کنار آمدن با مرگ هرگز آسان نیست و مهم نیست چقدر آماده می شوید ، همیشه یک زمان بسیار احساسی و غم انگیز است. این مقاله برخی از راه هایی را که می توانید آن را کمی آسان تر کنید توضیح می دهد.
مراحل
قسمت 1 از 4: صرف زمان با هم
مرحله 1. تا آنجا که ممکن است با معشوق خود بنشینید و صحبت کنید
اگر پشیمان هستید یا می خواهید چیزی را که سالها در آن بوده اید به او اطلاع دهید ، از این زمان برای اطلاع آنها استفاده کنید. آنچه را که باید بگویید ممکن است بر روی دوست داشتنی خود در نظر بگیرید و اگر چیزی است که فکر می کنید آنها را بیشتر از آنکه برای شما مهم باشد به شما رنجانده است ، بهتر است آن را زیر کلاه خود نگه دارید. شما نمی خواهید او را بیش از آنچه در حال حاضر استرس دارید ، تحت فشار قرار دهید. آنها ممکن است بخواهند درباره برنامه های شما یا فرزندانتان در آینده بدانند و به آنها بگویند این می تواند آرامش را برای شما ایجاد کند.
مرحله 2. در مورد مرگ با عزیز خود صحبت کنید
اگرچه این ممکن است بی حس به نظر برسد ، اما اگر او بترسد می توانید این کار را انجام دهید. ممکن است پس از رفتن آنها در آرامش باشید ، زیرا می دانید که آنها از رفتن نمی ترسیدند. و اگر معشوق شما ترسیده است ، به او کمک کنید تا با ترس هایش کنار بیاید. اگر آنها واقعاً می خواهند کاری انجام دهند ، و آنها قادر هستند- پس بروید و آن را انجام دهید! برای امروز زندگی کن ، تا فردا آن را به خاطر بسپاری.
مرحله 3. به معشوق خود بگویید که دلتان برایش تنگ می شود و مرتباً بگویید ، "دوستت دارم"
همانطور که می گویید آن را بگویید و نحوه پاسخ آنها را به خاطر بسپارید. هیچ چیز مهمتر از این سه کلمه نیست و این چیزی است که می توانید در آینده به آن پایبند باشید.
مرحله 4. در صورت ترس ، گیجی یا ناراحتی به عزیز خود بگویید
آنها فقط ممکن است مواردی را به شما بگویند که خیال شما را راحت می کند و کمی به این روند کمک می کند.
مرحله 5. جهت گیری خود را از طرف عزیز بگیرید
برخی ممکن است بخواهند در مورد مرگ ، برنامه های تشییع جنازه و غیره صحبت کنند ، در حالی که برخی دیگر نمی خواهند. تصور نکنید که می دانید آنها چه می خواهند یا به چه چیزی نیاز دارند - بپرسید. این زمان برای انجام بازی های حدس زدن نیست!
اگر یکی از عزیزان وانمود می کند که نمی میرد و همه چیز خوب پیش می رود ، متوجه شوید که این یک مکانیسم دفاعی است و امید بی جا است. در حالی که پذیرفتن رویکرد نزدیکان به مرگ بسیار مهم است ، اجازه ندهید این خیال باعث ایجاد تنش و مشکل برای شما و دیگر اعضای خانواده شود. این ممکن است اولین بار باشد که بازی نکردن مهم است ، اما باید تا حد امکان با مهربانی و مراقبت مشخص کرد که شخص مورد علاقه دارای بیماری نهایی است که بر سایر افراد نیز تأثیر می گذارد. همه چیز خوب نخواهد بود و می توان زمان زیادی را برای تظاهر به غیر از این هدر داد ، هنگام به اشتراک گذاشتن خاطرات ، برخورد با خواسته های معشوق و گذراندن وقت با کیفیت با هم باید به جای آن اتفاق بیفتد
مرحله 6. اعضای خانواده را در اتاق جمع کنید و در مورد زمانهای قدیمی با هم صحبت کنید
هر کس آن خاطره را از لبخند و رضایت معشوق ، یا گوش دادن به یاد همه آن لحظات خواهد داشت. اگر به گذشته نیز نگاه کنید ، یک خاطره آرامش بخش خواهد بود: او توسط خانواده محاصره شده بود ، که همه این شخص را بسیار دوست داشتند ، و چه چیزی بهتر از داشتن خانواده در آنجا ، زمانی که آنها به شما بیشتر نیاز داشتند؟
مرحله 7. مطمئن شوید که هر آنچه را که می خواهید بگویید ، بیان می کنید
وقتی آنها رفتند ، آنها رفتند و شما نمی توانید آنها را برگردانید.
