بستری شدن در بیمارستان روانی یا بخش روانپزشکی بسیار غیرعادی است. بخش زیادی از افراد پذیرفته شده فقط 24 تا 72 ساعت برای مشاهده می مانند. در موارد شدید ، بیماران ممکن است برای مدت زمان بیشتری بستری شوند. اگر شخصی تهدیدی برای خود یا دیگران باشد ، ممکن است بدون رضایت وی بازداشت شود. برخی از افراد ممکن است بستری شدن در بیمارستان را برای دریافت درمان گسترده برای مشکلاتی که باعث ناراحتی شدید می شوند ، انتخاب کنند. هر دلیلی که باشد ، بستری شدن در بیمارستان روانی یا بخش روانی می تواند ترسناک باشد. برای سهولت انتقال در موسسه ، قبل از پذیرش با قوانین و مقررات تسهیلات آشنا شوید و برنامه ریزی کنید تا از زمان خود در بیمارستان حداکثر استفاده را ببرید.
مراحل
روش 1 از 3: رعایت درمان
مرحله 1. برنامه درمانی و اهداف خود را درک کنید
بدانید که انتظار می رود چه کاری انجام دهید تا به شما در تمرکز بر بهبود و رهایی کمک کند. سوالات زیادی در مورد انتظارات پزشکان از مرخص شدن بپرسید. از پیشرفت خود به طور مکرر و آنچه هنوز باید انجام شود بپرسید.
- تشخیص خود را بدانید و علائم مرتبط با آن را که ممکن است تجربه کنید درک کنید.
- هدف درمان و پیامدهای رفتاری مورد انتظار را بشناسید.
- بدانید چه نوع درمانی برای کمک به شما در رسیدن به اهداف درمانی مورد استفاده قرار می گیرد: روان درمانی فردی ، مشاوره گروهی ، خانواده درمانی و/یا دارو.
مرحله 2. در جلسات درمانی شرکت کنید
از همه گزینه های درمانی استفاده کنید. شما به احتمال زیاد جلسات فردی خواهید داشت ، اما باید تا آنجا که ممکن است از جلسات گروهی نیز استفاده کنید. روان درمانی می تواند به بهبود خلق و خو ، افزایش همدلی و کاهش اضطراب کمک کند.
مشارکت مشتاقانه در درمان نیز ممکن است به عنوان نشانه ای از تعهد شما به سلامت روان و تمایل به رعایت برنامه های درمانی تلقی شود ، که ممکن است به ترخیص زودرس کمک کند
مرحله 3. قوانین را دنبال کنید
قوانین زیادی وجود خواهد داشت. یادگیری این موارد و پیروی از آنها بسیار مهم است. به احتمال زیاد قوانینی در مورد زمان و مکان خوردن غذا ، زمان گذراندن اوقات فراغت ، مشارکت در فعالیتهای درمانی ، مانند درمان ، زمان و مکان مصرف دارو ، زمان استفاده از تلفن ، نحوه تعامل فیزیکی با دیگران ، وجود خواهد داشت. و چه زمانی و کجا ممکن است با خانواده دیدار کنید. عدم رعایت هیچ یک از قوانین ممکن است به عنوان عدم رعایت در نظر گرفته شود و می تواند بستری شدن یا جابجایی شما را در یک بخش حتی بیشتر تنظیم کند.
اگر با نوع دارویی که باید مصرف کنید موافق نیستید ، بخواهید با پزشک مشورت کنید زیرا نگرانی هایی دارید. تمایل به بحث در مورد گزینه های درمانی مطلوب تر از امتناع کامل تلقی می شود
روش 2 از 3: حداکثر استفاده را از وقت خود ببرید
مرحله 1. برای بهبود سلامت جسمی و روحی ورزش کنید
این زمان را از دوستان و خانواده خود دور کنید تا روی آمادگی جسمانی خود کار کنید. ورزش به بهبود روحیه شما کمک می کند و ممکن است شما را از احساس گیر افتادن در بیمارستان منصرف کند.
برخی از بیمارستان ها ممکن است دارای فضای باز باشند که می توانید از آنها برای تمرین استفاده کنید. اگر فضای باز یا اتاق تناسب اندام مشخصی وجود ندارد ، از یکی از کارکنان بخواهید بهترین مکان را برای انجام ورزش به شما نشان دهد
مرحله 2. خواندن را دنبال کنید
خواندن رمان ممکن است سلامت مغز را افزایش داده و همدلی را افزایش دهد. کشف لذت خواندن ممکن است عادت سالمی را برای شما ایجاد کند که بعد از ترخیص نیز ادامه دهید.
