این مدیتیشن محبوب ، که اغلب در محافل بودایی "Karuṇā" نامیده می شود ، به معنای بازکردن قلب و ذهن است تا نسبت به خود و دیگران دلسوزتر باشیم. شفقت همچنین یکی از چهار "خانه الهی" است ، که 4 احساس اصلی هستند که ارزش تشویق آنها را دارند - حسن نیت یا مهربانی ، قدردانی ، آرامش و شفقت. در تنوع مدیتیشن حسن نیت که می تواند آشکارا در هر جایی هدایت شود ، شفقت اندکی متفاوت است زیرا بیشتر نوع خاصی است که در آن نیاز به تمرکز دارد تا احساس کلی ، که اگر عمومی باشد می تواند شفقت را سطحی جلوه دهد.
توسعه یک مهارت سخت تر از مدیتیشن حسن نیت است زیرا برخی از احساسات مانند شفقت به نظر می رسند اما بیشتر از آنکه فایده ای داشته باشند به ما آسیب می رسانند. مزایای آن در طیف وسیعی از کاربردهای روزمره ، از جمله توانایی ارتباط با دیگران و خودمان بسیار ارزشمند است ، اما مهمتر از همه ما را تربیت می کند تا در نظر بگیریم که آیا ایده ها و اقدامات عادی ما به این اندازه عاقلانه هستند. همانطور که وقتی می توانیم مشاهده کنیم که اعمال ما بر خود و دیگران تأثیر می گذارد ، شفقت ما را به سمت خردمندتر سوق می دهد.
مراحل
مرحله 1. قبل از شروع کار مقدماتی را ایجاد کنید تا بهترین نتایج را بدست آورید
برخلاف مراقبه های دیگر مانند محبت به مهربانی یا شادی قدردانی ، شما نه از خودتان شروع می کنید و نه در شرایط عادی آن را به نزدیکترین و عزیزترین خود هدایت می کنید. کسانی که بی طرف هستند یا دوست ندارند نیز زیاد مورد توجه قرار نمی گیرند ، زیرا این مدیتیشن واقعاً دیدگاه شما را نسبت به آنها تغییر نمی دهد. ابتدا باید آن را با استفاده از حسن نیت تغییر دهید ، سپس ذهن خود را به این گروه ها معطوف کنید.
- در حالت ایده آل ، قبل از تمرین شفقت ، مهربانی را تمرین کنید ، زیرا می تواند ذهن شما را در این مراقبه تقویت کند ، مانند خاک غنی خوب ، گلهای زیبا و محصولات بهتر ایجاد می شود.
- از آنجا که توسعه شفقت می تواند زمان بر باشد ، به این قیاس فکر کنید. مانند تلاش برای روشن کردن آتش در خارج از منزل در طوفان ، شما باید شعله کبریت را از منفجر شدن محافظت کنید و وقتی به اندازه ای رشد کرد که شاخه ها و برگ ها را بسوزاند ، هنوز باید از آن محافظت کنید تا آتش بتواند خود را تحمل کند. در این حالت شعله دلسوزی است و برای مبتدیان بسیار ضعیف است تا زمانی که به اندازه کافی قوی باشد که بتواند به طور طبیعی خود را پشتیبانی کند. در صورتی که سوخت کافی برای ایجاد آن وجود نداشته باشد ، چراغ به راحتی از بین می رود و منفجر می شود.
- مهمترین نکته در این مدیتیشن صداقت است. مشکل این است که اگر تمرین کننده در شفقت خود صادق نباشد ، بیان آن کم عمق و دشوارتر می شود ، بلکه این است که به راحتی تبدیل به دلسوزی کاذب می شود. برای مبتدیان توصیه می شود فقط بر مواردی تمرکز کنند که در ابتدا می توانید در مورد آنها صادق باشید ، سپس با افزایش تجربه ، آن را بیشتر و گسترده تر گسترش دهید تا بی حد و حصر باشد. میزان دلسوزی واقعی شما نسبت به خود شما متناسب با شفقت واقعی است که می توانید به شخص دیگری نشان دهید.
- شفقت واقعی اغلب خود به خودی است ، اما بیشتر اوقات مستقل است زیرا می تواند بدون هیچ پیش زمینه ای یا حمایت از احساسات و ایده ها جدا از خود و همدلی وجود داشته باشد. در نهایت دلسوزی به معنای مراقبت کافی برای انجام کارهای دشواری است که معمولاً دوست داریم از آنها اجتناب کنیم و دشوارترین شفقت این است که حقایق زندگی و محدودیت های خود را بپذیریم و رها کنیم.