قسمت 2 از 4: تمرین مراقبت از خود
مرحله 1. برای طیف وسیعی از احساسات آماده باشید تا بر شما غلبه کنند
برخی از احساسات ممکن است یک بار رخ دهد ، برخی ممکن است بارها و بارها دوباره ملاقات کنند. افکار و احساسات معمولی شامل عصبانیت ، ترس ، نگرانی ، احساس بی انصافی ، کینه ، خستگی ، امید ، شادی در خاطرات مشترک ، آرزوها ، تسکین ، ناراحتی ، ناامیدی و موارد دیگر خواهد بود. هیچ راه درست یا غلطی برای احساس یا فکر کردن وجود ندارد و ممکن است متوجه شوید که برخی احساسات توانایی شما را در تفکر واضح تیره می کند.
مرحله 2. بدانید کجا می توانید پشتیبانی دریافت کنید
بسیاری از موسسات خیریه خطوط راهنمایی تخصصی در زمینه اندوه یا ناراحتی ارائه می دهند یا به بیماری خاصی مرتبط هستند. برای یافتن این موارد برای استان خود ، یک جستجوی اینترنتی را امتحان کنید یا از مواردی که در جزوه/ راهنماهای ارائه شده به شما ارائه شده است ، استفاده کنید. بدانید که همیشه گزینه هایی وجود دارد و در نهایت ، بسیاری از این احساسات محو می شوند. شما می رسید از این طریق!
مرحله 3. زمان غم و اندوه را در نظر بگیرید
گریه کردن طبیعی است و بهتر است آن را رها کنید تا چیزها را در بطری نگه دارید. وقتی اشک می آید ، بگذارید بیرون برود.
با کودک/فرزندان خود گریه کنید و در مورد شخص مرده صحبت کنید. این به کودک/فرزندان شما نشان می دهد که هرگز آن شخص را فراموش نمی کنید و اشک ریختن ، نشان دادن خشم و ابراز احساسات و اندوه اشکالی ندارد. به یاد داشته باشید که مردم به طرق مختلف غمگین می شوند
مرحله 4. خاطرات را گرامی بدارید
سالها بعد ، ممکن است این چیزهای کوچک مهم باشند ، مانند رنگ مورد علاقه آنها ، دسر مورد علاقه آنها ، و غیره. شاید دوست داشته باشید از دوست خود بخواهید یک یا دو دستور مورد علاقه خود را بنویسد ، عکس های مورد علاقه خود را به اشتراک بگذارد ، تعطیلاتی را که با هم گذرانده اید را به عنوان داستان در دستگاه ضبط شده برای شما به یاد آورد و غیره.
- اگر احساس می کنید که دیگران اصرار دارند که با استفاده از مناسک ، رویکردها و اقدامات مشخصی که به یاد عزیزانتان دارید ، به یاد داشته باشید ، از آنها بخاطر پیشنهادات خود با مهربانی تشکر کنید ، اما به آنها یادآوری کنید که هرکس راه خود را دارد. به خاطر سپردن دیگران و رعایت آنها
- شاید به راحتی بتوانید چیزهایی را که دیدن آنها بسیار دشوار است کنار بگذارید ، درست پس از مرگ عزیزتان. یک جفت دمپایی ، کراوات ، حتی خودکار مورد علاقه او. وقتی احساس می کنید می توانید با آن کنار بیایید آنها را بیرون بیاورید ، اما یاد آنها را با خود زنده نگه دارید.
