کیست های گانگلیون برجستگی های گرد و زخمی در زیر پوست هستند که عموماً در امتداد تاندون ها یا مفاصل - بیشتر در مچ دست ایجاد می شوند. آنها ممکن است کوچک باشند یا قطر آنها یک اینچ باشد. اگرچه کیست های گانگلیونی اغلب بدون درد هستند ، اما می توانند حرکت مفصل را مختل کرده یا با فشار روی اعصاب مجاور باعث درد شوند. در بسیاری از موارد ، کیست های گانگلیونی به خودی خود برطرف می شوند ، اما برای مقابله با آنها هنگام ظهور اقدامات لازم را انجام می دهید.
مراحل
روش 1 از 2: مقابله با Ganglion
مرحله 1. صبور باشید
حدود 35 درصد از کیست های گانگلیونی هیچ دردی ایجاد نمی کنند - تنها مشکل آنها این است که ممکن است آنها را زشت بدانید. خوشبختانه حدود 38-58 درصد از کیست های گانگلیونی به خودی خود از بین می روند. اگر گانگلیون شما هیچ مشکلی برای شما ایجاد نمی کند ، فقط باید آن را همانطور که هست بگذارید و ببینید آیا وضعیت به خودی خود برطرف می شود یا خیر.
مرحله 2. مسکن های ضد التهابی مصرف کنید
محصولات زیادی بدون نسخه وجود دارد که می تواند به کاهش تورم کمک کند. کاهش تورم به طور موقت درد را تسکین می دهد ، تا زمانی که دارو از بین برود و تورم بازگردد. با این حال ، از آنجا که بسیاری از کیست های گانگلیونی به خودی خود برطرف می شوند ، مدیریت درد در کوتاه مدت اغلب راه خوبی برای انتظار است. سه نوع رایج از داروهای ضدالتهابی موجود در داروخانه ها عبارتند از:
- ایبوپروفن (Advil ، Motrin)
- ناپروکسن سدیم (Aleve)
- آسپرین (Ascriptin ، Bayer ، Ecotrin)
مرحله 3. یخ بزنید
اگر از کیست گانگلیون خود احساس درد می کنید ، سعی کنید سرما را روی آن بمالید. می توانید یک بسته ژل را از داروخانه خریداری کنید ، یا به سادگی مقداری یخ یا یک بسته سبزیجات یخ زده را در یک حوله بپیچید. آن را بطور مستقیم 20 دقیقه در ناحیه ای که احساس درد می کنید بمالید. این کار را حداقل هر روز ، حداکثر هر سه ساعت یکبار انجام دهید.
مرحله 4. مفصل آسیب دیده را زیاد استفاده نکنید
اگرچه علت دقیق ایجاد کیست های گانگلیونی هنوز ناشناخته است ، یک نظریه برجسته نشان می دهد که آنها در اثر ضربه به مفصل (مانند ضربه محکم یا نیروی خردکننده) ایجاد می شوند. نظریه دیگری استدلال می کند که آنها هنگام استفاده بیش از حد از یک مفصل شکل می گیرند. در هر صورت ، محدود کردن حرکت مفصل برای تسکین درد و تسریع روند بهبود شناخته شده است. بگذارید اندام آسیب دیده تا حد امکان استراحت کند.
مرحله 5. در صورت لزوم مفصل را با آتل تثبیت کنید
ممکن است به خاطر بسپارید که در حال استراحت دادن به مفصل خود هستید ، مخصوصاً اگر کیست روی مچ دست باشد. در حالی که به خاطر سپردن پای خود آسان است ، اما به خاطر سپردن صحبت کردن با دست ها سخت تر است! در این صورت ، ممکن است از اسپلینت روی مفصل استفاده کنید. هر دو به عنوان یک یادآوری فیزیکی برای استراحت مفصل و محدود کردن حرکت مفصل هنگام استفاده از اندام عمل می کند.
- یک شیء سفت و سخت (مانند یک تکه چوب) در امتداد مفصلی که می خواهید تثبیت شود قرار دهید. همچنین می توانید مفصل را در چیزی مانند مجله یا روکش ضخیم حوله یا لباس بپیچید.
- آتل باید از هر دو جهت فراتر از مفصل امتداد یابد ، بنابراین حرکت تا حد ممکن محدود می شود. به عنوان مثال ، آتل مچ دست باید از ساعد ، از پشت مچ و پایین دست گسترش یابد.
- آتل را با هر چیزی که در دست دارید ببندید - کراوات ، نوار ، کمربند و غیره.
- آتل را خیلی محکم نبندید - نباید جریان خون را قطع کنید. اگر دست ها یا پاهای شما شروع به سوزن سوزن شدن کرد ، آتل خود را شل کنید.
مرحله 6. کیست را ماساژ دهید
گانگلیون در اصل یک بادکنک مایع است و وقتی به عصبی فشار می آورد ، می تواند باعث درد شود. برای تشویق کیست به تخلیه طبیعی مایع ، پزشکان اغلب ماساژ این ناحیه را پیشنهاد می کنند. با این حال ، نیازی به استفاده از تکنیک خاصی ندارید یا به دنبال ماساژ درمانی حرفه ای هستید. به سادگی گانگلیون را به آرامی ، اما مکرر در طول روز بمالید. با گذشت زمان ، باید بهبود علائم را مشاهده کنید.
