بی حسی در پاها و پاها می تواند باعث ناراحتی شود ، اما معمولاً دلیلی برای زنگ خطر نیست. اگر به مدت طولانی در یک موقعیت بنشینید یا بایستید ، ممکن است احساس کنید در یک یا هر دو پا یا پاهای خود احساس خود را از دست می دهید. معمولاً می توانید با درمان های خانگی ساده از بی حسی ساده مراقبت کنید که در عرض چند دقیقه احساس شما را بازیابی می کند. با این حال ، اگر نمی توانید دلیل بی حسی خود را مشخص کنید ، یا اگر این بی حسی بیش از یک ساعت ادامه داشت ، با پزشک خود تماس بگیرید تا علائم شما را ارزیابی کند ، علل زمینه ای را تعیین کرده و بی حسی شما را به طور مناسب درمان کند.
مراحل
روش 1 از 3: امتحان داروهای خانگی
مرحله 1. از روش حذف برای تعیین علت بی حسی استفاده کنید
بی حسی در پاها و پاها به طور بالقوه دلایل مختلفی دارد. هرچه بیشتر این علل را بتوانید از بین ببرید ، به طور م moreثرتری می توانید بی حسی خود را درمان کنید.
- به عنوان مثال ، اگر شما با پاهای خود روی هم نشسته بودید ، ممکن است آنها را از هم باز کرده یا آنها را دراز کنید. از طرف دیگر ، اگر روی پای خود نشسته اید ، رها کردن آنها و حرکت دادن آنها ممکن است تنها کاری باشد که باید برای بازگرداندن احساس انجام دهید.
- اگر دچار آسیب مزمن کمر هستید یا اخیراً دچار آسیب حاد کمر شده اید ، می تواند باعث بی حسی در پاها و پاهای شما شود.
نکته:
پاها و پاهای خود را از نظر گزش اشک بررسی کنید ، به خصوص اگر اخیراً در خارج از منزل بوده اید. برخی از سموم حشره باعث بی حسی موقت می شوند.
مرحله 2. پاها و پاها را ماساژ دهید تا جریان خون افزایش یابد
قسمت های بی حس شده پاها و پاها را به آرامی با حرکت دایره ای مالش دهید. افزودن کمی فشار و ایجاد حرکت ورز دادن نیز ممکن است کمک کند.
مراقب باشید خیلی ماساژ عمیق ندهید. ممکن است ناخواسته خودتان را کبود کنید ، زیرا بدون احساس در پا یا پای خود ، نمی توانید تشخیص دهید که فشار بسیار شدید است
مرحله 3. لباسهای گشادتر و محدودتر بپوشید
اگر لباس تنگ می پوشید ، ممکن است گردش خون در پاها و پاها را محدود کند. به همین ترتیب ، اگر کفش شما خیلی تنگ باشد ، ممکن است باعث بی حسی پاهای شما شود.
اگر جوراب یا جوراب ساق بلند می پوشید ، درز بالا را بررسی کنید تا ببینید خیلی تنگ است یا خیر. اگر باعث ایجاد تورم در پوست شما می شود ، ممکن است جریان خون در مچ پا و پاها را قطع کند
مرحله 4. موقعیت بدن خود را بیشتر تغییر دهید
در صورت نشستن یا ایستادن طولانی مدت در یک وضعیت ، پاها و پاهای شما بی حس می شوند ، به ویژه اگر با پاهای متقاطع یا زیر پاهای خود نشسته اید. حرکت کردن و تغییر وزن مکرر باعث گردش خون می شود.
به طور کلی ، بهتر است قبل از بی حس شدن پاها و پاها ، موقعیت خود را تغییر دهید. شما راحت تر خواهید بود و مجبور نخواهید بود با درد و ناامیدی منتظر بمانید تا پاها یا پاهایتان از خواب بیدار شوند
مرحله 5. در صورت کمبود ویتامین مکمل های ویتامین مصرف کنید
کمبود ویتامین اغلب باعث بی حسی می شود ، به ویژه در بازوها ، دستها ، پاها و پاها. کمبود ویتامین B کمپلکس می تواند باعث بی حسی یا راه رفتن ناپایدار شود که به آتاکسی نیز معروف است. کمبود پتاسیم ، کلسیم و سدیم نیز می تواند باعث بی حسی شود.