مرحله 5. گاه و بیگاه وقت بگذارید
برای ادامه مسیر به انرژی و تمرکز خود نیاز دارید. گهگاه این بدان معناست که شما باید از آنچه بیش از حد واقعی است و آنچه در حال رخ دادن است دور شوید. به خودتان استراحت کوتاهی بدهید تا مدتی از اعماق احساسی غم انگیز خارج شوید. بپذیرید که ممکن است برای مدتی حواس شما پرت شود و از تمرکز خارج شوید. این طبیعی است زیرا ذهن شما هنوز مشغول تمرکز بر موارد مهمتر است. به خودتان زمان بدهید…
- نگرانی ها ، ناراحتی ها و احساسات خود را به حیوان خانگی یا دوست نزدیک خود بگویید. هر کس یا هر چیزی که به شما گوش می دهد می تواند به رهایی احساسات شما کمک کند ، اما انتظار نداشته باشید که آنها را از بین ببرد. اگر احساس نمی کنید می توانید با خانواده/ دوستان صحبت کنید ، یک کالج کار یا هر شخص دیگری را امتحان کنید. بسیاری از مردم می توانند بسیار درک کنند.
- به پارک یا شام بروید یا فقط با چند دوست و بستگان بیرون بروید و مدتی استراحت کنید. وقتی راحت هستید به فعالیتهای تفریحی و ورزش خود ادامه دهید و روال قدیمی خود را دوباره برقرار کنید. برای انجام آن احساس گناه نکنید.
مرحله 6: در طول فرآیند مراقبت ، به یک درمانگر مراجعه کنید
مراجعه به مشاوره قبل از مرگ عزیز می تواند به آمادگی شما کمک کند. همچنین یک پل مهم از حضور این شخص تا غیبت در زندگی شما است. در صورت لزوم ، پس از مرگ عزیز ، به مشاور مراجعه کنید. صحبت آزادانه و آشکار با آنها به شما کمک می کند تا احساسات را بیرون بگذارید. آنها شما را قضاوت نمی کنند ، زیرا وظیفه آنها کمک به شما است.
قسمت 3 از 4: گفتن به دیگران
مرحله 1. مطمئن شوید که همه اعضای خانواده می دانند که این عزیز به زودی فوت می کند
این به همه اعضای خانواده و دوستان نزدیک اجازه می دهد تا خداحافظی کنند و از احساس خانواده مبنی بر اینکه حقیقت بر آنها پنهان شده است جلوگیری کند.
مرحله 2. به فرزندان خانواده اجازه دهید تا از عزیزشان دیدن کنند
برای آنها توضیح دهید که به زودی چه اتفاقی می افتد. با کودکان با شفافیت و احترام به کرامت آنها صحبت کنید. گاهی اوقات تمایل به نادیده گرفتن واقعیت های موجود وجود دارد ، با این حال کودکان درک بیشتری دارند و می توانند بهتر از آنچه بسیاری از بزرگسالان به آنها اعتبار می دهند با واقعیت های زندگی کنار بیایند. در واقع ، اغلب این کودک است که بینش هایی دارد که باعث آرامش یا آرامش بزرگسالان می شود. مواردی که باید در نظر داشته باشید عبارتند از:
- به کودک نگویید که عزیز او رفته است/فقط خواب است. این دروغ سفید می تواند یک کودک/بچه ها را از رفتن به رختخواب بترساند یا ممکن است باور کنند که آن شخص برای پیاده روی/تعطیلات رفته است در حالی که این کار را نکرده است. جلوه دادن قند به واقعیت می تواند باعث دلخوری و بی اعتمادی فرزند/فرزندان شما شود.
- با فرزند/فرزندان خود صادق باشید اما از پاسخ ها به شیوه ای مناسب سن خود استفاده کنید. به عنوان مثال ، فرزند شما بسیار کوچک است و می پرسد "چگونه پدربزرگ فوت کرد؟" شما می توانید بگویید پدربزرگ یک بو-بو شیطانی در سر داشت ، او بسیار ضعیف بود ، حالش خوب نشد ، بدنش از کار افتاد ، او مرد و در مکان بسیار خاصی استراحت کرد. وقتی کودک آنقدر بزرگ شد که بتواند بفهمد ، می توانید بگویید که بو-سر در سرش تومور مغزی بود و محل خاصی که او در آن استراحت می کند (می توانید به فرزند/فرزندان خود بگویید که قبر/سنگ کجاست) و پدربزرگ شما را دوست داشت خیلی زیاد.