مرحله 2. یک حالت راحت را در مکانی آرام و آرام برای مدیتیشن انتخاب کنید
سبک های وضعیت بدن در صفحه مدیتیشن ذهن آگاه به تفصیل مورد بررسی قرار گرفته است. شفقت را می توان در هر وضعیتی مانند دراز کشیدن ، نشستن ، ایستادن و راه رفتن تمرین کرد ، اگرچه نشستن انتخاب پیش فرض است. بهتر است کاری را که برای شما مفید است انجام دهید ، نشسته روی صندلی یا کوسن.
مدتی با آگاهی از ذهن و بدن وقت بگذارید و هر گونه تنش عضلانی یا روحی را ایجاد کنید. این امر نه تنها باعث ایجاد تمرکز و توجه می شود ، بلکه شفقت از هر دو جهت کار می کند. مهربانی با خود به همان اندازه با دیگری اهمیت دارد زیرا اگر یکی را محدود کنید ، دیگری را محدود می کنید
مرحله 3. ذهن خود را معطوف کسانی کنید که آنها را دیده اید یا می دانید که دچار یک بدشانسی شده اند
در این مرحله واقعاً تمرکز بر این نیست که چه کسی هستند. در واقع سلسله مراتب وجود ندارد ، اما آنهایی که بیشترین احساس همدردی را با آنها دارید ، احتمالاً ابتدا در ذهن ظاهر می شوند. این ممکن است در هر مورد مانند این باشد که آنها ممکن است روز سختی را در محل کار یا مدرسه گذرانده باشند ، تصادف کرده و مجروح شده باشند ، ممکن است اخیراً یکی از عزیزان خود را از دست داده باشند ، خودشان مریض شده باشند یا در هر صورت ، همه آنها می توانند موضوع دلسوزی واقعی
در این مرحله فقط بر کسانی تمرکز کنید که می توانید در مورد آنها صادق باشید. ممکن است صادق بودن در مورد غریبه ها سخت تر باشد و با کسانی که دوستشان ندارید یا کارهای مضر انجام داده اند سخت تر است
مرحله 4. برای آنها آرزوی آزادی اندوه یا استرس و بهبودی در حال و آینده شادتر ، سالم تر و موفق تر را داشته باشید
- در صورت تمایل می توانید از کلماتی استفاده کنید ، مانند "سلامتی آنها زودتر بهبود یابد" یا "باشد که آنها در مدرسه موفق و شاد باشند" اگر به ایجاد شفقت کمک می کند. هدف بزرگتر این است که کاملاً بدون کلمات تمرین کنید ، به سادگی شفقت را نسبت به موضوع یا موضوعات هدایت کنید.
- اگر احساس ناراحتی یا ناراحتی می کنید ، یا اگر شفقت ایجاد نمی شود ، این احساسات و قضاوت ها را کنار بگذارید. شما با این احساسات در این مدیتیشن اصلاً شکست نخورده اید ، در واقع می توانید از این احساسات به عنوان مبنایی برای ایجاد شفقت و بخشش نسبت به خود و همچنین برای اهداف بصیرت و نحوه عملکرد ذهن استفاده کنید.
مرحله 5. تمرکز حواس و آگاهی از شفقت را تمرین کنید
این امر به این دلیل است که ذهن شما سرگردان نمی شود ، یا شروع به دلبستگی نمی کند یا بیش از حد درگیر هیچ موضوعی نمی شود. به ادامه دلسوزی در مورد مواردی که ممکن است از آنها آگاه باشید ادامه دهید.
- ممکن است برای کل مدتی که به مدیتیشن اختصاص می دهید ، تنها بر یک مورد تمرکز کنید یا بسته به سطح تمرین خود ، بر تعداد زیادی از موارد تمرکز کنید. با این حال هدف این است که به آنها زمان بدهیم تا به قلب و ذهن آرامش بخشیده ، ببخشند و نسبت به موضوع شفقت آرامش پیدا کنند.
- هنگامی که ثبات بیشتری داشتید ، شفقتان را گسترش دهید. با احتیاط ممکن است نسبت به کسی که کارهای مضر انجام داده است ، احساس دلسوزی کنید.