با توجه به شرایط خواندن کتابهای خودیاری ممکن است ایده خوبی باشد و باعث بهبود روحیه شود
مرحله 3. مهارت یا سرگرمی جدیدی را بیاموزید
برخی از بیمارستانها ممکن است کلاسهایی داشته باشند که می توانید در آنها شرکت کنید یا فعالیتهای ساختاری انجام دهید ، مانند کاردستی. از این فرصت ها برای یادگیری چیزهای جدید یا یافتن سرگرمی جدید استفاده کنید. زمان را برای انجام کارهای جالب بگذرانید تا اقامت شما قابل تحمل تر شود.
اگر بیمارستان کلاس ها یا فعالیت های ساختاری ارائه نمی دهد ، می توانید لوازم هنری و کتاب هایی را راهنمایی کنید که نحوه ایجاد آنها را با وسایل مختلف راهنمایی می کند
مرحله 4. قدردانی را تمرین کنید تا بتوانید اقامت خود را تحمل پذیرتر کنید
با وجود بستری شدن در بیمارستان ، چیزهای زیادی وجود دارد که باید از آنها سپاسگزار باشید - مانند زمانی که می توانید در خارج از خانه بگذرانید ، و مهربانی پرستاران. شمارش نعمت های شما حتی در محیط بیمارستان می تواند اقامت شما را تحمل پذیرتر کند.
مرحله 5: مراقبت از خود را مانند دوش گرفتن ، دوبار در روز تمیز کردن دندان ها و مرتب نگه داشتن اتاق خود تمرین کنید
این اقدامات ساده مراقبت از خود نشان می دهد که شما به رفاه خود علاقه دارید و می تواند اقامت شما را کوتاه کند.
روش 3 از 3: تعامل با دیگران
مرحله 1. از درگیری اجتناب کنید
افراد به دلایل مختلف در بیمارستان بستری می شوند. تشخیص برخی از افرادی که در بیمارستان بستری هستند ممکن است به راحتی عصبانی شوند و ممکن است با خشونت پاسخ دهند. همیشه از تضاد ، به ویژه با افرادی که با آنها ناآشنا هستید ، جلوگیری کنید تا امنیت شخصی خود را تضمین کنید. کارکنان در سراسر بیمارستان یا بخش مستقر هستند تا از تعاملات خشونت آمیز جلوگیری کنند. همیشه از دستورات آنها پیروی کنید و مشکلات احتمالی را با آنها در میان بگذارید.
اگر بیمار دیگری در تلاش است تا واکنشی از شما ایجاد کند و شما نمی توانید او را نادیده بگیرید ، به یکی از کارکنان خود بگویید و برای رفتن به منطقه دیگری از بخش اجازه بگیرید
مرحله 2. دوستان پیدا کنید
این ممکن است مهم نباشد که شما فقط یک یا دو شب در بیمارستان بستری هستید ، اما اگر دوستی پیدا کنید ، اقامت چند هفته ای یا بیشتر بسیار راحت تر است. برخی از موسسات استفاده از تلفن و بازدیدکنندگان خارجی را محدود می کنند. دوستان داخل بیمارستان به شما کمک می کنند زمان خود را در بیمارستان کمتر احساس تنهایی کنید. پیدا کردن یک یا دو دوست ممکن است حتی بهبود شما را تسریع کند ، اما بهزیستی احساسی شما را افزایش دهد.
- در حالی که دوست یابی به طور کلی خوب است ، این مکان برای یافتن یک شریک عاشقانه نیست.
- در اکثر بیمارستانها قوانینی وجود دارد که امکان به اشتراک گذاری اطلاعات شخصی (مانند شماره تلفن ، حسابهای رسانه های اجتماعی و غیره) را ممنوع نمی کند ، اگر این قوانین وجود داشته باشد ، زیرا این امر نه تنها می تواند خطرناک باشد ، بلکه می تواند شما یا دیگران را دچار مشکل کند. در صورت یافتن اشتراک اطلاعات شخصی
- به خاطر داشته باشید که دوستان جدید شما نیز به دلایل خود در بخش هستند. اگر احساس می کنید به آن نیاز دارند ، به آنها اجازه دهید تا مدت کوتاهی از شما دور شوند.