- کودکان بیمار نیستند - طبیعتاً کنجکاو هستند. به جای احساسات به حقایق پاسخ دهید (متهم كردن كودك به بیمار بودن بسیار مفید نیست). اگر کودکی پرسید که پس از مرگ فرد چه اتفاقی می افتد ، صادق باشید و بگویید اگر بدن به خاک سپرده شود از مرحله ای به نام تجزیه می گذرد ، بدن می پوسد و سپس بدن فقط به یک اسکلت تبدیل می شود. اگر از آنها بپرسند سوزاندن بدن چیست ، بگویید بدن به روش خاصی با حرارت بسیار زیاد سوزانده می شود و خاکستر می شود. کودکان را تشویق کنید تا در مورد هر جنبه ای از فقدان صحبت کنند ، زیرا گاهی اوقات کودکان می توانند خود را در گمراهی کودکان دیگر و بزرگسالان کم کمک تر ببینند. تنظیم سوء تفاهم ها در حقوق می تواند به آنها نیز کمک کند احساس بهتری داشته باشند.
مرحله 3. اعضای دور خانواده را در مورد سلامتی عزیز خود مطلع کنید
از طریق ایمیل ، تلفن ، پیام و یا یک سایت شبکه اجتماعی ارتباط برقرار کنید. زمان از دست دادن می تواند فشار زیادی بر روابط خانوادگی وارد کند و اغلب ، ممکن است شما مایل نباشید در مورد آن صحبت کنید. اما به یاد داشته باشید که این از دست دادن بر همه تأثیر می گذارد و شما باید ارتباط خود را حفظ کنید وگرنه ممکن است اعضای خانواده را در حال دور شدن ببینید.
قسمت 4 از 4: پرداختن به موارد کاربردی
مرحله 1. جایگزین های مراقبت از خانه ، مراقبت از خوابگاه ، مراقبت از خانه سالمندان و مراقبت از بیمارستان را ارزیابی کنید
از عزیزی که در حال مرگ است س Askال کنید که کدام گزینه برای او جذاب تر است و تمام تلاش خود را برای برآوردن خواسته ها انجام دهید. به خاطر داشته باشید که هزینه ها و سطح مراقبت با هر گزینه متفاوت است و قبل از تصمیم نهایی باید با جزئیات بیشتری مورد بررسی قرار گیرد.
مرحله 2. شروع به تهیه مقدمات/تدفین کنید
با این حال ، مگر اینکه عزیز شما در مورد آن س asksال کند ، به او نگویید. آنها ممکن است فکر کنند که شما "آنها را انجام می دهید."
نکات
- بدانید که تقصیر شما نیست.
- می توانید از خاطرات عزیز خود کتاب خاطره بسازید. این امر می تواند به ویژه برای بچه های کوچکی که در بزرگسالی خاطره ای از عزیزشان نخواهند داشت خوب باشد. در این کتاب مواردی مانند عکس ها ، مطالب مجلات ، یادگاری ها ، گفته هایی را که عزیز شما همیشه می گفت ، دستور العمل های خاص و غیره را حفظ کنید. چنین سندی برای همیشه حافظه آنها را زنده نگه می دارد ، حتی اگر چندین نسل به آنها تحویل داده شود.
- اگر قصد دارید باغ یا درختی را در حیاط خود به عنوان خاطره ای برای عزیزانتان بکارید ، قبل از رفتن به او بگویید.
- به غم و اندوه دیگران نیز احترام بگذارید. دیگران در نزدیکی فرد مورد علاقه شما نیز همان شرایط را تجربه می کنند.
- فضایی را برای گذراندن وقت با دوستان و خانواده اختصاص دهید و به داستانهای آنها نیز گوش دهید.
- وقتی مشکلات دیگران را به شما می گویند به حرفهای آنها گوش دهید.
- همه حق تخلیه دارند. به ویژه در یک بحران عاطفی مانند روند مرگ.