- شما معمولاً کمبود B-12 نخواهید داشت مگر اینکه به بیماری زمینه ای مبتلا باشید یا اگر مصرف آن را برای چند سال کاهش داده اید ، مانند گیاه خواری یا گیاهخواری.
- اگر قبلاً مولتی ویتامین مصرف نمی کنید ، می توانید بدون عارضه یکی از این موارد را به برنامه روزانه خود اضافه کنید و ببینید آیا این کار کمکی می کند. با این حال ، اگر از داروها یا مکمل های دیگر استفاده می کنید ، ممکن است قبل از شروع از پزشک خود بخواهید.
- اگر در حال حاضر از مولتی ویتامین استفاده می کنید ، کمتر احتمال دارد که کمبود ویتامین علت بی حسی شما باشد. با این حال ، می توانید از پزشک خود بخواهید تا میزان ویتامین موجود در خون شما را اندازه گیری کند تا مطمئن شود.
روش 2 از 3: جستجوی کمک پزشکی
مرحله 1. اگر علائم جدی تری دارید ، با شماره اورژانس محلی خود تماس بگیرید
بی حسی در پا و پا نسبتاً شایع است و معمولاً علت نسبتاً ساده ای دارد. با این حال ، گاهی اوقات این بی حسی علامتی است که نشان می دهد شما یک مشکل جدی سلامتی مانند سکته مغزی دارید که نیاز به درمان فوری دارد. در صورت مشاهده هر یک از موارد زیر همراه با بی حسی در پاها و پاهای خود ، به دنبال مراقبت های فوری پزشکی باشید:
- ضعف یا ناتوانی در حرکت
- سردرد ناگهانی و شدید
- از دست دادن کنترل مثانه یا روده
- گیجی یا از دست دادن هوشیاری
- اختلال در گفتار ، مشکل در صحبت کردن یا تغییر در بینایی
مرحله 2. اگر علت بی حسی خود را پیدا نکردید ، به پزشک خود مراجعه کنید
اگر علیرغم تمام تلاش خود برای درمان مشکل در خانه ، بی حسی پاها و پاهای شما ادامه دارد و نمی توانید علت آن را تشخیص دهید ، پزشک می تواند به شما کمک کند. در مورد مشکلاتی که با بی حسی دارید ، به پزشک خود بگویید ، از جمله شرایطی که در آن شروع می شود ، چه مدت طول می کشد و چه کارهایی برای متوقف کردن یا جلوگیری از آن انجام داده اید. پزشک شما سعی می کند علت را جدا کند. پس از درمان علت ، علائم شما باید برطرف شود.
- برخی از بیماریهای رایج که ممکن است پزشک شما آنها را رد کند شامل دیابت شیرین ، تونل مچ دست یا عصب فشرده در پشت شما است.
- در مورد بیماریها ، جراحات یا عفونتهای اخیر و نحوه درمان آنها به پزشک خود اطلاع دهید. شما همچنین می خواهید مطمئن شوید که پزشک شما از همه داروها ، ویتامین ها و مکمل های گیاهی که در حال حاضر مصرف می کنید آگاه است. بی حسی می تواند از عوارض جانبی برخی داروها و مکمل ها باشد.
- همچنین ممکن است پزشک در مورد سابقه پزشکی شما و سابقه پزشکی خانواده شما س questionsالاتی بپرسد تا میزان خطر ابتلا به سکته را مشخص کند.
مرحله 3. برای اندازه گیری سطح ویتامین خود و تشخیص سموم آزمایش خون انجام دهید
بسته به سابقه پزشکی و سایر علائم ، پزشک ممکن است یک سری آزمایش خون را تجویز کند. این آزمایشات مشخص می کند که آیا بی حسی شما ناشی از سم ، مسمومیت با فلزات سنگین یا کمبود ویتامین است. پزشک بر اساس نتایج این آزمایشات مکمل ها یا داروها را توصیه می کند.
