس درد در اطراف یا پشت استخوان سینه می تواند نشان دهنده سرطان مری باشد. اگر از هر نوع درد قفسه سینه رنج می برید ، به پزشک خود مراجعه کنید و اگر درد شدید است ، بلافاصله کمک بگیرید.
مرحله 4. مراقب احساس سوزش در قفسه سینه باشید
برخی از افراد مبتلا به سرطان مری علائم سوء هاضمه یا سوزش سر دل دارند که با احساس سوزش ناراحت کننده در قفسه سینه مشخص می شود. در صورت مشاهده این علامت ، با پزشک خود وقت بگیرید.
سوزش سر دل به دلیل اسیدهای معده باعث تحریک مخاط مری پس از خوردن غذا ، به ویژه با غذاهای تند یا بیش از حد چاشنی می شود. اگر سوزش سر دل تشخیص داده نشود و درمان نشود ، می تواند برخی از افراد را در معرض ابتلا به بارت قرار دهد ، که یک بیماری پیش از سرطان است و نیاز به نظارت دقیق دارد
مرحله 5. از گرفتگی صدا مداوم آگاه باشید
اگر بدون هیچ دلیل مشخصی صدای شما خشن شد ، به پزشک مراجعه کنید. گرفتگی صدا مداوم همچنین می تواند نشانه ای از سرطان مری باشد.
مرحله 6. عوامل خطر خود را بشناسید
سابقه خانوادگی (عوامل ژنتیکی) و بیماریهای گذشته سرنخ های مهمی در مورد خطر ابتلا به سرطان مری در اختیار شما قرار می دهد.
- اگر سابقه مری بارت یا دیسپلازی درجه بالا دارید ، احتمال ابتلا به سرطان مری در شما افزایش می یابد. هیچ یک از این شرایط به خودی خود علائم سرطان نیستند ، اما احتیاط و نظارت منظم را لازم می دانند.
- سرطان مری در مردان بیشتر از زنان شایع است.
- چاقی می تواند خطر ابتلا به آدنوکارسینوم مری را افزایش دهد.
- به نظر می رسد سرطان سلول سنگفرشی در افرادی که مشروب مصرف می کنند ، سیگار می کشند یا در معرض عوامل محیطی هستند که باعث تحریک مزمن و التهاب مری می شوند ، بیشتر رخ می دهد.
- نژاد نیز نقش دارد: آدنوکارسینوما در سفیدپوستان شایع تر است و سرطان سلول سنگفرشی در سیاه پوستان شایع تر است.
قسمت 2 از 4: تشخیص سرطان مری
مرحله 1. با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید
در صورت مشاهده هر یک از علائم سرطان مری ، برای تعیین وقت با پزشک خود تماس بگیرید. او از شما در مورد علائم شما س askال می کند و آزمایشات مناسب را تجویز می کند.
مرحله 2. یک بلع باریم برنامه ریزی کنید
با مشورت پزشک ، ممکن است تصمیم بگیرید که بلع باریم را برنامه ریزی کنید. در طول این آزمایش ، شما یک مایع گچی به نام باریم را بلعیده و سپس تصویربرداری با اشعه ایکس را انجام دهید.
- آزمایش بلع باریم ساختار داخلی مری را نشان می دهد ، و همراه آن ، هرگونه برآمدگی کوچک یا نواحی برجسته در دیواره را نشان می دهد.
- لطفاً توجه داشته باشید که اگرچه بلع باریم می تواند وجود انسداد را نشان دهد ، اما به تنهایی برای تشخیص سرطان مری کافی نیست. برای انجام این تشخیص ، آزمایش های بیشتری مانند بیوپسی باید انجام شود.
مرحله 3. سونوگرافی آندوسکوپی با بیوپسی سوزن ظریف انجام دهید
اگر علائم و/یا نتایج بلع باریم موید آن باشد ، پزشک شما ممکن است سونوگرافی آندوسکوپی (EUS) را با بیوپسی سوزن ظریف انجام دهد.
- در طول این آزمایش ، پزشک شما با استفاده از محدوده ای که توسط سونوگرافی هدایت می شود ، مری شما را بررسی می کند. او به دنبال پلاک ها ، ندول ها ، زخم ها یا توده هایی است که مشخصه سرطان مری است.
- علاوه بر این ، وی با برداشتن بافتی از مری شما برای آزمایش ، بیوپسی انجام می دهد. این بیوپسی نشان می دهد که آیا شما مبتلا به سرطان مری هستید یا خیر و در صورت وجود ، چه نوع.
مرحله 4. برنامه ریزی توموگرافی گسیل پوزیترون - اسکن توموگرافی کامپیوتری (PET/CT)
اگر مبتلا به سرطان مری هستید ، پزشک ممکن است PET/CT را سفارش دهد ، که یک آزمایش تصویربرداری حساس است و اسکن PET و سی تی اسکن را ترکیب می کند.