- با معشوق خود بنشینید و یک دفترچه یادداشت تهیه کنید تا او را به خاطر بسپارید. شامل رنگ مورد علاقه آنها ، شعری که از همسر خود دریافت کرده اند ، و غیره هر چیز کوچک زیبایی که باعث می شود بعد از رفتن شما لبخند به لب بیاورد. این تجربه به شما آرامش می بخشد و به شما این امکان را می دهد تا چیزهای کوچکی را که با معشوق خود لذت می بردید به خاطر بسپارید.
- به خواسته های خردسالان به اندازه دیگران احترام بگذارید.
- این انتخاب کودک/کودکان است که در مراسم تشییع جنازه شرکت کنند یا از قبر دیدن کنند یا نه ، به محض اینکه بتوانند یک دیدگاه واقعی ارائه دهند. از حضور کودکان جلوگیری کنید ، به ویژه اگر آنها بتوانند دلیل خود را برای تمایل به حضور تأیید کنند ، زیرا این می تواند بین شما و آنها کینه ایجاد کند.
- ناراحت نشوید ، در صورت نه گفتن و/یا احساس راحتی در انجام این کار ، آنها را رها نکنید یا آنها را مجبور به انجام این کار نکنید.
- واکنش شما اهمیت دارد و می تواند خاطرات عمیقی را ایجاد کند که در ذهن کودکان مثبت یا منفی است.
- اگر ایمان دارید ، پس از آن استفاده کنید! اگر به زندگی پس از مرگ اعتقاد دارید ، از این واقعیت که آنها آنجا هستند و دوباره آنها را خواهید دید ، دلداری دهید. از کلیشه "مکان بهتر" بیش از حد استفاده می شود ، اما واقعیت دارد.
- با این خیال راحت باشید که رنج دوست داشتنی شما متوقف می شود. دیگر دردی نخواهد بود.
- همیشه از خانواده فرد فوت شده دیدن کنید و همه حمایت های مورد نیاز خود را از جمله حمایت عاطفی ، حمایت مالی و غیره ارائه دهید.
- اگر کودکی می پرسد دفن چیست ، بگویید جسد را در یک جعبه چوبی سنگین به نام کاسکت/تابوت می گذارند ، که برای ایمن نگه داشتن بدن در زمین گذاشته می شود.
- اگر فرد جزئی از زندگی روزمره شما بود ، به طور مرتب از محل قبر او دیدن کنید تا به این واقعیت عادت کنید که دیگر اینجا نیست.
- بگذارید بچه های خانواده به دیدن عزیزانشان بروند. برای بچه ها توضیح دهید که به زودی چه اتفاقی خواهد افتاد. با آنها واضح ، اما ملایم صحبت کنید و فقط به آنها بگویید چه اتفاقی می افتد. برای درک آنها لازم نیست به "زبان بچه های کوچک" صحبت کنید.
هشدارها
- زیاد حرف نزنید. سعی کنید پذیرای نیازهای فرد باشید. گاهی اوقات یک فرد در حال مرگ نمی خواهد صحبت کند یا حتی به صحبت دیگران گوش دهد ، فقط در سکوت متقابل کنار او باشید. این می تواند یک زمان بسیار معنوی باشد.
- از عزیزانی که گریه می کنند و داغدار هستند یا از بیمار انتقاد نکنید. بی احترامی است از دست دادن یکی از عزیزان یک زمان بسیار رسمی است. احترام بگذارید. و حتی اگر احساس بی حوصلگی یا تسکین می کنید ، این را در زمان مرگ به دیگران منتقل نکنید. چنین احساساتی ناخوشایند هستند و بی احترامی را منتقل می کنند.
- مرگ را نادیده نگیرید ؛ سعی نکنید افراد را با مسخره کردن آنها شاد کنید. با این حال ، توجه داشته باشید که طنز متمرکز بر بیماری اغلب به عنوان یک مکانیسم مقابله ناخواسته بیرون می زند ، بنابراین اگر این انتشار هر از گاهی رخ می دهد ، دیگران را شرمنده یا شرمنده نکنید. آن را ببینید - راهی برای کنار آمدن و بازگشت به احترام است.