- این آزمایشات همچنین می تواند به پزشک شما در تعیین عملکرد صحیح تیروئید و کبد کمک کند. مشکلات مربوط به هریک از این اندام ها می تواند منجر به بی حسی در پاها و پاهای شما شود.
- اگر پزشک کمبود ویتامین را تشخیص دهد ، به احتمال زیاد مکمل هایی را برای رفع کمبود توصیه می کند. مصرف این مکمل ها طبق دستور پزشک باید علائم شما را در عرض چند روز تسکین دهد.
نکته:
اگر پزشک مشکوک به سکته مغزی یا فعالیت های کوچک سکته مغزی باشد ، ممکن است آزمایشات تخیلی را نیز سفارش دهد. سوالات خود را از پزشک خود بپرسید تا مطمئن شوید که شبهات پزشک خود را درک کرده اید و می دانید که آنها برای سلامتی شما در دراز مدت چه معنایی دارند.
مرحله 4. برای بررسی آسیب عصبی ، آزمایش های هدایت عصبی را امتحان کنید
با آزمایش هدایت عصبی ، تکه های چسبنده با الکترود به قسمت های مختلف پاهای شما متصل می شوند. هر تکه عصب زیر آن را تحریک می کند و پزشک شما پاسخ ماهیچه را ارزیابی می کند. در حالی که این آزمایش ممکن است ناراحتی ایجاد کند ، معمولاً پس از آن هیچ دردی را احساس نخواهید کرد.
- شما معمولاً تنها در صورتی به مطالعه عصب می پردازید که پزشک نتواند علت آن را به هر وسیله دیگری تشخیص دهد ، زیرا این یک روش تهاجمی است.
- نتایج غیر طبیعی این آزمایش نشان می دهد که شما آسیب عصبی یا تخریب در پاهای خود دارید که احتمالاً مسئول بی حسی شما است. این آسیب عصبی همچنین ممکن است مربوط به یک بیماری خاص مانند نوروپاتی دیابتی یا سندرم گیلن باره باشد.
- اگر آزمایش های هدایت عصبی آسیب عصبی را نشان دهد ، پزشک شما سعی می کند علت آسیب را پیدا کند. پس از برطرف شدن علت ، اعصاب به احتمال زیاد بهبود می یابند و شما بی حسی کمتری خواهید داشت. به عنوان مثال ، اگر به دلیل قند خون بالا دچار آسیب عصبی شده اید ، کاهش قند خون باعث کاهش بی حسی پاهای شما می شود.
مرحله 5. داروها را برای تسکین علائم مصرف کنید
بسته به آنچه پزشک شما علت بی حسی شما را تشخیص می دهد ، ممکن است داروهایی را برای درمان علت زمینه ای یا برای تسکین علائم شما تجویز کند. داروهای خاصی که برای شما توصیه می شود به دلایل بی حسی و همچنین سلامت کلی و شیوه زندگی عادی شما بستگی دارد.
- به عنوان مثال ، اگر بی حسی شما ناشی از بیماری عروق محیطی باشد ، پزشک ممکن است داروهایی را برای درمان هرگونه بیماری زمینه ای که به آن بیماری کمک می کند ، تجویز کند ، مانند کلسترول بالا ، فشار خون بالا یا قند خون بالا.
- داروهای ضدافسردگی و کورتیکواستروئیدها همچنین گاهی اوقات می توانند مشکلات عصبی طولانی مدت را به طور موثری درمان کنند.
روش 3 از 3: جلوگیری از بی حسی
مرحله 1. ورزش و رژیم غذایی برای کاهش وزن در صورت چاقی
اگر شاخص توده بدنی (BMI) شما بیشتر از 30 باشد ، از نظر پزشکی چاق محسوب می شوید. چاقی می تواند گردش خون در پاها و پاها را کاهش داده و منجر به بی حسی شود. علاوه بر این ، اگر دیابتی هستید ، چاقی خطر ابتلا به نوروپاتی دیابتی را افزایش می دهد ، که می تواند باعث بی حسی در پاها و پاهای شما شود.