- در طول این امتحان ، شما مایعی بنام Fluorodeoxyglucose 18-F (FDG) می نوشید ، 30 دقیقه منتظر می مانید تا سلول ها محلول را جذب کنند و سپس با گرفتن تصاویر بدن خود ، از سر تا زانو ، روی میز دراز بکشید. به
- سلولهای توموری ، مانند سلولهای معمولی ، برای زنده ماندن نیاز به گلوکز دارند و میزان متابولیسم آنها بالا است. در نتیجه ، مناطقی که در اسکن "روشن" می شوند ، اطلاعاتی در مورد میزان سرطان شما و میزان تهاجمی بودن سلول های توموری شما ارائه می دهند.
مرحله 5. نتایج آزمایش خود را درک کنید
با پزشک خود در مورد شرایط خاص خود صحبت کنید. دو نوع اصلی سرطان مری وجود دارد: آدنوکارسینوما و کارسینوم سلول سنگفرشی. علاوه بر این ، در ایالات متحده و اروپا ، سیستم مرحله بندی "TNM" برای توصیف سرطان مری استفاده می شود.
- "T" نشان می دهد که تومور چقدر عمیقاً از طریق مری شما نفوذ کرده است.
- "N" نشان می دهد که آیا غدد لنفاوی اطراف مری دارای سلول های سرطانی هستند یا خیر.
- "M" نشان دهنده متاستاز (سرطانی است که به سایر مناطق بدن شما گسترش یافته است).
قسمت 3 از 4: درمان سرطان مری
مرحله 1. در مورد درمان با پزشک خود صحبت کنید
پزشک شما می تواند گزینه های مختلف درمان و آنچه را که باید انتظار داشته باشید توضیح دهد.
گزینه های درمانی معمولاً شامل جراحی ، شیمی درمانی و پرتودرمانی است
مرحله 2. گزینه های جراحی خود را درک کنید
مری یکی از درمان های احتمالی سرطان مری است. اگرچه چندین نوع عمل وجود دارد ، اما اصل اساسی یکسان است - جراح قسمتی از مری را با تومور خارج می کند.
- این عمل ابتدا در شکم شما انجام می شود (برای آزادسازی معده) و سپس در قفسه سینه برای برداشتن قسمتی از مری مبتلا به سرطان انجام می شود. پس از آن مجدداً معده را به مری باقیمانده وصل می کنید.
- یکی از انواع متداول در مری ، مری ایور-لوئیس است. این عمل را می توان یا از طریق قفسه سینه (با یک برش بزرگ در قفسه سینه) یا با حداقل تهاجم (با استفاده از تجهیزات تخصصی و فناوری روباتیک) انجام داد.
- اگر با روش حداقل تهاجمی انجام شود ، برش های کوچکتر ، خونریزی کمتر ، عوارض بعد از عمل کمتر ، بستری کوتاهتر در بیمارستان و حفظ عملکرد بهتر ریه بعد از عمل خواهید داشت.
مرحله 3. در مورد شیمی درمانی سوال کنید
پزشک ممکن است تصمیم بگیرد که شیمی درمانی باید به تنهایی برای مدیریت علائم یا همراه با سایر روش های درمانی تجویز شود. شیمی درمانی شامل دریافت داروهای کشنده سرطان از طریق IV یا داروهای خوراکی است.
- شیمی درمانی ممکن است قبل از جراحی برای کوچک کردن تومورهای مورد نظر یا پس از جراحی برای از بین بردن سلول های سرطانی باقی مانده تجویز شود.
- اگر از نظر سلامتی ضعیف هستید و نمی توانید جراحی را مدیریت کنید ، شیمی درمانی ممکن است روش اصلی درمان شما باشد.
- متأسفانه داروهای شیمی درمانی عوارض جانبی زیادی دارند ، از جمله تهوع ، استفراغ و ریزش مو. مهم است که عوارض جانبی احتمالی قبل از درمان را درک کنید تا بتوانید به طور مناسب برای آنها آماده شوید.
- شیمی درمانی همچنین می تواند با پرتودرمانی ، که به شیمی درمانی معروف است ، ترکیب شود.
مرحله 4. در مورد پرتودرمانی سوال کنید
یکی دیگر از گزینه های درمانی سرطان مری پرتودرمانی است. پرتودرمانی از پرتوهای پر انرژی برای کوچک کردن بافت های سرطانی استفاده می کند. پرتودرمانی می تواند از خارج بدن یا از طریق لوله ای در گلو انجام شود تا مستقیم با بافت مورد نظر تماس پیدا کند.
- اگر از سلامت کافی برای انجام عمل جراحی برخوردار نیستید ، پزشک ممکن است پرتودرمانی را به عنوان جایگزین جراحی انتخاب کند.
- عوارض جانبی پرتودرمانی شامل سوزش پوست ، تهوع و خستگی و سایر موارد است.