مرحله 6. به طور منظم موانع دیگری را که در ذهن شما ایجاد می شود رها کنید
چنین نمونه هایی عبارتند از هرگونه اندوه ، ناامیدی ، خواسته ، کینه ، خصومت و سردی که ممکن است احساس کنید. این احساسات ممکن است نسبت به خود شما باشد ، کسانی که به شما نزدیک هستند ، کسانی که با آنها آشنا هستید و در نهایت افرادی که احساس می کنید با آنها خصومت دارید یا می شناسید ، با شما خصومت دارند. شکستن موانع در حین ایجاد صلح ، بخشش و درک ، تنها یکی از مزایای تمرین مدیتیشن شفقت است.
برای توسعه بیشتر این مدیتیشن ، با تجربیات خود مقایسه کنید. لزوم فضیلت را برای اینکه بتوانید صادق باشید ، عقل و شفقت را بدون گرفتار شدن در نظر بگیرید و قدرت شخصیت و مهارت را برای عمل در مواقع ضروری حتی در شرایط سخت ، در حالی که واقعیت های آنچه برای ما و دیگران از آنچه می آید ، پذیرفته ایم. ما نمی توانیم درمان کنیم
مرحله 7. با روش هایی که شفقت واقعی می تواند کاذب یا مضر شود کاوش کنید
در این مدیتیشن تله ها زیاد است زیرا در یک سطح به نظر می رسد شفقت است اما فایده ای ندارد و حتی می تواند باعث آسیب شود. از طرف دیگر ، اگر این نوع را تجربه می کنید ، فرصتی فوری برای بررسی و بررسی آنها برای درک آنها دارید. متداول ترین تله ها عبارتند از -
- اغلب به عنوان "قلب خونریزی" نامیده می شود. این امر می تواند تمرین کنندگان را به دلیل ناراحتی و ناامیدی به دلیل طیف وسیعی از عوارض مانند محدودیت های قدرت ما ، که هرگز عشق و فضیلت کافی در جهان و غیره وجود ندارد ، سوق دهد.
- این ایده که ما موظف هستیم ، یا باید برای کمک به همه مردم کاری انجام دهیم ، زیرا واقعاً ناراحتی زیادی در جهان وجود دارد. شادی و ناراحتی همه مخرج مشترک هستند. این بی رحمانه ترین نوع است ، زیرا فقط بر اساس اشتیاق و تمایل به تغییر شیوه جهان استوار است. به نظر می رسد نجیب است ، اما تمرین کننده باید بپرسد که چگونه این امر به آزادی یا خرد منجر می شود.
- شفقت جایی که ما در آن ترحم می کنیم. تمرین کنندگان این نوع اغلب تصور می کنند که یک قدیس یا منجی هستند که خود را فدای دیگران می کنند. به همین ترتیب این ایده وجود دارد که ما باید دیگران را به نفع خود به طرز فکر خود تبدیل کنیم ، زیرا هنوز با احساس رضایت از خود مرتبط است. این می تواند بسیار ظریف و اغلب خطرناک ترین نوع باشد.
- گاهی اوقات تمرین کننده شخصی که مشکلات را تجربه می کند به عنوان یک فرد موجر یا نه به اندازه عاقل یا خوب ، یا حتی این که شخص مورد نظر سزاوار آن چیزی است که دارد. این اغلب نشانه بارز عدم صداقت است که شروع به گرفتن می کند.
- با آرزوی دلسوزی برای کسب شایستگی برای خودمان.
- این که شفقت با دشمن دور که بدخواه یا عصبانی است آلوده می شود.
مرحله 8. روشهایی را در نظر بگیرید که بتوانید در زندگی روزمره خود مهربان تر باشید
برخی از پیشنهادات این است که مزایای شفقت واقعی و تفاوت آن را در زندگی شما مقایسه کنید. با تمرین شفقت ، عادات ذهنی و مغز خود را تغییر شکل می دهیم تا تحمل پذیرتر و بخشنده تر باشیم ، اما می توانیم راه هایی را ببینیم که می تواند بیشتر از فایده به ما آسیب برساند ، بنابراین ما در اعمال خود عاقل تر و محتاط تر می شویم. درس نیلوفر آبی این است که در گل و آب کثیف رشد می کند ، اما برای آزاد ماندن از همه فراتر می رود. زیبا برای همه کسانی که آن را می بینند.