- پزشک می تواند به شما کمک کند رژیم غذایی و برنامه ورزشی م thatثری تهیه کنید که به کاهش وزن و جلوگیری از آن کمک کند. همچنین ممکن است از یک متخصص تغذیه یا مربی شخصی برای همکاری با شما برای دستیابی به اهداف خود استفاده کنید.
- به طور کلی ، برنامه ریزی کنید که بیشتر روزها حداقل 30 دقیقه در روز ورزش کنید و غذاهای کامل با مقدار زیادی میوه و سبزیجات بخورید.
نکته:
اگر بی حسی در پاها و پاهایتان وجود دارد ، سعی کنید راه بروید ، دوچرخه سواری در دوچرخه ثابت انجام دهید یا شنا کنید تا پاهایتان حرکت کنند. اگر پاهایتان را بیشتر حرکت دهید ممکن است کمتر دچار بی حسی شوید.
مرحله 2. در صورت سیگار کشیدن یک برنامه ترک سیگار ایجاد کنید
سیگار کشیدن عروق را باریک و سفت می کند ، که می تواند جریان خون در پاها و پاها را کاهش داده و منجر به بی حسی شود. سیگار کشیدن به اعصاب شما نیز آسیب می رساند. اگر سیگار می کشید ، به پزشک خود بگویید که می خواهید سیگار را ترک کنید. آنها به شما کمک می کنند تا برنامه ای را برای کاهش تدریجی قبل از ترک برنامه ریزی کنید.
- به طور معمول ، اگر قبل از ترک مصرف و کاهش نیکوتین و درمان جایگزینی نیکوتین ، مانند وصله یا لثه ، پس از ترک آن برای کاهش هوس هوس مصرف کنید ، شانس بیشتری برای ترک خواهید داشت.
- همچنین ممکن است برای سرگرم نگه داشتن دستان خود به سرگرمی جدیدی بپردازید تا بیکاری میل به سیگار کشیدن ایجاد نکند.
مرحله 3. یک برنامه ورزشی منظم ایجاد کنید
ورزش منظم به بهبود جریان خون و همچنین تناسب اندام کلی شما کمک می کند. حتی اگر اضافه وزن ندارید ، ورزش برای حفظ سلامتی خود ضروری است.
- هرچه فعالیت شما بیشتر باشد ، گردش خون شما بهتر خواهد بود. ورزش های قلبی و عروقی به ویژه در صورتی که دچار بی حسی در پاها و پاهایتان به دلیل گردش خون ضعیف باشید ، بسیار مهم است.
- فعالیتها را نیز در زندگی روزمره خود بگنجانید. به عنوان مثال ، ممکن است به جای آسانسور از پله ها استفاده کنید ، یا دورتر از مقصد خود پارک کنید و از روی پارکینگ عبور کنید.
مرحله 4. درمان های جایگزین را برای بهبود گردش خون خود امتحان کنید
درمان های جایگزین ، مانند طب سوزنی و ماساژ درمانی ، ممکن است با بهبود گردش خون در پاها و پاها ، بی حسی شما را کاهش دهد. با پزشک خود مشورت کنید تا دریابید که آیا او هر کدام از این روش های درمانی را توصیه می کند یا خیر.
- شما معمولاً می توانید برای توصیف علائم خود با پزشک مشورت کنید و دریابید که آیا درمان درمانی آنها به شما کمک می کند یا خیر. در آن زمان ، همچنین می توانید در مورد تعداد جلساتی که آنها توصیه می کنند و هزینه آنها چقدر است ، بحث کنید.
- به خاطر داشته باشید که درمان های جایگزین معمولاً تحت پوشش بیمه های درمانی درمانی خصوصی قرار نمی گیرند ، بنابراین اگر تصمیم به رفتن به این مسیر دارید ، به احتمال زیاد هزینه درمان را از جیب خود پرداخت خواهید کرد.