مرحله 5. با پزشک خود مشورت کنید و در مورد نیاز به لوله تغذیه سوال کنید
برخی از بیماران مبتلا به سرطان مری ، به لوله های ژژنوستومی (لوله های تغذیه) نیاز دارند ، چه در دوره بلافاصله بعد از عمل و چه در مدت زمان طولانی تر.
- اگر نمی توانید غذا را ببلعید یا نمی توانید از طریق دهان خود تغذیه کافی داشته باشید ، لوله j از طریق شکم به ژژنوم (قسمت دوم روده کوچک شما) وارد می شود.
- مواد مغذی مایع را می توان از طریق این لوله داد. از پزشک خود در مورد مدت زمان لازم برای تغذیه خود از طریق لوله تغذیه سوال کنید.
قسمت 4 از 4: بهبودی پس از جراحی
مرحله 1. برای دوره بهبودی بعد از عمل برنامه ریزی کنید
برخی از جراحان بیماران مری خود را به مدت کوتاهی پس از عمل جراحی به بخش مراقبت های ویژه می فرستند ، در حالی که برخی دیگر بیماران را مستقیماً به اتاق بیمارستان خود می رسانند.
- در نهایت ، شما باید به بدن خود بیاموزید که چگونه دوباره غذا بخورد ، که می تواند یک روند کند باشد. اکثر بیماران می توانند هفت تا ده روز پس از جراحی به خانه بروند.
- در طول عمل جراحی ، یک لوله j در روده شما قرار داده می شود. این به شما این امکان را می دهد که در طول روند بهبود تغذیه روده ای (تغذیه لوله ای) دریافت کنید. آنها یک یا دو روز پس از عمل جراحی شما به آرامی شروع می شوند و به تدریج مقدار آنها افزایش می یابد.
- حدود هفت روز پس از عمل جراحی شما ، بلع باریم دیگر انجام می شود تا اطمینان حاصل شود که هیچ نشتی در اطراف آناستوموز وجود ندارد (ناحیه ای که مری باقیمانده شما به شکم شما دوخته شده است).
- سپس شروع به نوشیدن آب و مایعات دیگر می کنید و سپس به سراغ غذاهای نرم می روید.
مرحله 2. مراقبت های منزل خود را درک کنید
قبل از اعزام شما به خانه ، پرستاران و پزشکان اطلاعات زیادی در مورد نحوه مراقبت از شما و مدیریت تغذیه در اختیار مراقبان شما قرار می دهند. همچنین ممکن است یک پرستار بهداشت خانگی در هفته های اولیه پس از جراحی به شما کمک کند.
مرحله 3. بدانید که درمان جراحی شما چگونه بر کیفیت زندگی شما تأثیر می گذارد
در ماه های پس از جراحی ، ممکن است در بلع ، رفلاکس ، درد و خستگی دچار مشکل شوید. شما همچنین ممکن است با چیزی که "سندرم دامپینگ" نامیده می شود روبرو شوید - مشکلی که زمانی رخ می دهد که غذا به سرعت وارد روده کوچک می شود و به درستی هضم نمی شود.
علائم "سندرم دامپینگ" شامل گرگرفتگی ، تهوع ، گرفتگی و استفراغ است. با پزشک خود صحبت کنید ، اما بدانید که معمولاً خود را در مدت زمان کوتاهی برطرف می کند
مرحله 4. بهبودی طولانی مدت خود را درک کنید
برخی از بیماران حتی سه سال یا بیشتر پس از جراحی مشکلات بعد از عمل را تجربه می کنند. این مشکلات می تواند شامل تنگی نفس ، مشکلات غذا خوردن ، رفلاکس ، اسهال و خستگی باشد.
ممکن است پزشک برای تسکین برخی از این علائم مصرف داروهای ضد اسید یا داروهای حرکتی را توصیه کند
مرحله 5. با متخصص سرطان خود مشورت کنید
انکولوژیست شما می تواند تأیید کند که دیگر نیازی به درمان ندارید. او همچنین ممکن است بخواهد شما را به طور معمول در آینده ای نزدیک ملاقات کند تا وضعیت شما را زیر نظر داشته باشد و مطمئن شود که سرطان عود نمی کند.
نکات
- از آنجا که چاقی و شیوه زندگی ناسالم خطر ابتلا به سرطان مری را افزایش می دهد ، با ورزش منظم ، ترک سیگار ، محدود کردن مصرف الکل و مشورت با پزشک در صورت مشکوک بودن به عوامل محیطی که باعث تحریک مری شما شده است ، خطر ابتلا به سرطان مری را کاهش می دهد.
- به خاطر داشته باشید که اگرچه سرطان مری در گذشته به ویژه کشنده تلقی می شد ، پیشرفت در درمان ، پیش آگهی را برای بسیاری از بیماران بسیار بهتر کرده است. آرامش خود را حفظ کنید و در مورد همه گزینه های خود با پزشک خود مشورت کنید.