مرحله 3. ایجاد و حفظ مرزهای سالم
به یاد داشته باشید ، همه به دلایل بهداشت روانی در بیمارستان یا بخش بستری هستند. برخی از آنها فاقد مرزهای مناسب هستند. این امر ایجاد مرزهای سالم را برای شما مهم تر می کند.
- تصمیم بگیرید که آیا وسایل شخصی خود را وام خواهید داد یا خیر. اگر ترجیح می دهید این کار را نکنید ، اگر کسی از شما چیزی برای قرض گرفتن درخواست کرد ، مودبانه رد کنید. اجازه ندهید دیگران شما را مقصر جلوه دهند و یا شما را مجبور به قرض دادن اقلام بر خلاف قضاوت بهتر شما کنند.
- سوءاستفاده یا رفتارهای نامناسب دیگران را تحمل نکنید. اگر فردی به گونه ای رفتار می کند که باعث ناراحتی شما می شود ، از او بخواهید که دست از کار بکشد. اگر این کار نمی کند ، منطقه را ترک کنید و به یکی از کارکنان اطلاع دهید.
مرحله 4. اگر برای اولین بار است که در بخش بهداشت روانی هستید ، ممکن است طعنه هایی را تحمل کنید که برای "شکل دادن به شما" طراحی شده و آداب نانوشته بخش ها را به شما آموزش می دهد
اگر احساس می کنید این اتفاق برای شما افتاده است از دوستان خود کمک بگیرید و از یک همکار بخواهید که بیاید و با شما صحبت کند. همکار کسی است که با بیماری روانی زندگی می کند و در بخش سلامت روان به عنوان وکیل مدافع بیماران کار می کند.
نکات
- اگر احساس می کنید ایمنی شما در معرض تهدید است ، از درخواست کمک نترسید یا تردید نکنید. اگر پرستاران نتوانند کاری انجام دهند مگر اینکه شاهد درگیری یا درگیری باشند ، تعجب نکنید.
- اگر به فردی نیاز دارید که با او صحبت کنید ، یک جلسه درمان اضافی درخواست کنید.
- همیشه از کارکنان پیروی کنید.
- نام کارکنان را بشناسید و با آنها مانند افراد رفتار کنید - آنها می توانند اقامت شما را آسان تر یا بدتر کنند.
- همه بیمارستان های روانی یکسان نیستند. برخی سختگیرتر از دیگران هستند.
- با حقوق خود به عنوان یک بیمار بستری آشنا شوید. اگر شما داوطلبانه متعهد شده اید یا غیر ارادی مرتکب شده اید ، ممکن است این حقوق متفاوت باشد. بیمارستان دارای مراحل شکایت و بازدیدکنندگان رسمی است که می توانید در مورد نحوه برخورد با آنها صحبت کنید.
- اگر احساس خستگی می کنید ، به یکی از پرستاران بگویید و بپرسید آیا می توانید از اتاق حسی دیدن کنید. این اتاق ها مملو از اسباب بازی هایی هستند که می توانند به شما در تنظیم احساسات کمک کنند.
- ساعت مچی بپوشید - این به شما کمک می کند تا در روند عادی زندگی در بخش ها وارد شوید.
- کیسه های چای خود را بخورید زیرا چای بیمارستانی بهترین نیست.
- برای تجویز داروهای ضد اضطراب از پزشکان بخواهید که می توانید در صورت لزوم از آن برای کنترل اضطراب در بیمارستان استفاده کنید.
هشدارها
- اطمینان حاصل کنید که دوره درمان خود را کاملاً درک کرده اید و در صورت لزوم رضایت دهید.
- اگر نگران هستید که ممکن است به خود یا دیگران آسیب برسانید ، فوراً به یکی از کارکنان بیمارستان اطلاع دهید.
- انجام دادن نه تحت هر شرایطی سعی کنید از بیمارستان فرار کنید. این شامل تلاش برای باز کردن قفل درهای قفل شده توسط الکترومغناطیسی ، به ویژه با فعال کردن سیستم اعلام حریق است. انجام این کار می تواند به ارزیابی مجدد کامل منجر شود و اقامت شما را حتی طولانی تر و گاهی حتی به زندان تبدیل کند. در صورت وقوع فرار ، برخی از شرکت های بیمه پوشش اقامت را متوقف می کنند.
- همیشه از هر دارویی که پزشک تجویز کرده است استفاده کنید. اگر نمی دانید چیست ، از پرستار بپرسید. قبل از قطع هرگونه دارو با پزشک مشورت کنید.
- عدم رعایت قوانین ممکن است منجر به اقامت طولانی تر ، گاهی حتی حبس شود.