مرحله 7. گانگلیون را با یک کتاب نکشید
کیست های گانگلیون گاهی اوقات "برجستگی های کتاب مقدس" نامیده می شوند زیرا مردم سعی می کنند با یک کتاب سنگین مانند کتاب مقدس آنها را از بین ببرند. در حالی که شکستن گانگلیون می تواند موقتاً آن را از بین ببرد ، در صورت استفاده از این روش ، احتمال بازگشت کیست به 64 تا 22 درصد وجود دارد. علاوه بر این ، شما می توانید آسیب بیشتری به بافت آسیب دیده اطراف گانگلیون وارد کنید یا حتی اگر کتاب را با نیروی بیش از حد خرد کنید ، یک استخوان را بشکنید.
روش 2 از 2: به دنبال درمان های حرفه ای باشید
مرحله 1. از پزشک بخواهید کیست را تخلیه کند
اگر گانگلیون شما بسیار دردناک است یا در حرکت طبیعی مچ دست شما اختلال ایجاد می کند ، ممکن است لازم باشد برای حل این مشکل به دنبال درمان متخصص باشید. یک متخصص پزشکی می تواند کیست را آسپیراسیون یا تخلیه کند ، برآمدگی زیر پوست شما را از بین ببرد و مانع مالش دردناک کیست به بافت عصبی شود.
پزشک شما ممکن است کیست را با تاباندن نور از طریق رشد بررسی کند-اگر نور به داخل تابیده شود ، پزشک شما می داند که پر از مایع است و یک کیست گانگلیونی است
مرحله 2. برای آسپیراسیون آماده باشید
اگرچه این یک روش پیچیده نیست ، اما باید بدانید وقتی به آرزوی خود می رسیدید چه اتفاقی برای شما می افتد. این به شما کمک می کند تا در طول قرار ملاقات آرام و آرام باشید.
- پزشک از بی حسی موضعی برای بی حس کردن ناحیه اطراف گانگلیون استفاده می کند.
- او ممکن است آنزیمی را به کیست تزریق کند که حذف مایع ژله مانند را آسان تر می کند.
- پزشک یک سوزن را در کیست فرو می کند ، سپس مایع را از آن خارج می کند. این مایع ضایعات بیولوژیکی است که کارکنان به طور قانونی و ایمن آن را دفع می کنند.
مرحله 3. اگر پزشک تزریق استروئید را توصیه می کند ، بپرسید
آسپیراسیون به تنهایی معمولاً یک درمان دائمی نیست. در یک مطالعه ، 59 درصد از کیست هایی که تنها با آسپیراسیون درمان می شوند ظرف سه ماه عود می کنند. با این حال ، تجویز استروئیدها در محل کیست تخلیه شده بسیار موفق تر بوده است ، زیرا 95 درصد از کیست ها هنوز 6 ماه پس از درمان برطرف شده اند.
مرحله 4. گزینه های جراحی را با پزشک خود در میان بگذارید
گانگلیون ها نرخ عود بسیار بالایی دارند ، بنابراین ممکن است متوجه شوید که درمان خانگی و حتی آسپیراسیون یک راه حل پایدار برای مشکل شما نیست. اگر گانگلیون دائمی دارید که مدام برمی گردد ، در مورد احتمال برداشتن کیست از طریق جراحی با پزشک خود مشورت کنید.
- این معمولاً یک روش سرپایی است که در آن پزشک بیهوشی را از طریق IV انجام می دهد.
- به جای تخلیه مایع از کیست ، آنها کل کیست و ساقه ای که آن را به تاندون یا مفصل متصل می کند را خارج می کنند. با برداشتن کامل ، احتمال رشد مجدد کیست دیگر را کاهش می دهید.
مرحله 5. خطرات برداشتن جراحی را بشناسید
مانند هر جراحی دیگری ، احتمال دارد در حین عمل مشکلی پیش بیاید. در موارد نادر ، جراحی ممکن است به بافت عصبی ، عروق خونی یا تاندون های ناحیه اطراف کیست آسیب برساند. همچنین ممکن است از عفونت یا خونریزی زیاد رنج ببرید.
مرحله 6. پس از عمل از خود مراقبت کنید
ناحیه اطراف محل کیست در طول روند بهبودی دردناک و احتمالاً دردناک خواهد بود. از پزشک بخواهید که مسکنی مانند ویکودین را تجویز کند تا به شما در مدیریت درد تا زمان محو شدن کمک کند. حداقل تا چند روز به اندام آسیب دیده استراحت دهید. به عنوان مثال ، اگر کیست روی مچ دست شما بود ، از فعالیت هایی مانند تایپ و آشپزی برای مدتی اجتناب کنید. از پزشک خود بخواهید برنامه بهبودی شامل موارد زیر باشد:
- برآورد مدت زمان بهبودی.
- از چه فعالیتهای خاصی در طول روند بازیابی اجتناب کنید.
- چه علائمی را باید در نظر گرفت که ممکن است نشان دهنده مشکلات این روش باشد.
